ΑΘΗΝΑ. Σ’ ένα μαγευτικό μέρος της Ηπείρου, στα… πόδια του όρους Νεμέρτσικα και μπροστά στον Αώο ποταμό βρίσκεται η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκέπαστης. Το όνομά της προέρχεται από τις μολύβδινες πλάκες που -αντί για κεραμίδια ή πέτρινες πλάκες- σκέπαζαν, παλιότερα, το Καθολικό της.

Το μοναστήρι, από το 1988 που επανδρώθηκε ξανά, με προτροπή του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου και την ευλογία του μακαριστού Μητροπολίτου Σεβαστιανού, γιορτάζει κάθε χρόνο την Μητέρα όλων μας, την Παναγία.

Πλήθος πιστών από όλη την Ελλάδα και την Ομογένεια βρέθηκαν και φέτος στη Χάρη της. Τόσο την περασμένη Τετάρτη (14/8) το βράδυ στην αγρυπνία όσο και την Πέμπτη (15/8) ανήμερα της γιορτής της Παναγίας, το μοναστήρι απ’ άκρη σ’ άκρη, εντός του Μοναστηριού αλλά και στον περιβάλλοντα χώρο, γέμισε από εκατοντάδες προσκυνητές, με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέα να στέλνει το δικό του μήνυμα στους πιστούς, για τη μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας: «Η Υπεραγία Θεοτόκος, όπως έζησε αθόρυβα την ζωή της, έτσι αθόρυβα επίσης μετέστη από της γης στα επουράνια. Και είναι θαυμαστό ότι από την πρώτη στιγμή της μεταστάσεώς της, ο πιστός Ορθόδοξος Λαός τής απένειμε την πρέπουσα τιμή, ως κυήσασαν την ζωή, επειδή είχε στα σπλάχνα της τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο Οποίος διεκήρυξε: ‘Εγώ ειμί η ζωή’. Ούτε μία στιγμή σταμάτησαν οι πιστοί να καταφεύγουν στην Θεοτόκο, κυρίως στις δύσκολες στιγμές της ζωής τους. Οι Ορθόδοξοι καταφεύγουν με πίστη στην Παναγία για να ζητήσουν την βοήθειά της. Την θεωρούν πραγματική Μητέρα και επικαλούνται με θέρμη τις προσευχές και την προστασία της. Ετσι δεν είναι περίεργο που η Ελλάδα, από την μία άκρη μέχρι την άλλη, καθώς επίσης η Κύπρος και η Βόρεια Ηπειρος που είναι ελληνικοί τόποι και χριστιανικοί, είναι κατάσπαρτοι από ναούς και μοναστήρια όπου φυλάσσονται ιερές εικόνες της Παναγίας.

Μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα γιορτάζει και η Μητρόπολή μας την Κοίμηση της Θεοτόκου, με την αγρυπνία στην Ιερά Μονή Μολυβδοσκέπαστης, όπως έχει καθιερωθεί από τον Μητροπολίτη κυρό Σεβαστιανό, από το 1968».

Ιστορικά το μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πωγωνάτο, καθώς επέστρεφε από την εκστρατεία του στη Σικελία (671-672 μ.Χ). Σχεδόν 7 αιώνες αργότερα ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Παλαιολόγος το ανακαίνισε και το 1522 οι κάτοικοι της περιοχής της Πωγωνιανής, αγιογράφησαν το καθολικό της. Μάλιστα η ίδρυσή του και η ανακαίνισή του αναφέρεται και σε επιγραφή του Καθολικού.

Δυστυχώς το μοναστήρι παρέμεινε χωρίς μοναχούς από το 1913 έως το 1988 με αποτέλεσμα η περιουσία της να καταπατηθεί και τα κειμήλια να… κλαπούν. Η σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή ήρθε τον Ιούλιο του 1943 όταν οι Γερμανοί βομβάρδισαν τη μονή με αποτέλεσμα να καούν τα κελιά και η τράπεζα, ενώ λεηλάτησαν το Καθολικό της.

Ετσι, σήμερα, το μοναστήρι έχει ανακαινισμένα κελιά, δύο καμπαναριά, ωραίο κήπο, το καθολικό της είναι βυζαντινού ρυθμού, με ψηλό τρούλο και αγιογραφίες του 13ου και 18ου αιώνα που διατηρούνται πολύ καλά στο βάθος του χρόνου. Στην οροφή του Καθολικού επανατοποθετήθηκαν μολύβδινες πλάκες και έτσι δικαίως συνεχίζει να φέρει τον τίτλο που είχε πάρει από την αρχή… Μολυβδοσκέπαστη.