Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η ελληνική γλώσσα μεταφέρει και προάγει τον ελληνικό πολιτισμό. Στην ελληνική γλώσσα είναι δυνατή η διατύπωση και των πιο λεπτών εννοιών. Επιστήμες όπως: η Ιατρική, η Φυσική, τα Μαθηματικά, η Αστρονομία χρησιμοποιούν πλήθος ελληνικών λέξεων, αλλά και δίνουν ελληνικά ονόματα σε κάθε τι που ανακαλύπτουν. Ακόμη και τώρα με τον κορωνοϊό οι παραλλαγές του ονομάζονται με ελληνικά γράμματα Δέλτα, Ομικρον. Η Ελληνική είναι μια γλώσσα πολιτισμικά και ιστορικά ιδιαίτερα φορτισμένη. Δεν είναι τυχαίο ότι τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στην ελληνική. Επίσης ο ελληνικός πολιτισμός ανέδειξε πανανθρώπινες αξίες: τη δημοκρατία, την ελευθερία και τον ορθό λόγο, στην γλώσσα του Ομήρου και του Θουκυδίδη, του Σοφοκλή και του Αριστοτέλη, η γλώσσα του Σολωμού και του Κάλβου, του Παλαμά, και του Ελύτη. Τα ελληνόπουλα διδασκόμενα την Ελληνική πρέπει να μυούνται σε αυτές τις αξίες, οι οποίες σφυρηλατούν μια ισχυρή προσωπικότητα.

Δυστυχώς, η εμπειρία μου από τα τόσα χρόνια της ύπαρξής μου μέσα στα ομογενειακά σχολεία είναι ότι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση της Αμερικής βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Ειδικά αυτά τα δύο τελευταία χρόνια με την πανδημία χτυπήθηκαν τα ελληνικά απογευματινά σχολεία (που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία) σκληρά. Η διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας στην Αμερική ακολουθεί την πορεία που ακολουθείται σε όλο τον υπόλοιπο Κόσμο: Αυστραλία, Αφρική, Ευρώπη.

Βασικά, για να συνεχίσει να υπάρχει η ελληνική γλώσσα στην Αμερική και να συνεχισθεί η διδασκαλία της είναι βασικό να πεισθούν οι γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους να μάθουν Ελληνικά. Το να μάθουν Ελληνικά τα παιδιά αυτά, τα βοηθάει να συνειδητοποιήσουν την καταγωγή τους. Η γνώση της ελληνικής γλώσσας τους δίνει την αίσθηση της ταυτότητας. Ακόμη προάγει τη σκέψη τους, αποτελώντας ένα είδος «γυμναστικής τού μυαλού» τους. Τέλος, είναι μια σημαντική στήριξη για τα Αγγλικά τους.

Βέβαια η ποιότητα της διδασκαλίας της γλώσσας δεν προσελκύει τα παιδιά. Γι’ αυτό απαιτείται ριζική ανανέωση και αναβάθμιση της διδασκαλίας στα σχολεία της Ομογένειας. Η Ελλάδα στέλνει αποσπασμένους δασκάλους. Η επιλογή αυτών των δασκάλων πρέπει να γίνεται με καθαρά εκπαιδευτικά κριτήρια, με ειδική προετοιμασία γι’ αυτό που θα κάνουν. Οι εκπαιδευτικοί όμως αυτοί πάνε στα Charter σχολεία ή στα ημερήσια ενοριακά σχολεία. Τα απογευματινά δεν έχουν καθόλου αποσπασμένους εκπαιδευτικούς. Οπως και να ‘χει, δεν φτάνουν αυτοί οι δάσκαλοι. Υπάρχουν άτομα εδώ που έχουν τη διάθεση και τη θέληση να διδάξουν Ελληνικά και είναι γνώστες άριστων Ελληνικών. Δεν έχουν όμως διδακτική εμπειρία. Επιμορφωτικά σεμινάρια διοργανώνονται αρκετά, αλλά η ποιότητα αυτών είναι αμφισβητήσιμη. Είναι βασικό να ειπωθεί ότι άτομα με προσόντα ικανά να διδάξουν σωστά ελληνικά δεν απευθύνονται στα ενοριακά σχολεία, διότι η αμοιβή είναι πενιχρή. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση θα προωθούσε πολύ την ελληνική ομογενειακή παιδεία η σοβαρή αύξηση των μισθών των διδασκόντων, ώστε να προσελκυστούν ειδικευμένοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία μας. Τέλος, τα βιβλία είναι ακατάλληλα για τη διδασκαλία αυτών των μαθητών ειδικά όταν οι διδάσκοντες δεν έχουν τις κατάλληλες γνώσεις ή εμπειρία.

Αυτό όμως είναι το ένα μέρος του προβλήματος. Το άλλο μέρος είναι αυτά τα παιδιά που οι γονείς τους δεν τα φέρνουν καθόλου στα σχολεία μας. Το ερώτημα λοιπόν αναφορικά με την ελληνομάθεια, δεν πρέπει να είναι μόνο το πώς να βελτιωθούν οι διδακτικές συνθήκες στο μικρό ποσοστό των παιδιών της Ομογένειας που φοιτούν στα ελληνικά ομογενειακά σχολεία, αλλά το πώς θα προσεγγίσουμε τη μεγάλη πλειοψηφία. Ας μην ξεχνάμε ότι η ελληνική ομογένεια είναι ένα τελείως ανομοιογενές σώμα. Εχουμε ανθρώπους που μετρούν πολλές γενιές, από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Εχουμε μετανάστες της τελευταίας 50ετίας και τους ακόμη νεότερους, αυτούς που μετανάστευσαν τα τελευταία 10 χρόνια, αυτούς της οικονομικής κρίσης. Τέλος, έχουμε και παιδιά από μεικτούς γάμους. Γι’ αυτήν την κατηγορία θα βοηθούσε το να προωθήσουμε τον Ελληνισμό συνολικά. Μόνον όταν μάθουν περισσότερα για τη σύγχρονη Ελλάδα και τον πολιτισμό της θα ενδιαφερθούν πραγματικά και για τη γλώσσα. Οι οργανωμένες επισκέψεις στην Ελλάδα (μαθήματα – γνωριμία με Ελληνόπουλα – αδελφοποίηση σχολείων – επισκέψεις πολιτιστικές – αρχαιολογικοί χώροι – διασκέδαση), που ξεδιπλώνουν στα μάτια των παιδιών τη σύγχρονη ζωντανή ευρωπαϊκή Ελλάδα, αυτή που τα κάνει να νιώθουν περήφανα θα βοηθούσε. Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μας. Τα Ελληνικά Γράμματα η κληρονομιά μας. Ο ελληνικός πολιτισμός η ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας.