Παρά την ομολογουμένως… φιλότιμη προσπάθεια της Αρχιεπισκοπής μας να δώσει τη θετικότερη δυνατόν εκδοχή για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ιστορική κοινότητα του Αγίου Δημητρίου της Αστόριας, συμπεριλαμβανομένου, δυστυχώς, και του σχολείου της, η αδήριτη αλήθεια δεν κρύβεται.
Η κοινότητα -εκκλησία και σχολείο- χρειάστηκαν άμεσο δανεισμό για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Τον τελευταίο μάλιστα καιρό αντιμετώπιζε και πρόβλημα καταβολής των μισθών του προσωπικού της.
Κι αντί, όπως θα ήταν φυσικό, να προσφύγει για δανεισμό σε μια τράπεζα, παρενέβη η Αρχιεπισκοπή η οποία προέβη στην πρωτοφανή ενέργεια να δανείσει 3 εκατ. δολάρια στην κοινότητα με υποθήκη το 39% της ιδιοκτησίας ενός κτιρίου που πρόσφατα ανήγειρε απέναντι από την εκκλησία.
Είχε προηγηθεί και άλλη «ένεση» ύψους $1 εκατομμυρίου από την Αρχιεπισκοπή στην κοινότητα.
Το μόνο που δεν αναφέρεται στην ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής επί του θέματος είναι το επιτόκιο που χρεώνει στην κοινότητα.
Τα κόκκαλα του Νίκου Ανδριώτη θα τρίζουν.
Πώς έφτασε η κοινότητα του Αγίου Δημητρίου της Αστόριας έως εδώ;
Η μεγάλη αυτή κοινότητα, η για δεκαετίες μεγαλύτερη κοινότητά μας στην Αμερική, επηρεάστηκε, όπως ήταν φυσικό, από τις δημογραφικές αλλαγές που συντελέστηκαν στην Αστόρια, από την έξοδο πολλών ομογενών προς άλλες περιοχές, καθώς επίσης και από την μείωση της μετανάστευσης.
Επηρεάστηκε όμως σοβαρά και από την έλλειψη ηγεσίας, λαϊκής και κληρικής, όπως μαρτυρά η καταστροφική απόφαση της κοινότητας, υπό την πίεση του τότε ιερατικού προϊσταμένου της να μην αποδεχτεί την δωρεά των $25 εκατ. που το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) είχε αποφασίσει να παράσχει για την ριζική αναβάθμιση του σχολείου της κοινότητας.
Και έρχεται τώρα και υποστηρίζει η Αρχιεπισκοπή ότι συμβάλλει στο να γίνουν αυτά που απέρριψε: Συγκεκριμένα, ότι «προσφέρει 3 εκατομμύρια δολάρια στην κοινότητα του Αγίου Δημητρίου, γεγονός που θα επιτρέψει στην κοινότητα να επανεπενδύσει στο σχολείο της, βελτιώνοντας τα ακαδημαϊκά προγράμματα σπουδών και άλλες δράσεις του ημερήσιου σχολείου, να προσελκύσει νέους μαθητές και να πραγματοποιήσει αναγκαίες επισκευές και βελτιώσεις στις εγκαταστάσεις της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων των εκκλησιών και των σχολικών κτιρίων».
Επαναλαμβάνω πως αυτά και πολλά πολλά περισσότερα θα έκανε η δωρεά του ΙΣΝ.
Ωστόσο, η κοινότητα δεν χρειάζεται μόνο δάνεια.
Σαν πρώτο άμεσο βήμα χρειάζεται να μειωθεί δραστικά το μηνιαίο ποσό -που υπερβαίνει τις $10.000- το οποίο προσφέρει στην Αρχιεπισκοπή, η οποία απομυζά τις κοινότητες από τη μια και από την άλλη δαπανά εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια –δες σημερινές αποκαλύψεις του «Ε.Κ.»– για τη στήριξη και την προβολή του Αρχιεπισκόπου, ανάλογη της προεκλογικής εκστρατείας των πολιτικών, που στην δική του όμως περίπτωση είναι μια ασταμάτητη εκστρατεία για να σκαρφαλώσει στον πατριαρχικό θρόνο.
Η κοινότητα χρειάζεται επίσης να την αφήσουν ήσυχη οι φωστήρες της Αρχιεπισκοπής, αυτοί που την οδήγησαν μέχρι του σημείου που βρίσκεται σήμερα. Και, ακόμα, χρειάζεται ηγεσία. Λαϊκή και κληρική που θα αναλάβει μια επείγουσα εκστρατεία διάσωσης του σχολείου της, του μόνου ελληνοαμερικανικού Λυκείου στις ΗΠΑ.
Τι κρίμα!