Είχε την τύχη να γεννηθεί σε περιβάλλον διαμορφωμένο από πολλαπλά ερεθίσματα, σε σπίτι πλημμυρισμένο με χιλιάδες βιβλία από όλο τον κόσμο. Δίσκοι βινυλίου με αμερικανική κάντρι, αγγλική ροκ, βορειοκορεάτικες όπερες και πρωτότυποι ρουμάνικοι δίσκοι του Γκεόργκι Ζαμφίρ δεκαετίες πριν τον ανακαλύψει το Χόλιγουντ. Εμαθε να αγαπάει το βιβλίο, τη μάθηση, την ποίηση, να διαβάζει ιστορία και να σέβεται τις παραδόσεις και την κουλτούρα όχι μόνο της χώρας του αλλά και των άλλων χωρών. Οι βεβαιότητες των πολλών στην οικογένειά του, αποτελούσαν εφαλτήριο αμφισβήτησης. Οι γονείς του, του δίδαξαν να αγωνίζεται για έναν πλουραλιστικά ελεύθερο κόσμο. Ο ένας του παππούς, εργάτης στο Πίτσμπουργκ, και ο άλλος γιατρός στο Λονδίνο. Ο πατέρας του εκδότης των περισσοτέρων εγκυκλοπαιδειών στην Ελλάδα και ο μόνος που εξέδωσε όλες τις σοβιετικές εγκυκλοπαίδειες στη χώρα μας. Το πρώτο του ποδήλατο -στα τέσσερά του- ήταν το πρώτο ρωσικό ποδήλατο που είχε έρθει στην Ελλάδα. Τα ταξίδια της οικογένειάς του σε όλο τον κόσμο ήταν συχνά, όπως και η φιλοξενία ξένων σπίτι του.

Με αυτή τη μικρή αναφορά ξεκινάω την συνέντευξή μου με τον Στάθη Γιαννίκο, πολιτικό μηχανικό, εκδότη και πρόεδρο του Ινστιτούτου Πούσκιν, που μεγάλωσε έχοντας ένα σημαντικό παράδειγμα από το σπίτι του «ότι μια ξένη γλώσσα είναι μια δεύτερη ζωή». Πάνω σε αυτό στήριξε όλη την δική του ζωή και την καριέρα του. Εξέδωσε, την ελληνική εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛ και την ελληνική έκδοση του περιοδικού GRANTA και συνέβαλε καθοριστικά στο άνοιγμα της ρωσικής τουριστικής αγοράς. Εργάστηκε για την ίδρυση και λειτουργία του Ινστιτούτου Αθηνά για την ελληνική γλώσσα στη Μόσχα και του Ινστιτούτου Πούσκιν στην Αθήνα. Τώρα έχει βάλει στόχο και εργάζεται για να ιδρύσει τη μεγαλύτερη ηλεκτρονική πλατφόρμα διδασκαλίας της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής γλώσσας για τους ομογενείς, τους αλλοδαπούς και τους πρόσφυγες αναζητώντας συνεργάτες σε όλο τον κόσμο.

Είναι βέβαιος ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα και πως η γλώσσα πέρα από μέσο επικοινωνίας αποτελεί εργαλείο επίλυσης προβλημάτων, εξεύρεσης λύσεων και οικοδόμησης πολιτισμών, πόσω δε μάλλον η ελληνική.

Κύριε Γιαννίκο ποιο ήταν το επαγγελματικό σας ξεκίνημα;

Δεκαοκτώ χρονών και ενόσω σπούδαζα εξέδωσα το πρώτο βιβλίο, ακολούθησε το φοιτητικό περιοδικό του Πολυτεχνείου, σειρά τίτλων, στη συνέχεια την εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛ στα ρωσικά, η οποία κυκλοφόρησε σε Ρωσία και Ελλάδα σε 100.000 αντίτυπα και το βρετανικό λογοτεχνικό περιοδικό GRANTA. Στο μεταξύ υλοποίησα στη Ρωσία το 1996 την πρώτη διαφημιστική καμπάνια του Ε.Ο.Τ. και της Ολυμπιακής Αεροπορίας στη ρωσική τηλεόραση, στα έντυπα και στους δρόμους. Αποφοιτώντας από το Ε.Μ.Π. εργάστηκα στη ΔΕΗ με το πρόγραμμα αριστούχων, σύντομα αποχώρησα, έζησα Νέα Υόρκη, Μόσχα και τώρα Αθήνα.

Εχω κατασκευαστική εταιρεία εδώ και 30 χρόνια, η αγάπη μου για το βιβλίο με οδήγησε στο να αποκτήσω τυπογραφείο και είμαι επικεφαλής του Ινστιτούτου Πούσκιν.

Είστε πολιτικός μηχανικός και συνάμα πρόεδρος στο Ινστιτούτο Πούσκιν. Πώς τα συνδυάζετε και τα δύο;

Κάποτε καθηγητής στο Πολυτεχνείο μάς ρώτησε εάν οι μηχανικοί είναι επιστήμονες. Πολλοί απάντησαν θετικά. Με τη σειρά του μας εξήγησε ότι οι μηχανικοί είναι ουσιαστικά μορφωμένοι και εξειδικευμένοι τεχνίτες και στην πραγματικότητα η μετεξέλιξη των ελευθεροτεκτόνων του Μεσαίωνα. Τα διπλώματά μας γίνονται το μέσο προστατευτισμού του επαγγελματικού μας κλάδου.

Η δουλειά του μηχανικού είναι να αξιοποιεί τα αποτελέσματα του ερευνητικού έργου των επιστημόνων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να επιλύει σύνθετα και πολυδιάστατα προβλήματα, τα οποία παρουσιάζονται στην εξέλιξη ενός έργου. Προβλήματα όχι μόνο τεχνικά αλλά οικονομικά, κοινωνικά ακόμη και οικογενειακά. Αυτό που πρωτίστως πρέπει να διαθέτει ένας μηχανικός είναι συνδυαστική σκέψη και αυτή ενδυναμώνεται μέσα από τις σπουδές του.

Το Ινστιτούτο Πούσκιν ήταν ένα πρωτοπόρο για την εποχή του εγχείρημα σε παγκόσμια κλίμακα. Αρχικά συναντήσαμε επιφυλακτικότητα, δυσπιστία και τεράστιες εργασιακές δυσκολίες. Εργαζόμενοι από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές κουλτούρες έπρεπε να συνυπάρξουν στο ξεκίνημα ενός εκπαιδευτικού φορέα και το παραγόμενο έργο τους να εδραιώσει αυτόν τον φορέα, να του αποδώσει κύρος και να του εξασφαλίσει βιωσιμότητα. Νομίζω ότι τα έχουμε καταφέρει καλά. Και ευχαριστώ γι’ αυτό τους συνεργάτες μου. Ανοίξαμε νέους δρόμους, αποκτήσαμε το πρώτο στον κόσμο url για τη ρωσική γλώσσα. Πρώτοι παγκοσμίως διαφημίσαμε τα ρωσικά στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα λεωφορεία, στο μετρό, στην outdoor διαφήμιση και κυρίως ήμασταν οι πρώτοι στον κόσμο που απαλλάξαμε τη διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας και δη της ρωσικής από κάθε ίχνος πολιτικής προπαγάνδας.

Η δουλειά του μηχανικού μου εξασφαλίζει ευμάρεια. Και η εργασία στο Ινστιτούτο την επιθυμία μου για δημιουργία και κοινωνική προσφορά. Το Πολυτεχνείο με έμαθε να δουλεύω σε πολλαπλά επίπεδα και να βρίσκω λύσεις σε κάθε λογής προβλήματα. Το Πούσκιν, μετά το χρόνο που περνάω με τα παιδιά μου είναι το πιο ενδιαφέρον μέρος της καθημερινότητάς μου και οδηγός στον νέο μου στόχο.

Το Ινστιτούτο Πούσκιν συνεχίζει τη μακρά παράδοση διδασκαλίας της ρωσικής γλώσσας στην Ελλάδα και ανοίγει διαρκώς νέους δρόμους στη μελέτη των κοινών στοιχείων των δύο γλωσσών. Πότε και πώς ξεκίνησε η λειτουργία του Ινστιτούτου Πούσκιν και σε τι κατάσταση βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι σχέσεις σας με τη Ρωσία;

Η βαθιά μου πίστη, ότι προαπαιτούμενα για ένα καλύτερο αύριο είναι η ελεύθερη έκφραση, η πολυγλωσσία και η πολιτιστική ποικιλομορφία με οδήγησαν να ξεκινήσω το Ινστιτούτο Πούσκιν το 1992 στην Αθήνα, όταν όλα τα κέντρα ρωσικής γλώσσας στο δυτικό κόσμο είχαν κλείσει. Το Ινστιτούτο Πούσκιν, με τη λειτουργία του κάλυψε το κενό που άφησε ο «Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος» το 1991. Ενα ελληνικό σωματείο το οποίο ιδρύθηκε το 1945 από 120 επιφανείς Ελληνες στο χώρο της επιστήμης της τέχνης και της οικονομίας, όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Αγγελος Σικελιανός, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Γιάννης Λαιμός κ.ά. χωρίς υποστήριξη από το τότε σοβιετικό κράτος. Ανέλαβα τον σχεδιασμό και την λειτουργία του πρώτου κέντρου ρωσικής γλώσσας στον κόσμο τη μετασοβιετική εποχή, χάρη στη στήριξη του πατέρα μου Γιάννη Γιαννίκου, την παρότρυνση και έγκριση του τότε προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και τη συνδρομή του επίσης μετέπειτα προέδρου κ. Προκόπη Παυλόπουλου.

Βάπτισα τη λειτουργία της σχολής με τον τίτλο Ινστιτούτο Πούσκιν, ο οποίος πρωτοχρησιμοποιήθηκε παγκοσμίως από εμάς και καθιερώθηκε διεθνώς. Το Ινστιτούτο Πούσκιν είναι ελληνικός ιδιωτικός οργανισμός και ως τέτοιος αντιμετωπίζει και θέλει να αντιμετωπίζεται στις σχέσεις του με άλλες χώρες και ξένους οργανισμούς. Με αυτό το πλαίσιο διέπονται και καθορίζονται και οι σχέσεις μας με την Ρωσική Ομοσπονδία.

Πόσο σημαντική είναι η ρωσική γλώσσα σήμερα;

Είναι μία από τις έξι επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ και την μιλούν 300.000.000 άνθρωποι. Λόγω της ανάπτυξης στη Ρωσία όλων των επιστημονικών κλάδων και της συγγραφής αμέτρητων επιστημονικών έργων, τα ρωσικά απέκτησαν μια από τις πιο ολοκληρωμένες ορολογίες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Διαθέτει αξιοζήλευτη λογοτεχνία μεταφρασμένη σε πολλές γλώσσες. Όπως υποστηρίζει η πλειοψηφία των ξένων φιλολόγων, από άποψη πλούτου, λογικής, δύναμης και ομορφιάς της έκφρασης, είναι σχεδόν πρώτη μεταξύ των ευρωπαϊκών γλωσσών, μαζί με τη νεοελληνική και μετά την αρχαία ελληνική.

Τι κοινά έχουν η ρωσική γλώσσα και η ελληνική;

Τα ελληνικά και τα ρωσικά είναι συγγενείς γλώσσες. Η γλώσσα είναι ζωντανό σύστημα και διαφοροποιείται στο πέρασμα των αιώνων. Οι δύο γλώσσες έχουν πάρα πολλές ομοιότητες. Η παρουσία αμέτρητων ελληνικών λέξεων στα ρωσικά είναι θέμα θρησκευτικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών δεσμών.

Η γραφή των ρωσικών έχει πάρα πολλά κοινά με τη δική μας. Τον 9ο αιώνα μ.Χ. ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος δημιούργησαν το κυριλλικό αλφάβητο για να μεταφράσουν την Αγία Γραφή στις σλαβικές γλώσσες. Αυτό το αλφάβητο βασίστηκε στο ελληνικό της βυζαντινής περιόδου. Η υιοθέτηση της Ορθοδοξίας από τη Ρωσία τον 10ο αιώνα επέδρασε άμεσα στη γλώσσα. Οι ειδωλολάτρες τότε Ρώσοι δεν διέθεταν στο λεξιλόγιό τους έννοιες της χριστιανικής πίστης και όταν βαπτίστηκαν προέκυψε η ανάγκη να βρεθούν γλωσσικά μέσα για να εκφραστούν. Ετσι πλήθος ελληνικών λέξεων διείσδυσαν στη ρωσική εκκλησιαστική και θρησκευτική γλώσσα σχεδόν αυτούσιες, όπως: λειτουργία, καντήλι, εικόνα, ευαγγέλιο, βίβλος, πατριάρχης, ιερέας, μοναχός, μοναστήρι κ.ά. καθώς και αρχαιοελληνικές. Ο αριθμός των ελληνικών και των ελληνικής προελεύσεως στοιχείων υπολογίζεται στις 30.000.

Από τότε που άρχισε ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος είχατε πτώση στην προσέλευση μαθητών για να μάθουν Ρωσικά;

Είμαστε το μεγαλύτερο και παλαιότερο κέντρο εκμάθησης ρωσικών στην Ελλάδα. Οι μαθητές, οι οποίοι έρχονται σε μας, συνειδητά έχουν αποφασίσει να μάθουν μια ξένη γλώσσα όπως τα ρωσικά. Γνωρίζουν ιστορία, παρακολουθούν πολύπλευρα την ειδησεογραφία, έχουν ή επιθυμούν να δημιουργήσουν σχέσεις με την αντίστοιχη χώρα. Η απόφασή τους δεν είναι συγκυριακή, δεν επηρεάζεται από τα τρέχοντα γεγονότα. Ο κορωνοϊός και η συνακόλουθη αύξηση του πληθωρισμού επέδρασαν αρνητικά στην προσέλευση, όχι οι τρέχουσες εξελίξεις στην Ουκρανία.

Ο Πούσκιν είναι ο μεγάλος εθνικός ποιητής της Ρωσίας. Πόσο εξοικειωμένοι είναι οι Ελληνες με την ποίησή του;

Ο Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν καταγόταν από οικογένεια βογιάρων με ρίζες και από την Αβησσυνία. Σκοτώθηκε νέος, έπειτα από μονομαχία. Στη σύντομη και πλούσια εμπειριών ζωή του δημιούργησε ένα τεράστιο λογοτεχνικό και ποιητικό έργο αναγνωρισμένο διεθνώς, ανέτρεψε στερεότυπα του 18ου – 19ου αιώνα και πέτυχε την ελευθερία έκφρασης δημιουργώντας ένα νέο περιβάλλον. Ηταν ο αναμορφωτής της ρωσικής γλώσσας και της ρωσικής ζωής.

Ο Αλεξάντερ Πούσκιν ήταν φιλέλληνας και ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ενθουσιάστηκε, υποστήριξε και έγραψε για αυτήν.

Το ευρύ ελληνικό κοινό πρωτοάκουσε το όνομα του Πούσκιν μέσα από την λειτουργία του Ινστιτούτου Πούσκιν, τις τηλεοπτικές ραδιοφωνικές, ηλεκτρονικές και έντυπες διαφημίσεις μας, τις εκδηλώσεις μας και τις εκδόσεις μας και μέρος αυτού μέσα από την δουλειά μας εξοικειώθηκε με το έργο του.

Ο Γιάννης Γιαννίκος, ο πατέρας σας, ταυτίστηκε με την έκδοση της Μεγάλης Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας και την επανέκδοση της ιστορικής εφημερίδας «Πράβντα», την οποία αγόρασε το 1991. Πείτε μας γι’ αυτό το γεγονός.

Ο πατέρας μου ήταν στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων της Υδρας όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος. Επιστρέφει στην Καλαμάτα, φυγαδεύει στην Κρήτη Αγγλους στρατιώτες και βραβεύεται από τον Βρετανό στρατιωτικό διοικητή Ανατολικής Μεσογείου Χάρολντ Αλεξάντερ. Διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στην αντίσταση κατά την περίοδο της κατοχής στη Μεσσηνία. Φυλακίστηκε, καταδικάστηκε 18 φορές σε θάνατο και βάσει τότε νόμου στην πενταετία η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίζεται μετά από 12 χρόνια λόγω ανηκέστου βλάβης.

Ανοίγει εκδοτικό οίκο και γίνεται ο πρώτος εκδότης που κυκλοφορεί στα περίπτερα βιβλία σε τεύχη, κάνοντάς τα προσιτά στους οικονομικά ασθενείς της δεκαετίας του ’60.

Δημιουργεί τα πρώτα συνεργεία πωλητών βιβλίων. Εκδίδει την τετράτομη εγκυκλοπαίδεια (Στ’ άρματα στ’ άρματα), η οποία αναφέρεται στην εθνική αντίσταση και στον εμφύλιο πόλεμο, ανοίγοντας για πρώτη φορά δημόσιο διάλογο γι’ αυτές τις τραγικές στιγμές της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας.

Στη χούντα βρίσκεται για μήνες στα κρατητήρια της Μπουμπουλίνας.

Εκδίδει την πρώτη εγκυκλοπαίδεια αυτοκινήτου, τη μεγαλύτερη ελληνική ποιητική ανθολογία, την πρώτη εγκυκλοπαίδεια της γυναίκας, αλλά και την πρώτη ιατρική και σεξουαλική εγκυκλοπαίδεια στην Ελλάδα.

Στη μεταπολίτευση εκδίδει στην Ελλάδα (μοναδική έκδοση εκτός ΕΣΣΔ) τη Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια σημειώνοντας τη μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία όλων των εποχών. 35 τόμοι των 800 σελίδων κυκλοφορούν σε 180.000 αντίτυπα. Τα κέρδη από την εγκυκλοπαίδεια χρηματοδοτούν την επανέκδοση της εφημερίδας «Εθνος», της πρώτης έγχρωμης και ταμπλόιντ εφημερίδας στην Ελλάδα, όπως ο ίδιος είχε οραματιστεί και σχεδιάσει.

Το 1991 με τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης η μεγαλύτερη εφημερίδα του κόσμου η ρωσική «Πράβντα» (ΠΡΑΒΔΑ) πωλείται στον Ρόμπερτ Μάξγουελ. Ο ίδιος δεν εκπληρώνει τις οικονομικές του υποχρεώσεις και η εφημερίδα κλείνει μετά από 79 χρόνια κυκλοφορίας.

Τις μέρες εκείνες ο πατέρας μου απευθύνει κάλεσμα στη διοίκηση και τους συντάκτες της εφημερίδας η οποία ιδρύθηκε από τον Λένιν και αποτέλεσε τον στυλοβάτη του σοβιετικού καθεστώτος. Τους παρουσιάζει το σχέδιό του για την επανακυκλοφορία της. Το αποδέχονται και δημιουργείται η πρώτη joint venture στη Ρωσία. Ο ίδιος κατέχει το 55% και αναλαμβάνει την πλήρη οικονομική διαχείριση της εφημερίδας και το 45% η διοίκηση και οι συντάκτες που έχουν τον έλεγχο της ύλης.

Πρόεδρος στην εταιρεία ο πατέρας μου και αντιπρόεδρος ο Γενάντι Σελεσνιόφ, πρόεδρος της ρωσικής Δούμα. Σύμβουλοι ο Νικολάι Ρισκόφ τελευταίος πρωθυπουργός της Σοβιετικής Ενωσης και ο Ιγκόρ Λιγκατσόφ Νο 2 της περεστρόικα μετά τον Γκορμπατσόφ. Ετσι δημιουργείται το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα τη δεκαετία του ’90 με 11 εφημερίδες, 14 περιοδικά, 48 τυπογραφεία διάσπαρτα σε όλη την πρώην Σοβιετική Ενωση, 221 σημεία ανταπόκρισης σε όλο τον κόσμο. Η «Πράβντα» ξανακυκλοφορεί κάτω από τη διαχείριση του πατέρα μου για όλη τη δεκαετία του ’90. Το γεγονός ξάφνιασε την παγκόσμια κοινότητα και έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο.

Τι προσφέρει το Ινστιτούτο εκτός από την εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας;

Το Ινστιτούτο Πούσκιν εκτός από τη διδασκαλία και της ρωσικής γλώσσας, προσφέρει υπηρεσίες διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε σλαβόφωνους, μεταφραστικές και διερμηνευτικές υπηρεσίες στα ελληνικά. Εχει συμβάλλει ουσιαστικά στην πλήρη κοινωνική ενσωμάτωση χιλιάδων παλιννοστούντων από τις χώρες της τότε Σοβιετικής Ενωσης και της ανατολικής Ευρώπης, όντας το μοναδικό σημείο αναφοράς τους την περίοδο εκείνη.

Το Ινστιτούτο λειτουργεί με γνώμονα τη διεύρυνση του πολιτισμικού ορίζοντα μέσω της γλωσσομάθειας και υπηρετεί τις αρχές του Ελληνικού Πολιτισμού, του Οικουμενικού Πνεύματος της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας.

Συνεργάζεται, με το Ελληνικό Κοινοβούλιο, Υπουργεία, Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Οργανισμούς και επιχειρήσεις. Εκπαιδεύει πέραν των μεμονωμένων σπουδαστών, Ελληνες και ξένους διπλωμάτες, στελέχη επιχειρήσεων κ.λπ.

Μέσα από μοναδικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκδόσεις και ξεχωριστές δράσεις, κερδίσαμε το σεβασμό και κατακτήσαμε την αναγνώριση ώστε να λειτουργούμε ως το πρώτο κέντρο πιστοποίησης της ρωσικής γλώσσας. Οιδίπους Τύραννος από το θέατρο του Νοβοσίμπιρσκ στην Αρχαία Επίδαυρο, Πούσκιν και Ελληνική Επανάσταση στην Παλαιά Βουλή, Μίκης Θεοδωράκης στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, Νικήτα Μιχαλκόφ στο θέατρο Παλλάς, εκδόσεις για το Ερμιτάζ, εκδηλώσεις για την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά, συμπαραγωγές και συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες, δωρεές βιβλίων και χορηγίες υποτροφιών καθώς και η λειτουργία δανειστικής βιβλιοθήκης είναι μέρος του πολιτιστικού μας έργου.

Είμαστε μέλη του δικτύου ATHENS CULTURE NET του Δήμου Αθηναίων και είμαστε ένας από τους 60 σημαντικότερους και πλέον επιδραστικούς πολιτιστικούς οργανισμούς της χώρας.

Τι ήταν το Ινστιτούτο Αθηνά;

Το 1992 ο πατέρας μου χρηματοδότησε και εργάστηκα και στην ίδρυση και λειτουργία αντίστοιχου κέντρου για την διάδοση αποκλειστικά της ελληνικής γλώσσας στη Ρωσία με την επωνυμία Ινστιτούτο Αθηνά στη Μόσχα. Μετά από 3 χρόνια λειτουργίας το 1995, με παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης κατόπιν αιτήματος του νεοσυσταθέντος Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού, μας ζητήθηκε η παύση της δραστηριότητας παρότι ήμασταν το μεγαλύτερο κέντρο ξένων γλωσσών και μάλιστα της Ελληνικής. Εμποδίζοντας την πολιτιστική εξωστρέφεια και την ιδιωτική πρωτοβουλία επέβαλαν την λανθασμένη λογική αποκλειστικής διαχείρισης του πολιτισμικού προϊόντος της Ελλάδας μόνο από δημοσίους υπαλλήλους και οργανισμούς που απορροφούν και σπαταλούν δημόσιο χρήμα. Και αυτό παρά το ότι ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του «Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού» Ιωάννης Γεωργάκης είχε χαιρετίσει την ίδρυση του «Ινστιτούτου Αθηνά».

Δραστηριοποιήστε και σε άλλα εκπαιδευτικά πεδία;

Μέσω εταιρείας μου γίνονται μαθήματα διδασκαλίας και άλλων ξένων γλωσσών καθώς και αρχαίων ελληνικών. Την παρούσα περίοδο υλοποιούμε επίσης προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (νέα ελληνικά, μαθηματικά, φυσική, χημεία, κ.λπ. καθώς και ειδικής αγωγής) σε ευπαθείς ομάδες.

Την περίοδο αυτή σχεδιάζουμε τη δημιουργία εκπαιδευτικής πλατφόρμας, η οποία θα συμβάλλει στη διάδοση της ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού, για τη διδασκαλία της νέας ελληνικής γλώσσας σε αλλοδαπούς και παιδιά ομογενών καθώς και της αρχαίας ελληνικής.

Υπάρχουν κοινά σημεία στην ψυχολογία του ρωσικού λαού και του λαού των Ελλήνων;

Ο Τσέχωφ στο έργο του «Ο Γάμος» αναφέρει ότι «στην Ελλάδα υπάρχουν τα πάντα».

Ο Πούσκιν μνημονεύει την Ελλάδα σαν «Γη των Θεών και των Ηρώων».

Ο ελληνικός λαός άντλησε θάρρος τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης από την πίστη του στη ρωσική βοήθεια.

Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 καθόρισε την πορεία της Ελληνικής Επανάστασης.

Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Η Ορθοδοξία αποτελεί για τους δύο λαούς ιστορική, θρησκευτική, δογματική, λατρευτική συναλληλία.

Ο Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, η Οσία Ματρώνα εκ Ρωσίας η αόμματος και ο θαυματουργός Αγιος Λουκάς ο Ιατρός αποτελούν καθαγιασμένα πρότυπα πίστης και λατρευτικής παρουσίας.

Το «της δια Χριστόν σαλότητα» στην Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση.

Είναι δυνατόν να μην έχουμε κοινά σημεία με τους Ρώσους;

Η Ρωσία αποτελεί ιστορικά έναν εχθρό και ένα φίλο της Ελλάδας. Πώς το βλέπετε εσείς αυτό;

Το καλό και το κακό, το θετικό και το αρνητικό, το ενεργητικό και το παθητικό συνυπάρχουν και διαμορφώνουν τον κόσμο γύρω μας. Ολοι κρύβουν μέσα τους έναν Τζέκιλ και έναν Χάιντ. Αγαπημένα αδέλφια τσακώνονται. Ερωτευμένα ζευγάρια χωρίζουν και οι καλύτερες συνεργασίες διαλύονται. Με το χρόνο οι καταστάσεις επαναξιολογούνται, επαναπροσδιορίζονται και ενίοτε αποκαθίστανται. Οπως απαιτείται η συνύπαρξη των ανθρώπινων οργανισμών στις οργανωμένες κοινωνίες, έτσι είναι αδιανόητη η μη συνύπαρξη των κρατών στο παγκόσμιο στερέωμα. Οφείλουμε όλοι μας –άνθρωποι και κράτη– να αμβλύνουμε τις διαφορές μας και να αγωνιζόμαστε για την ειρηνική συμπόρευσή μας στο αύριο.

Τι εύχεστε για την ελληνική και παγκόσμια πραγματικότητα;

Οι λέξεις να ανακτήσουν το κύρος τους και οι άνθρωποι να αφομοιώνουν γνώση, ώστε να μπορούν να αντιλαμβάνονται το αδιανόητο και μη βιωματικά. Δεν θέλω να πιστέψω, ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Καθημερινά προσεύχομαι και αγωνίζομαι για ένα καλύτερο αύριο, στο οποίο θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου, αλλά και όλοι μας. Νομίζω άλλωστε ότι αυτή είναι και η προσέγγιση κάθε σκεπτόμενου πολίτη αυτού του κόσμου, ανεξάρτητα από ποια χώρα προέρχεται.