Οπου και να ανακατευτεί λοιπόν ο Ρωμιός δεν μπορεί παρά να θριαμβεύσει.

Χωρίς καμιά αμφιβολία, είμαστε η πιο έξυπνη, η πιο ικανή ράτσα του Κόσμου. Σε κάθε γωνιά της Γης -ακόμα και στην πιο απίθανη- υπάρχουν εγκατεστημένοι συμπατριώτες που έχουν δημιουργήσει αξιοζήλευτες καριέρες στην Τέχνη, την Επιστήμη και στο Εμπόριο…

Σε όλα είναι ανακατεμένοι οι Ρωμιοί. Σε όλα ανεξαιρέτως. Αλλά ότι κατέχουν τα πρωτεία ακόμα και σε καταπληκτικές «ατραξιόν», περιζήτητες στα μεγαλύτερα κέντρα της Ευρώπης και της Αμερικής ασφαλώς και δεν το ήξερε κανείς!

Συμβαίνει όμως και αυτό. Το διαπίστωσα χθες που βρέθηκα στα παρασκήνια του βαριετέ που έχει εγκατασταθεί στο θέατρο «Μακεδονία» της οδού Θεμιστοκλέους. Μέσα στα πολλά και εκλεκτά νούμερά του, υπάρχει και ένα «ξένο» που το εμφανίζουν σαν το «Ντούο Σούλις».

Το «Ντούο Σούλις», λοιπόν, είναι δύο καταπληκτικοί, λαστιχένιοι άνθρωποι, που με τη μεγαλύτερη απλότητα και τη μεγαλύτερη άνεση κατορθώνουν να κάνουν τα εξωφρενικότερα των πραγμάτων.

Η ικανότητα αυτή είναι γνωστή σε όλο τον Κόσμο. Εχουν χειροκροτηθεί επανειλημμένα στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Ρώμη, το Βερολίνο, στη Βουδαπέστη, στο Ρίο, στο Μπουένος Αϊρες και δεν ξέρω και εγώ πού αλλού.

Οι εμφανίσεις των ανθρώπων αυτών, που όπως φαίνεται στη θέση της σπονδυλικής στήλης έχουν λάστιχο, πληρώνονται με αφάνταστα ποσά, και δικαίως.

Παρακολούθησα το νούμερό τους από τις κουίντες και έμεινα κατάπληκτος. Θέλησα να μπω στο καμαρίνι τους και να τους συγχαρώ. Πριν κτυπήσω όμως την πόρτα, άκουσα, χωρίς να το θέλω, έναν διάλογο σε άπταιστα ελληνικά!

– Καλά, βρε αδερφέ, έλεγε η μια φωνή, μη κάνεις έτσι…

– Πώς να μη κάνω έτσι, απαντούσε ο άλλος. Σου έχω πει τόσες φορές να μην πετάς τα ρούχα σου όπου να είναι. Να τα τοποθετείς με τάξη όπως τα βάζω κι εγώ.

– Ορεξη για γκρίνια πάλι…

– Εγώ;

– Αμ’ ποιος; Εγώ;

– Τι να σου πω καημένε. Εσύ μια φορά δεν εννοείς να βάλεις μυαλό!

«Ποιος ξέρει;», είπα από μέσα μου, «μπορεί να τους έχουν βάλει τους ανθρώπους μαζί με τίποτα Ρωμιούς».

Οταν, όμως, άνοιξα την πόρτα διαπίστωσα ότι εκτός από το «Ντούο Σούλις» δεν υπήρχε κανείς άλλος μέσα στο καμαρίνι. Εμεινα για δεύτερη φορά κατάπληκτος…

– Βρε παιδιά… Ρωμιοί είσαστε;

– Μάλιστα, Ρωμιοί!

– Και γιατί παριστάνετε τους ξένους;

– Γιατί εμείς… οι Ρωμιοί είμαστε δυστυχώς λίγο ξενομανείς…

…και μου εξήγησαν ότι λέγονται ο ένας Βασίλειος Σούλης και ο άλλος Βασίλειος Χριστιανός. Ο πρώτος -ο μεγαλύτερος- είναι από τη Θράκη, ο δεύτερος είναι βέρος Αθηναίος!

Εχουν γυρίσει σε όλη την Υδρόγειο και έχουν δουλέψει στα μεγαλύτερα κέντρα του Κόσμου. Μου έδειξαν προγράμματα και κριτικές γραμμένες σε οκτώ γλώσσες. Μου έδειξαν ακόμα και ρεκλάμες, που πάντα κάτω από το όνομά τους -αλήθεια μπράβο τους- υπήρχε η φράση «Ελληνες Κωμικοί».

– Γιατί εκπλήσσεστε, με ρώτησαν. Δεν είμαστε εμείς οι μόνοι Ρωμιοί που έχουμε δημιουργήσει μια αξιόλογη καριέρα σε αυτό το είδος! Μεταξύ των καλυτέρων ακροβατών, ταχυδακτυλουργών  και ζογκλέρ του Κόσμου, οι Ρωμιοί κατέχουν τις πρώτες θέσεις…

Ο μεγαλύτερος μάλιστα ταχυδακτυλουργός του Πλανήτη είναι συμπατριώτης μας από την Κεφαλληνία, βρίσκεται αυτή τη περίοδο στην Αμερική, και για κάθε του εμφάνιση πληρώνεται πανάκριβα!

Μπράβο, λοιπόν, μωρέ Ρωμιέ… Ποτέ να μην πεθάνεις!

(Βασισμένο σε χρονογράφημα του Αλέκου Σακελλάριου για την εφημερίδα «Ασύρματος», 1940)