ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. («WSJ»). Ενώ το ερωτικό φιλί συχνά απεικονίζεται ως μια καθολική συμπεριφορά σε σεξουαλικές συναντήσεις και ρομαντικές σχέσεις σε όλο τον κόσμο, ένας αυξανόμενος όγκος ανθρωπολογικών και αρχαιολογικών στοιχείων λέει μια διαφορετική ιστορία.

Σε μια νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στο περιοδικό «Science», οι ερευνητές υπογραμμίζουν προηγούμενα ευρήματα ότι δεν συμμετέχουν όλοι οι πολιτισμοί σε ρομαντικά φιλιά. Το φιλί μεταξύ σεξουαλικών συντρόφων συνήθως συμβαίνει -και συνέβη πριν από χιλιετίες- σε κοινωνίες με διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι εξέτασαν αρχαία κείμενα και σύγχρονες αναφορές.

«Τουλάχιστον στις σύγχρονες και κοντά στις σύγχρονες κοινωνίες, δεν είναι καθόλου πανταχού παρόν», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της ανάλυσης Τροελς Αρμπολ (Troels Arb?ll), για το ρομαντικό φιλί. Μια έκθεση του 2015 διαπίστωσε ότι η συμπεριφορά δεν είναι παρούσα στην πλειονότητα των σύγχρονων πολιτισμών, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνιών στην υποσαχάρια Αφρική όπως οι Χάντζα (Hadza) ή οι Μασάι (Maasai) που είναι πιο ισότιμες.

«Φαίνεται να υπάρχει μια τάση να εφαρμόζεται περισσότερο σε αυτές τις κοινωνίες με υψηλό βαθμό κοινωνικής στρωματογραφίας» ή την κατηγοριοποίηση των ανθρώπων σε κοινωνικοοικονομικά επίπεδα, είπε ο Αρμπολ, προσθέτοντας ότι αυξανόμενα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η τάση μπορεί να υπάρχει και στον αρχαίο κόσμο. Είναι επίκουρος καθηγητής Ασσυριολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης που μελετά τους πολιτισμούς της αρχαίας Μεσοποταμίας.

Η παλαιότερη καταγραφή αυτού του είδους φιλιών, σύμφωνα με το νέο έργο, μπορεί να εντοπιστεί στην αρχαία Μεσοποταμία – μια γεωγραφική περιοχή κατά μήκος των ποταμών Ευφράτη και Τίγρη που καλύπτει το σημερινό Ιράκ και τη Συρία. Χρονολογείται περίπου 4.500 χρόνια, τουλάχιστον μια χιλιετία παλαιότερη από ό,τι πιστεύαμε κάποτε.

«Αυτό σίγουρα δημιουργεί το ερώτημα πόσο πίσω πρέπει να τοποθετήσουμε αυτή την πράξη», είπε ο Αρμπολ.

Η παλαιότερη αναφορά στο ρομαντικό-σεξουαλικό φιλί εντοπίζεται συνήθως σε ένα χειρόγραφο της Εποχής του Χαλκού από την Ινδία που χρονολογείται περίπου στο 1500 π.Χ. Περίπου 500 χρόνια αργότερα, αυτό το κλείδωμα των χειλιών περιγράφεται στο «Mahabharata», ένα ινδουιστικό έπος. Οι ερευνητές έχουν υποθέσει ότι η συμπεριφορά εξαπλώθηκε παγκοσμίως από αυτό το γεωγραφικό και χρονικό σημείο προέλευσης.

Ωστόσο, ο Αρμπολ αξιολόγησε τα αρχαία κείμενα της Μεσοποταμίας -γραμμένα σε σφηνοειδή γραφή, ένα σύστημα γραφής που ήταν τότε τοπικό στη Μέση Ανατολή- που περιέγραφαν ένα τέτοιο φιλί ως μέρος της ρομαντικής οικειότητας που ξεκίνησε γύρω στο 2500 π.Χ. Αυτά τα κείμενα, γραμμένα σε πήλινες πλάκες, πρότειναν τα παντρεμένα ζευγάρια να φιλιούνται και ότι η πράξη σχετιζόταν με σεξουαλική επιθυμία και ερωτοτροπία, ή πιθανώς μια δραστηριότητα μετά τη συνουσία. Το φιλί θα μπορούσε να ήταν, και εξακολουθεί να είναι, ένα μέσο αξιολόγησης της ποιότητας του πιθανού συντρόφου σας, σύμφωνα με τη συν-συγγραφέα της ανάλυσης Σόφι Ρασμούσεν (Sophie Rasmussen), βιολόγο και νεότερη ερευνήτρια της Ερευνητικής Μονάδας Διατήρησης Αγριας Ζωής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Τα ρομαντικά φιλιά είναι παρόντα σε λιγότερους από τους μισούς πολιτισμούς στη Γη σήμερα, σύμφωνα με την έκθεση του 2015, η οποία εξέτασε 168 πολιτισμούς από κάθε ήπειρο εκτός από την Ανταρκτική και συμπεραίνουν ότι τα ρομαντικά φιλιά φαίνεται να αυξάνονται στην πράξη καθώς μια κοινωνία αναπτύσσει ιεραρχίες, κοινωνικές δομές και συστήματα αγοράς.