ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Περίπου ένα χρόνο πριν εκλεγεί στο Κογκρέσο, ο Τζορτζ Σάντος και τρεις άλλοι άνδρες προσέγγισαν έναν πιστό χορηγό της προεκλογικής εκστρατείας προσφέροντάς του μια δυνητικά επικερδή ευκαιρία.

Ενας πλούσιος Πολωνός πολίτης ήθελε να αγοράσει κρυπτονόμισμα, αλλά για αδιευκρίνιστους λόγους η περιουσία του είχε «παγώσει» σε τραπεζικό λογαριασμό. Τότε, ζήτησαν από τον χορηγό, έναν πλούσιο επενδυτή, βοήθεια.

Ο χορηγός ήταν επιφυλακτικός. Δεν του είπαν το όνομα του Πολωνού πολίτη. Το σχέδιο των ανδρών -να δημιουργήσει ο χορηγός μια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης για να αποκτήσει πρόσβαση στα κεφάλαια- δεν του φαινόταν λογικό.

Και ενώ δεν είχαν ζητήσει ακόμη χρήματα, του έκανε εντύπωση το πόσο πολύ το σχέδιό τους έμοιαζε με το κλασικό σχέδιο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Νιγηριανού πρίγκιπα, στο οποίο ένας πλούσιος ξένος, ενδεχομένως πλασματική οντότητα, ζητά από έναν εξωτερικό άνθρωπο να βοηθήσει ώστε να απελευθερωθούν δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία.

Στα χρόνια που πέρασαν από τότε που ο κ. Σάντος έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα για τη Βουλή το 2020, έχει αποκτήσει εμπειρία στο να βρίσκει τρόπους να αποσπά χρήματα από την πολιτική. Ιδρυσε έναν όμιλο πολιτικών συμβούλων τον οποίο προώθησε σε άλλους Ρεπουμπλικανούς. Επιδίωξε να επωφεληθεί από την κρίση της Covid, χρησιμοποιώντας προεκλογικές διασυνδέσεις. Και ζητούσε επενδύσεις για και από πολιτικούς δωρητές, εγείροντας ηθικά ερωτήματα.

Ο Σάντος κατηγορείται για 13 κακουργήματα για ψευδή δήλωση των εισοδημάτων του, για είσπραξη 24.000 δολαρίων ανεργίας ενώ εργαζόταν, και για 50.000 δολαρίων που έβαλε στην τσέπη του αφού τα ζήτησε από πολιτικούς υποστηρικτές μέσω αυτού που ισχυρίστηκε ότι ήταν ένα super PAC.

Ο Σάντος, ο οποίος έχει δηλώσει αθώος, δεν έχει κατηγορηθεί για προσωπική χρήση κονδυλίων προεκλογικής εκστρατείας. Ομως, σε μια ανασκόπηση της πολιτικής του σταδιοδρομίας βρέθηκαν αρκετά παραδείγματα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως, για το πώς προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις διασυνδέσεις που απέκτησε ως υποψήφιος για δημόσιο αξίωμα ώστε να πλουτίσει.

Η πρόταση που αφορούσε τον πλούσιο Πολωνό υπήκοο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς ο Σάντος συνεργάστηκε με έναν πρώην Ρεπουμπλικανό πολιτειακό βουλευτή, τον Μάικλ Λιπέρτι (Michael LiPetri) και με την Bryant Park Associates, μια εταιρεία που διοικείται από έναν Ρεπουμπλικανό δωρητή, τον Ντόμινικ Σαρτόριο (Dominick Sartorio), σύμφωνα με τον επενδυτή-χορηγό, ο οποίος μίλησε στην «New York Times» υπό τον όρο της ανωνυμίας, επειδή τόνισε ότι τα επιχειρηματικά του συμφέροντα θα βλάπτονταν αν συνδεόταν δημοσίως με τον Σάντος.

Η αλληλεπίδραση ήταν τόσο παράξενη που ο χορηγός δήλωσε ότι δεν ήταν σίγουρος αν ο Σάντος και οι συνεργάτες του εξαπατήθηκαν και οι ίδιοι. Ζήτησε περισσότερες πληροφορίες, αλλά του είπαν να υπογράψει πρώτα μια συμφωνία εμπιστευτικότητας. Και τα τρία ονόματα εμφανίζονταν στη συμφωνία, την οποία εξέτασε η «ΝΥΤ». Οταν ο επενδυτής ζήτησε αλλαγές στο έντυπο εμπιστευτικότητας, οι συνομιλίες τερματίστηκαν.

Ο κ. Λιπέτρι, ο οποίος τώρα είναι λομπίστας στην εταιρεία Park Strategies, προσπάθησε να υποβαθμίσει το ρόλο του στο εγχείρημα, λέγοντας ότι ενώ γνώριζε τις προσπάθειες του Σάντος, δεν συμμετείχε «λεπτομερώς» και αντέτεινε ότι τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν συμφωνίες.

Ο δικηγόρος του βουλευτή, Τζόσεφ Μάρεϊ (Joseph Murray), δήλωσε ότι ο Λιπέτρι είχε συνδέσει τον Σάντος με την Bryant Park Associates, η οποία εκπροσωπούσε τον Πολωνό πολίτη. «Ο κ. Σάντος έκανε μόνο τις συστάσεις. Τέλος της ιστορίας», δήλωσε ο κ. Μάρεϊ, προσθέτοντας ότι δεν είχε «καμία πληροφορία» για την ταυτότητα του Πολωνού.

Πηγή: «New York Times»