Θα ήθελα αρχικά να ξεκαθαρίσω πως είμαι απόλυτος υποστηρικτής του αξιώματος πως άπαντες είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Πολλώ δε μάλλον εάν κάνουμε λόγο για πρόσωπα στα οποία δεν έχουν αποδοθεί επισήμως κατηγορίες. Επειδή όμως οι ενδείξεις δημιουργούν εντυπώσεις και οι εντυπώσεις χαρακτηρίζουν καταστάσεις, θεωρώ πως κάποιες φορές πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί, για να μην εκθέτουμε και να μην εκτιθέμεθα χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.

Επί προσωπικού, ουδέποτε είδα με κακό μάτι το γεγονός ότι ο δήμαρχος Νέας Υόρκης, Ερικ Ανταμς, είχε καλές σχέσεις με την τουρκοαμερικανική κοινότητα. Αφενός, οι Τουρκο-Αμερικανοί έχουν έντονη παρουσία στο Μπρούκλιν, όπου και εκλεγόταν, αφετέρου είναι Αμερικανοί πολίτες με τη δική τους πολιτιστική προέλευση και έχουν κάθε δικαίωμα να τιμούν την κληρονομιά τους και να την προωθούν. Οπως οι Ελληνες, όπως οι Ιταλοί, όπως οι Αλβανοί, όπως όλοι που ζουν σε αυτήν την πολυσυλλεκτική γωνιά του πλανήτη. Από όλα τα παραπάνω δεδομένα όμως, υπάρχει μεγάλη διαφορά όταν κάνουμε λόγο για την τουρκική κυβέρνηση, ιδίως μπροστά στην πιθανότητα να υπάρχει τυχόν συνεργασία «υπόγεια», αθέμιτη και κατά παράβαση του δημοσίου αξιώματος.

Δεν γνωρίζω πού μπορεί να φτάσει η έρευνα του FBI, ούτε ο δήμαρχος Νέας Υόρκης είναι θεσμικός παράγοντας που διαμορφώνει εξωτερική πολιτική. Ως προς τον συμβολισμό, αλλά και επί της ουσίας, όμως, υπάρχει μείζον ζήτημα, ηθικό και, μάλιστα, σοβαρό.

Θα ήθελα να εκφράσω τη διαφωνία μου λοιπόν στη συμπερίληψη του Ερικ Ανταμς σε ομογενειακές εκδηλώσεις -ιδίως σοβαρών οργανισμών που απαρτίζονται από ανθρώπους με αδιαμφισβήτητη προσφορά, όπως ο Τομέας #25 της AHEPA- ή ακόμη και την ίδια την παρέλαση της 5ης Λεωφόρου, εάν φτάσουμε ως εκεί με αυτές τις σκιές να εξακολουθούν να υπάρχουν.

Παρότι ο Ελληνισμός είναι οικουμενικός, όπως συνηθίζουμε να λέμε -και έχουμε δίκιο- το ελληνικό κράτος έχει πολύ συγκεκριμένο ρόλο και ουσία για να αγνοήσουμε τα ανοικτά γεωπολιτικά θέματα.

Με την ευχή ο Δήμαρχος να δικαιωθεί και το παραπάνω σχόλιο να μην έχει κανένα νόημα.