Ο Ιωάννης Χρυσαυγής, Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Θρόνου και έμμισθος υπάλληλος-σύμβουλος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με αφορμή τις επικείμενες εκλογές για την ανάδειξη νέου Αρχιεπισκόπου στην Κύπρο, έγραψε άρθρο γνώμης στην «Καθημερινή» της Αθήνας, με τίτλο: «Φοβάται η Εκκλησία τη δημοκρατία;».

Δεν λέγει τίποτε καινούργιο στο άρθρο πέρα από τα γνωστά περί της πάλαι ποτέ συμμετοχής των λαϊκών στις εκλογές Επισκόπων και Αρχιεπισκόπων και μάλιστα θα μπορούσα να πω απλουστευμένα πράγματα και σε απλουστευμένη ελληνική γραφή. Η είδηση εδώ είναι ότι τα γράφει και μάλιστα στοχεύοντας μακράν.

Ιδού μία ενότητα της γραφής του: «Εκφράζοντας την ταπεινή μου γνώμη θα έλεγα ότι μάλλον θεωρώ πιο έντιμο και πιο αμερόληπτο για τους υποψηφίους προς εκλογή –γενικά στην περίπτωση των επισκόπων ή των μητροπολιτών, αλλά σίγουρα στην περίπτωση των Αρχιεπισκόπων ή των Πατριαρχών– να υποβάλλονται σε δημόσια εξέταση ή ακόμη και σε προσωπικό έλεγχο. Δεν θα ήταν άραγε ωφέλιμο για όλους να αποκτήσουν μια εικόνα για τις απόψεις των υποψηφίων για μια τόσο σημαντική θέση γύρω από θεμελιώδη ζητήματα, όπως ο ρόλος της Εκκλησίας στην κοινωνία, η επιστήμη και η τεχνολογία, ο πόλεμος και η βία, η πολιτική και η οικονομία; Μια τέτοια διαδικασία θα προφύλασσε την ίδια την Εκκλησία από παθογένειες που ενδεχομένως εμφανίζονταν κατόπιν εκλογής προκαλώντας μεγαλύτερο κακό σε αυτήν. Και πάλι οι βασικοί κανόνες και οι τελικές αποφάσεις θα ήταν υπόθεση αποκλειστικά και μόνο των επισκόπων, χωρίς, ωστόσο, ο ρόλος των λαϊκών να αποκλείεται προκλητικά. Η κάθε Εκκλησία μπορεί μάλιστα να αναλάβει πρωτοβουλία να επαναφέρει τη συμμετοχή των λαϊκών στην εκλογική διαδικασία, σύμφωνα με τη δική της ιδιοπροσωπία και παράδοση.

Και στην πορεία ίσως η αναφώνηση ‘Αξιος!’ γίνει ξανά η σφραγίδα της επιδοκιμασίας, όπως άλλωστε ξεκίνησε, αντί για μια απλή εκδήλωση προσωπολατρίας, όπως έχει καταντήσει. Ξέρω ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον ένα όνειρο απατηλό. Ομως τίποτε δεν μας εμποδίζει από το να θέσουμε σε λειτουργία τη φαντασία μας για μερικές ημέρες. Σίγουρα πάντως θα ήταν μια καλύτερη και καταλληλότερη διαδικασία από το να περιμένει κανείς μοιρολατρικά να βγει κάποια ‘ομόφωνη εκλογή’ σαν άσπρος καπνός από καρικατούρες βατικάνειων καμινάδων!»

Δεν ξέρω αν «την ταπεινή γνώμη» του Χρυσαυγή θα την αναλύσει και υιοθετήσει ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, μιας που ο Χρυσαυγής είναι υπάλληλός του και αμύντοράς του για τα βαφτίσια της Γλυφάδας.

Και κάτι άλλο: Παρατήρησα για μία ακόμα φορά πως ο Αρχιδιάκονος Χρυσαυγής αποφεύγει να αναφέρει ότι διετέλεσε και καθηγητής για ένα φεγγάρι προ χρόνων ικανών στη Σχολή της Βοστώνης. Γιατί άραγε;