ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Αυτό ήταν το καλοκαίρι που ο Ντένεφι Σάντσεζ (Deneffy Sánchez) έπρεπε να μάθει άλγεβρα, βιολογία και τα άλλα μαθήματα της 9^ης τάξης που δεν τα πήγε καλά πέρυσι επειδή ήταν πολύ καταθλιπτικός και καταβεβλημένος. Αλλά η μετάβαση στην 10η τάξη έπρεπε να περιμένει προς το παρόν. Είχε πιο πιεστικές ανησυχίες.

Ηταν Ιούνιος. Ο Ντένεφι, 15 ετών, ξάπλωσε στο διπλό κρεβάτι που μοιράζεται με τη μητέρα και τη μικρή του αδελφή, ενώ η νέα τους συγκάτοικος -άγνωστη μόλις εβδομάδες πριν- κλαιγότανε που έπρεπε να ζήσει με την οικογένειά του. «Δεν θα τους άφηνα ποτέ να ζήσουν εδώ αν ήξερα πώς συμπεριφέρονται», είπε η Φαμπιόλα Ντελ Καστίγιο (Fabiola Del Castillo) σε δημοσιογράφο στα Ισπανικά. Η μητέρα του Ντένεφι, Λίλιαν Λόπεζ (Lilian López), στάθηκε δίπλα της στο στενό δωμάτιο όπου όλοι έτρωγαν και κοιμόντουσαν.

«Το Σάββατο είναι το πρώτο. Πρέπει να φύγεις μέχρι τότε», είπε η Ντελ Καστίγιο, γυρίζοντας στην Λόπεζ.

Το Σάββατο απείχε μόλις τρεις μέρες. Για τον Ντένεφι, αυτό σήμαινε ένα ρολόι που χτυπούσε αντίστροφα. Επρεπε να σώσει το διαμέρισμά του.

***

Κανείς δεν έχει σταματήσει το ρολόι για τον Ντένεφι ή άλλους μεγαλύτερους μαθητές που έμειναν πίσω στα μαθήματα όταν η πανδημία έκλεισε τις τάξεις.

Ο χρόνος στο γυμνάσιο τελειώνει, ωστόσο εκατομμύρια μαθητές δεν εμφανίζονται στην τάξη κάθε μέρα.

Πέρυσι, δύο στους πέντε μαθητές της Ενιαίας Σχολικής Περιφέρειας του Λος Αντζελες έχασαν περισσότερο από το 10% της σχολικής χρονιάς, σύμφωνα με στοιχεία που παρείχε η περιφέρεια.

Υπάρχουν περισσότερα. Μέχρι τον Απρίλιο, η περιφέρεια είχε χάσει τα ίχνη περισσότερων από 2.500 μαθητών – παιδιά που σταμάτησαν αθόρυβα να πηγαίνουν στο σχολείο και δεν φάνηκαν ποτέ να εγγραφούν αλλού, σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στον ιστότοπο της περιφέρειας. Οι λόγοι είναι ποικίλοι και, σε πολλές περιπτώσεις, εντελώς άγνωστοι. Η οδύσσεια του Ντένεφι δεν είναι παρά ένα παράδειγμα του πώς η πανδημία κατέστρεψε τη ζωή ενός ευάλωτου εφήβου και γιατί δυσκολεύεται να επιστρέψει στις σπουδές.

***

Πριν από την πανδημία, στον Ντένεφι δεν άρεσε το σχολείο. Σπάνια όμως του έλειπε. Περνούσε τα απογεύματά του παίζοντας ποδόσφαιρο ή μπέιζμπολ με φίλους στο πάρκο. Τα Σαββατοκύριακα, εκπαιδεύτηκε με το πρόγραμμα μαθητών νέων του αστυνομικού τμήματος, προωθώντας το όνειρο της μαμάς του να γίνει αστυνομικός. Αυτό το καλοκαίρι, ενώ πιο τυχεροί έφηβοι έκαναν τις πρώτες τους δουλειές, φλέρταραν στην παραλία ή ακόμα και πήγαιναν σε θερινό σχολείο, ο Ντένεφι ήταν μέσα. Κρατούσε μια θέση σε ένα διαμέρισμα, εμπλεκόμενος σε μια μάχη εντυπώσεων με μία εχθρική ενήλικα συγκάτοικο.

Την ημέρα που ένας δημοσιογράφος επισκέφτηκε το σπίτι του, ξάπλωσε στο κρεβάτι, και προσποιήθηκε ότι ήταν «χαμένος» στο τηλέφωνό του, αλλά ηχογραφούσε κρυφά την Ντελ Καστίγιο για την περίπτωση που η οικογένειά του το χρειαζόταν κάποια μέρα. Λίγα μέτρα μακριά, η μητέρα του, μια μικροκαμωμένη 47χρονη που μετανάστευσε από τη Γουατεμάλα πριν από 22 χρόνια, στεκόταν ήρεμη, με την 3χρονη κόρη της στα γόνατα.

«Αλλά πλήρωσα όλο το ενοίκιο για τον Ιούνιο αφού δεν το είχες. Και είπες ότι θα πληρώσεις τον Ιούλιο», είπε στα Ισπανικά. Η Λόπεζ είχε δώσει στην Ντελ Καστίγιο χρηματικές εντολές συνολικού ύψους 1.240 δολαρίων, αν και η Λόπεζ αμφέβαλλε ότι οι ιδιοκτήτες χρέωναν τόσα πολλά για το ερειπωμένο διαμέρισμα των 450 τετραγωνικών ποδιών.

«Ναι», είπε η Ντελ Καστίγιο, αναγνωρίζοντας ότι η Λόπεζ είχε πληρώσει τόσο τον Ιούνιο όσο και τον Ιούλιο. «Μα πώς θα σε έχω εδώ δύο μήνες; δεν μπορώ». Επιστρέφοντας στον δημοσιογράφο, η Ντελ Καστίγιο συνέχισε: «Δεν με αφήνουν να κοιμηθώ. Κάνουν θόρυβο και ροχαλίζουν». Αρχισε να κλαίει. Στη συνέχεια πρόσθεσε μια νέα απειλή. Εχοντας ξοδέψει όλα τα χρήματα που της έδωσε η Λόπεζ, η Ντελ Καστίγιο δεν είχε το ενοίκιο του Ιουλίου. Ετσι θα παρατούσε το διαμέρισμα και τα κλειδιά στο τέλος του μήνα. Επρεπε να βγουν έξω.

***

Η πλειοψηφία των μαθητών που η κυβέρνηση θεωρεί «άστεγους» έχουν πράγματι ένα μέρος για ύπνο, αλλά είναι επισφαλές και συχνά μοιράζονται με συγκάτοικους, σύμφωνα με ομοσπονδιακά στατιστικά στοιχεία. Στο Λος Αντζελες, περισσότεροι από 13.000 μαθητές είναι άστεγοι και 2.000 από αυτούς μένουν σε καταφύγια, δήλωσαν οι αρχές της πόλης την περασμένη άνοιξη. Η έλλειψη οικονομικά προσιτών κατοικιών στο Λος Αντζελες έχει δώσει σε οποιονδήποτε έχει μίσθωση διαμερίσματος στο όνομά του τη δύναμη να επωφεληθεί από ανθρώπους όπως η Λόπεζ που δεν έχουν μετρητά, αναφορές ή γνώσεις για να ανταγωνιστούν για τη δική τους θέση και θέλουν απεγνωσμένα να αποφύγουν καταφύγια. Η ιδέα του Ντένεφι ήταν να μείνει στο διαμέρισμα για εβδομάδες και να εμποδίσει την Ντελ Καστίγιο να τους πετάξει έξω.

«Δεν νιώθω ασφαλής να φύγω». Χωρίς πατέρα στο σπίτι, ο Ντένεφι, κατά κάποιο τρόπο, έχει καλύψει το κενό. Παρακολουθεί την Τζένιφερ όταν η μαμά του πρέπει να δουλέψει. Σκέφτεται συχνά ότι η Λόπεζ πεθαίνει και τον κάνει υπεύθυνο για τη μικρή του αδελφή. Η Τζένιφερ έχει ήδη ένα όνομα για τον έφηβο αδελφό της. Τον αποκαλεί μπαμπά.

Πηγή: «Associated Press»