Δεν τα κατάφερε ο Γιώργος Κουγιουμτσίδης στον πρώτο του αγώνα της της κατηγορίας 74 κιλών στην ελευθέρα πάλη των Ολυμπιακών Αγώνων «Παρίσι 2024». Ο Ελληνας πρωταθλητής ηττήθηκε με 8-2 από τον Βίκτορ Ρασάντιν από το Τατζικιστάν, στη φάση των «16» όμως ο αθλητής από το Τατζικιστάν, ξεπέρασε τον αντίπαλό του στους «8», Φενγκ Λου, από την Κίνα με 7-4 και προκρίθηκε στα ημιτελικά. Εφόσον ο Βίκτορ Ρασάντιν νικήσει στα ημιτελικά τον Ουζμπέκο Ραζάμπεκ Σαλαμπέκοβιτς Γιαμάλοφ, τότε, ο Ελληνας παλαιστής, Γιώργος Κουγιουμτσίδης θα έχει ευκαιρία για επαναληπτικό, στον οποίο θα αντιμετωπίσει τον Κινέζο Φενγκ Λου, ενώ αν ο Κουγιουμτσίδης νικήσει τον Κινέζο στο ρεπεσάζ, τότε θα αντιμετωπίσει στον καταληκτικό αγώνα για το χάλκινο μετάλλιο τον Ουζμπέκο Ραζάμπεκ Σαλαμπέκοβιτς Γιαμάλοφ κι αυτό γιατί ο τελευταίος επικράτησε με 6-5 του Τσέρμεν Βάλιεβ από την Αλβανία, στον προημιτελικό. Στην πάλη, οι ηττημένοι έχουν δεύτερη ευκαιρία, δηλαδή ρεπεσάζ, όταν ο παλαιστής που τους απέκλεισε προκρίνεται στον τελικό.

10^ο ο Αλκης Κυνηγάκης στα 10χλμ.

Ο κορυφαίος μας πρωταθλητής στην Μαραθώνια Κολύμβηση, Αλκης Κυνηγάκης, έκανε μια μεγάλη προσπάθεια στα νερά του Σηκουάνα στον τελικό των 10χλμ. των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Τερμάτισε τελικά στη 10η θέση με επίδοση 1:52.37.2.

Ο Κυνηγάκης ήταν ένας από τους 29 αθλητές που αγωνίσθηκαν σε αυτό τον πολύ απαιτητικό αγώνα (τερμάτισαν οι 25). Ακολουθώντας μια πολύ καλή τακτική βρέθηκε 5ος στα 3χλμ, και 8ος στα 5χλμ. Πέμπτος στο Τόκιο το 2021, έκανε δυο ανοίγματα για να είναι ανάμεσα στο κορυφαίο γκρουπ, τα κατάφερε αλλά σταδιακά υποχώρησε στο δεύτερο γκρουπ. Μέχρι τα 6,6 χλμ. είχε επαφή με τους προπορευόμενους.

Ο Ούγγρος Κριστόφ Ρασόφσκι, πρωταθλητής κόσμου πέρυσι στη Φουκουόκα και «ασημένιος» στο Τόκιο, και ο Ολυμπιονίκης του Τόκιο το 2021, ο Γερμανός Φλόριαν Βέλμπροκ, ήταν οι δυο αθλητές που οδήγησαν από το ξεκίνημα. Ο Ρασόφσκι συνέχισε σε αυτό το ρυθμό μέχρι το τέλος και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, ο Βέλμπροκ όμως δεν άντεξε και τερμάτισε όγδοος, μία θέση μπροστά από τον περίφημο Ιταλό Γκρεγκόριο Παλτρινιέρι, ο οποίος ως το τελευταίο χιλιόμετρο φαινόταν ότι θα παλέψει τουλάχιστον για το χάλκινο μετάλλιο. Δεύτερος ήταν ο εκπληκτικός Ολιβερ Κλέμετ από τη Γερμανία και τρίτος ο εντυπωσιακός στο τέλος Ούγγρος Νταβίντ Μπέτλεχεμ, που ξεπέρασε τον Ιταλό Ντομένικο Ατσερέντζα.

Κυνηγάκης: Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει αυτά τα τρία χρόνια

Φανερά συγκινημένος, σχεδόν βουρκωμένος σε πολλά σημεία, ο Αλκης Κυνηγάκης μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την τελευταία τριετία και εξήγησε γιατί ο Σπύρος Γιαννιώτης έκανε τη διαφορά για εκείνον.

Αναλυτικά όσα δήλωσε: «Σήμερα ήμουν πολύ κακός είναι η αλήθεια. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ πολλά πράγματα. Ενιωθα ψυχολογικά κουρασμένος. Απ’ όλη αυτή τη διαδρομή. Ηταν πολύ δύσκολα αυτά τα τρία χρόνια μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Θα το πω σε εισαγωγικά, ένιωσα πως είχα πολλούς εχθρούς γύρω μου. Δουλέψαμε σοβαρά από τον Δεκέμβριο με τον Σπύρο (Γιαννιώτη). Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι έξι μήνες ή εφτά, είναι τρία – τέσσερα χρόνια.

Στεναχωριέμαι που δεν είχα ανθρώπους δίπλα μου και αναγκάστηκα να αλλάξω τόσους προπονητές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Σπύρο γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος που έκατσε δίπλα μου στην ουσία, σε αυτό το δύσκολο ταξίδι. Εκανε τα πάντα για μένα. Κι εγώ προσπάθησα, από τον Δεκέμβριο που πήγα στην Κέρκυρα, να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Με όλες τις αντιξοότητες που είχα. Τέλος πάντων».

Για τις κυριότερες δυσκολίες: «Δεν είχα ομάδα, δίπλα μου. Αντί να μου ανοιχτούν οι δρόμοι μετά το Τόκιο, έσφιξαν για μένα. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο γι αυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί με αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο. Ξέρουν σε ποιους αναφέρομαι.

Σε αυτό το αγώνισμα έδωσα την ψυχή μου. Ξυπνούσα και σκεφτόμουν αυτό το αγώνισμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ηρθε, δεν ήρθε. Ξέρω μέσα μου ότι έκανα τα πάντα. Ο,τι ήρθε μπροστά μου, από μέσα του πέρασα. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Από μέσα του. Αν μπορέσω να γράψω βιβλίο γι αυτά τα τρία χρόνια… Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει. Μέσα από αυτό το ταξίδι, έχω χάσει τον εαυτό μου. Αποτυχία, αποτυχία.

Ο αθλητισμός είναι αυτός που είναι. Αυτό που θα ήθελα να παρακαλέσω είναι αυτοί που πρέπει, οι αρμόδιοι, να είναι πιο κοντά στους αθλητές. Να είναι κοντά τους. Να τους αγαπήσουν περισσότερο κι όχι να τους βλέπουν σαν εχθρούς, γιατί είμαστε μια ομάδα, μια χώρα. Να βρίσκουμε λύσεις κι όχι να δίνουμε σφαλιάρες, επειδή μπορούμε».

Για τον Σπύρο Γιαννιώτη: «Είναι μεγάλος άνθρωπος, τρομερός. Κάθε μέρα μου αποδείκνυε ποιος είναι. Αυτή η χρονιά, ζώντας με τον Σπύρο, μου απέδειξε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο Σπύρος είναι αυτός που είναι γιατί είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί που οι άλλοι δεν σε πιστεύουν, ο Σπύρος θα έρθει εκεί και θα σε πιστέψει. Ξέρει να βλέπει το φως μέσα από το σκοτάδι. Ξέρει. Είναι Ολυμπιονίκης».

Για την κούρσα στο Παρίσι: «Νομίζω σήμερα το θέμα είναι πως δεν ήμουν πνευματικά καλά. Ολη αυτή η υπερπροσπάθεια που έκανα όλο αυτόν τον καιρό. Εφτά μήνες ήμουν πραγματικά μόνος μου, μαζί με τον Σπύρο (Γιαννιώτη). Μπορείτε να σκεφτείτε μια άδεια πισίνα στην Κέρκυρα. Εγώ κι ο Σπύρος. Σε ένα σπίτι μόνος μου στην Κέρκυρα, δεν ήξερα κανέναν. Εφτασα εδώ και είχα τρομερό άγχος και τρομερή πίεση, από μόνος μου. Ζω και αναπνέω γι αυτό το σπορ. Νομίζω ότι πνευματικά δεν ήμουν έτοιμος για να διεκδικήσω κάτι παραπάνω. Τα ρεύματα δεν με βοήθησαν, ήταν κάτι καινούργιο. Δεν θέλω να λέω δικαιολογίες. Κάτι δεν διάβασα καλά. Στην άνοδο ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βγω από το τειχάκι και να προσπαθήσω να προσπεράσω. Ηταν ένας πάρα πολύ δύσκολος αγώνας. Ηταν για σκάκι».

Για την ποιότητα του νερού στον Σηκουάνα: «Το ήπια το νερό, μια χαρά ήταν. Αν πάθω τίποτα, έπαθα. Δεν ξέρω. Εχω γευτεί χειρότερα νερά στη ζωή μου. Δεν με ενόχλησε καθόλου, ούτε στιγμή. Είναι τρομερό το σημείο. Τα ρεύματα δεν με βοήθησαν. Κλείνει αυτός ο κύκλος για μένα, της τριετίας».

Για το τι κρατάει και τι αφήνει: «Κρατάω τον Σπύρο Γιαννιώτη, τα πετάω όλα τα άλλα».

Για το μέλλον του: «Πρέπει πρώτα πνευματικά να ισορροπήσω και μετά να δω αν θα συνεχίσω. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Πρέπει να ξεκουραστώ, να βρω μια ομάδα δίπλα μου. Δεν βγαίνει έτσι όπως είμαι μόνος μου. Αν δείτε, εδώ όλοι συναθλητές μου είναι σε μεγάλα γκρουπ, δουλεύουν μαζί. Μετράμε πλακάκια στις πισίνες, κάνουμε τεράστιο όγκο προπόνησης. Δεν ξέρω τι θα γίνει, πραγματικά. Το θέμα δεν είναι να αλλάξουν τα πράγματα για μένα. Το σημερινό δεν θα αλλάξει. Είμαι 10ς. Αυτό που θα παρακαλέσω, όσοι με ακούνε, είναι να αγαπήσουν τους αθλητές, να είναι δίπλα τους κι όχι απέναντί τους. Ενα εθνόσημο είναι, μια Ελλάδα. Είμαστε Ελληνες. Στα δύσκολα πρέπει να δείξουμε ποιοι είμαστε. Στα εύκολα είμαστε πανηγυρτζήδες. Δεν ξέρω. Αυτό θα πω κι ας το ακούσουν αυτοί που πρέπει να το ακούσουν. Ξέρουν ποιοι είναι».

Για το αν σκέφτηκε να τα παρατήσει: «Τρία χρόνια τώρα, κάθε τρεις μήνες είμαι πολύ κοντά να τα παρατήσω. Εβρισκα λύσεις. Πήγαινα στο επόμενο, έπεφτα πάνω σε κάτι άλλο. Εβρισκα στο επόμενο. Επεφτα μετά πάλι σε τείχος, πάλι σε τείχος. Από προπονητή σε προπονητή. Από πράγματα που έπρεπε να πείσω κάποιους να κάνουν πράγματα. Οταν παλεύεις τόσο πολύ, δεν θα έχεις την ενέργεια εδώ, στην κούρσα. Το ένιωθα πως είμαι κουρασμένος. Συγγνώμη όσους απογοήτευσα. Είμαι καλά με τον εαυτό μου γιατί ξέρω πως πάλεψα με το είναι μου. Θέλω να ευχαριστήσω τους χορηγούς μου. Χωρίς αυτούς το ταξίδι θα είχε τελειώσει πολύ πιο γρήγορα».