Του μίλησα λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Προέρχεται από τον Ελληνισμό των Ηνωμένων Πολιτειών και εξελέγη μαζί με δυο άλλους επιφανείς απόδημους στην 9η θέση να εκπροσωπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως βουλευτές Επικρατείας. Τον βάπτισα ο «Σύγχρονος Μικρός Πρίγκιπας του Αλέξη Τσίπρα», γιατί η ζωή του και οι ιστορίες του μου θύμισαν το βιβλίο του Αντουάν Σαίντ Εξυπερί. Το όνομά του είναι Στέφανος Κασσελάκης. Σε κάποια στιγμή της ζωής του αρθρογραφούσε για τον «Εθνικό Κήρυκα» και προβλέπω, ότι από δω και μπρος θα το ακούμε πολύ συχνά, γιατί έχει έρθει εξοπλισμένος με την εμπειρία του επιχειρείν και της τεχνογνωσίας του. Στα 30 χρόνια του είχε αγοράσει καράβια, τα οποία πούλησε, βγάζοντας πολύ μεγάλο κέρδος για τους επενδυτές και στη συνέχεια άνοιξε ένα δεύτερο επενδυτικό κεφάλαιο στη Ναυτιλία, με απόλυτη επιτυχία.

Τώρα, ιδρυτής ενός ομίλου από εταιρείες και μόλις 35 ετών, ο ιδιοφυής αυτός ρεαλιστής τεχνοκράτης και εφοπλιστής, δεν έχει την ψευδαίσθηση, ότι κατεβαίνει στην πολιτική σαν ενσαρκωτής της ιστορικής αναγκαιότητας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, αλλά σαν ένας νέος του Απόδημου Ελληνισμού με εθνική συλλογική ευαισθησία και δημοκρατική αντίληψη, που στοχεύει να βοηθήσει την πατρίδα του με την τεράστια εμπειρία και τις γνώσεις του επιχειρείν και να στηρίξει τους ανθρώπους που προσπαθούν να βρουν δικαίωση σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που δεν είναι εύκολο να προωθηθείς, αν δεν έχεις χρήμα, όνομα και γνωριμίες.

Τριάντα χρονών ήταν ήδη πλοιοκτήτης και ιδρυτής της Swift Bulk, έκανε τη διαχείριση, είχε την εποπτεία, έχτισε ολόκληρη υποδομή από το μηδέν, από τραπεζικούς λογαριασμούς, προσωπικό και ενοικιοστάσια και δημιούργησε κέρδη και για τους άλλους και για τον εαυτό του. Αξιος είναι μικρή η λέξη να τον περιγράψεις.

Εφυγε από την Ελλάδα 14 ετών μετά από οικονομική καταστροφή των γονιών του από το παραδικαστικό κύκλωμα και κατάφερε με υποτροφίες σαν αριστούχος να σπουδάσει στο καλύτερο λύκειο της Αμερικής το Phillips Academy στο Andover της Μασαχουσέτης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια με υποτροφία του Ανδρέα Δρακόπουλου, όπου πήρε δύο πτυχία, B.Sc. στα Χρηματοοικονομικά από το Wharton School of Business και Β.Α. στις Διεθνείς Επιστήμες από το College of Arts & Sciences. Εκανε δύο ολόκληρες δεκαετίες, μετά από υποτροφίες, σκληρή δουλειά, έχοντας δανειστεί με προσωπική εγγύηση, για να αρχίσει επιχειρηματικά, χωρίς να μπορεί να ανασάνει από τις δόσεις, μέχρι που τελικά κατάφερε να πετύχει επαγγελματικά κα να έχει την ανεξαρτησία να βοηθήσει τους γονείς του στην προσπάθειά τους για δικαστική δικαίωση και να προσφέρει μέσα από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που στόχο έχει την προστασία του ευάλωτου πληθυσμού.

Ο Στέφανος Κασσελάκης αρθρογραφούσε στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης για αρκετά χρόνια αρχικά με τη «Στήλη του Φοιτητή» και αργότερα με το «Χρώμα της Αγοράς». Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ίδρυσε τη μη κερδοσκοπική διαδικτυακή πλατφόρμα «CVfromGreece», μέσω της οποίας βοήθησε νέους να βελτιώσουν τα βιογραφικά τους για αιτήσεις εργασίας ή σπουδών στο εξωτερικό. Παράλληλα με τις σπουδές του, εργάστηκε επίσης εθελοντικά στο επιτελείο του τότε γερουσιαστή Τζο Μπάιντεν για τις Προεδρικές Εκλογές του 2008. Εργάστηκε επίσης και στο think tank εξωτερικής πολιτικής «Center for Strategic and International Studies» στην Washington, DC. Η πρόσληψή του από την Goldman Sachs, μόλις τελείωσε τις σπουδές του, ήταν και το καθοριστικό σημείο, όπου ήρθε αντιμέτωπος με το καπιταλιστικό σύστημα σε όλο του το μεγαλείο. «Στρατεύτηκε» με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι το κόμμα που προσπαθεί να κάνει τους όρους του καπιταλισμού πιο ισότιμους, καθώς η στράτευση στην αλήθεια είναι η βασική προϋπόθεση του «Σύγχρονου Μικρού Πρίγκιπα», για να ανατρέψει πολιτισμένα, όσα θεωρεί απολίτιστα και απάνθρωπα στην κοινή μας πατρίδα, που αποτελεί και αυτή ένα μέρος του κόσμου, που γίνεται όλο και πιο άδικος, όλο και πιο άπληστος.

Υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας στην Αμερική κύριε Κασσελάκη. Ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος σας;

Είναι πολύ σημαντικό το ότι οι απόδημοι αποκτούν φωνή μέσα από τους βουλευτές Επικρατείας. Η βασική τους αρμοδιότητα είναι να ψηφίζουν αυτό που είναι καλύτερο για την πατρίδα και ταυτόχρονα να ξέρουν και να εκφράζουν την άποψη των αποδήμων ανεξάρτητα κομματικής γραμμής. Το θέματα που απασχολούν τους αποδήμους δεν είναι τόσο κομματικά στο τέλος της ημέρας. Η ανάγκη μείωσης της γραφειοκρατίας, το φορολογικό ζήτημα και οι επενδύσεις δεν έχουν κομματικό χρώμα ή ταμπέλα, αλλά είναι θέματα που αφορούν όλους τους Ελληνες, εντός και εκτός Ελλάδας.

Τεράστιας σημασίας για τους ομογενείς της Αμερικής είναι και το γεγονός ότι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ–Π.Σ. όλοι (δηλαδή και οι τρεις) υποψήφιοι είμαστε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που δείχνει το ενδιαφέρον του κόμματος για εμάς τους Ελληνοαμερικανούς.

Είπατε στην ομιλία που κάνατε στην Ομογένεια διαδικτυακά, ότι «εμείς οι ομογενείς είμαστε πιο ανεξάρτητοι και μπορούμε να πούμε πράγματα που οι Ελληνες δεν βλέπουν»…

Το εννοώ. Ακούγεται κάπως κυνικό, αλλά ισχύει. Η ανεξαρτησία μας συνίσταται στο ότι η πορεία της ζωής μας και τα προς το ζην συνδέονται με την Αμερική και δεν εξαρτώνται άμεσα από κάποιον στην Ελλάδα. Εννοώ πως ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα έχει μεν συναισθηματικό, αλλά όχι οικονομικό κόστος ή επίπτωση στην καθημερινότητά μας. Διαπιστώνω ότι στην Ελλάδα υπάρχει πολύ μεγάλη διχόνοια. Είμαστε μια σταλιά και έχουμε τόση διχόνοια! Παρά τα όσα περάσαμε 10 χρόνια με την τρόικα και τα μνημόνια, βλέπω ότι έχουν επανέλθει κάποιες παλιές νοοτροπίες στη χώρα.

Ξημερώνουν εκλογές. Πώς νιώθετε για τις εξελίξεις στη χώρα;

Αν και είμαι άνθρωπος με μεγάλη πειθαρχία στα συναισθήματα, είμαι λίγο ανήσυχος. Υπάρχει μία βουβαμάρα στην Ελλάδα. Κατά τη γνώμη μου πορευόμαστε προς στασιμοπληθωρισμό, δηλαδή πτώση των εισοδημάτων, πτώση της κατανάλωσης και με πληθωρισμό να παραμένει υψηλός. Είναι σπάνιο φαινόμενο, αλλά μπορεί να συμβεί, εν μέρει και λόγω δομικών παραγόντων, όπως είναι η αγορά της ενέργειας. Βλέπω ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση στα ευάλωτα οικονομικά στρώματα, κι αν πάμε στο σενάριο που ανέφερα, αυτή η πίεση θα επεκταθεί και σε ανώτερα. Θα έχουμε δηλαδή μεγαλύτερη φτωχοποίηση. Και σε μια χώρα όπου υπάρχει ακόμη κομματικός διχασμός, όπου η κοινωνία φτωχοποιείται και δεν νιώθει ότι έχει ελπίδα για καλύτερες μέρες, όπου οι θεσμοί δεν λειτουργούν και όπου μία κυβέρνηση της ΝΔ που δεν θα έχει ως προτεραιότητα την προστασία των πιο ευάλωτων, δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ για το τι μέλλει γενέσθαι στην Ελλάδα.

Επιλέξατε να πολιτευτείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;

Η επιλογή να συστρατευθώ με τον ΣΥΡΙΖΑ συμβαδίζει με την προοδευτική πορεία που είχα και στις ΗΠΑ, συνεισφέροντας στην καμπάνια του γερουσιαστή Μπάιντεν. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχω συναντήσει μια ομάδα, ειδικά νέων ανθρώπων, με εξαιρετική διαχειριστική ικανότητα και με πνεύμα συνεργασίας που μπορεί να εφαρμόσει τις αναγκαίες αλλαγές για να υπάρχουν δίκαιοι και αξιοκρατικοί όροι στην αγορά και το επιχειρείν, να σταματήσει η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος με τις απευθείας αναθέσεις και τις χαριστικές ρυθμίσεις, να προστατευτούν τα ευάλωτα στρώματα και να νομοθετηθούν τα κοινωνικά δικαιώματα που είναι αυτονόητα για εμάς τους απόδημους στον 21ο αιώνα. Σημαντικό ρόλο στην απόφασή μου έπαιξε και το γεγονός της επίθεσης σε ατομικά δικαιώματα, όπως συνέβη με το ζήτημα των υποκλοπών. Για μένα αυτό είναι αδιανόητο να συμβαίνει στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.

Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξισορροπήσει τη διαφορά που έχει γράψει και συνεχίζει αμείλικτα να γράφει την ιστορία της ανθρωπότητας, που βασίζεται στην πάλη των τάξεων;

Πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να κάνει τους όρους της αγοράς στην Ελλάδα πιο δίκαιους και πιο ανοιχτούς σε όλους, δηλαδή πιο αξιοκρατικούς και ισότιμους. Εκεί πάσχει η πατρίδα. Και όταν οι όροι γίνουν πιο ισότιμοι, θα υπάρχει υπεραξία για όλη την οικονομία από την καλύτερη παραγωγικότητα και από την ανάπτυξη όλων. Μόνο έτσι θα μπορέσει να ευημερήσει ουσιαστικά όλη η κοινωνία και να στηριχθούν πραγματικά τα άτομα που τώρα είναι στο όριο της φτώχειας. Θεωρώ, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα είναι πιο ευαισθητοποιημένος και πιο αποτελεσματικός για μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, στα οποία θα διανέμονται πιο δίκαια τα έσοδα του κράτους. Επίσης, θα ασχοληθεί καλύτερα με τα θέματα της διαφάνειας. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτοί που καθορίζουν τους όρους της αγοράς νομοθετικά, οι ίδιοι δεν υπακούουν στους νόμους της αγοράς και δεν δέχονται π.χ. να δημοσιοποιούν στο «πόθεν έσχες» τους πόσα χρήματα έχουν πληρώσει για τα δάνειά τους και με ποιους όρους. Επιπλέον, στα θέματα κοινωνικής ατζέντας, όπως το μεταναστευτικό, οι μειονότητες, ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων, η ισότητα των γυναικών, ο ΣΥΡΙΖΑ με εκφράζει απόλυτα. Μάλιστα πολλοί απόδημοι δεν επιστρέφουν στη χώρα και εξαιτίας αυτών των θεμάτων. Πιστεύω λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά τα θέματα έχει σοβαρές μεταρρυθμιστικές προτάσεις. Και εδώ έρχεται και ο δικός μου ρόλος. Πώς να προωθήσω αυτές τις προτάσεις για γενναίες μεταρρυθμίσεις παντού.

Πώς βρεθήκατε στην Αμερική;

Στα 14 χρόνια μου βρέθηκα στην Αμερική χωρίς να είμαι οικειοθελώς μετανάστης, γιατί το κραταιό παραδικαστικό κύκλωμα, πριν από περίπου 20 χρόνια, χτύπησε την οικογένειά μου και αναγκάστηκα να βρω διέξοδο στο εξωτερικό. Σαν αριστούχος του Κολλεγίου Αθηνών με δέχτηκε με πλήρη υποτροφία το γνωστότερο λύκειο της Αμερικής, το Phillips Academy. Ηταν τόσο γρήγορη η αλλαγή στην οικογενειακή αλλά και προσωπική μου ζωή, που η φυγή ήταν μια διέξοδος εκείνη τη στιγμή για μένα. Παράλληλα ήθελα να φύγω και από το Κολλέγιο Αθηνών, γιατί ήθελα μία μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή μου, που δεν μου την προσέφερε. Αισθάνθηκα μεγάλη ανακούφιση λοιπόν όταν έφυγα, γιατί βρέθηκα σε ένα διεθνές περιβάλλον με πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες. Αυτό που μου έχει μείνει έντονα σαν εμπειρία ήταν οι βραδινές συζητήσεις στη φοιτητική εστία, όπου έμαθα τόσα πολλά πράγματα από παιδιά που προέρχονταν από όλα τα μέρη της Αμερικής και του κόσμου, διαφορετικές νοοτροπίες και άλλους πολιτισμούς. Εκεί ανακάλυψα ότι μου άρεσε η ιστορία, οι πολιτικές επιστήμες και η έρευνα επάνω σε τέτοια αντικείμενα. Μετά φοίτησα στο πρόγραμμα Huntsman του University of Pennsylvania με υποτροφία του Ανδρέα Δρακόπουλου και πήρα δύο πτυχία: B.Sc. στα Χρηματοοικονομικά από το Wharton School of Business και Β.Α. στις Διεθνείς Επιστήμες από το College of Arts & Sciences.

Να ξεκινήσουμε από την πρώτη σας εργασιακή εμπειρία, την Goldman Sachs, για να κατανοήσουμε το προφίλ σας που είναι κάπως αντιφατικό με την υποψηφιότητά σας σε ένα αριστερό κόμμα. Γιατί εργαστήκατε στην πλέον καπιταλιστική τράπεζα του κόσμου;

Το 2009 εν μέσω χρηματοπιστωτικής κρίσης είχα δύο επιλογές: η μία ήταν να πάω στον Λευκό Οίκο να δουλέψω για τον τότε αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, καθώς είχα ήδη δουλέψει μαζί του στην καμπάνια του 2007-2008, και η δεύτερη επιλογή ήταν να αρχίσω να δουλεύω στα Χρηματοοικονομικά. Το 2009 ήταν η αρχή της ανάκαμψης μετά από την πολύ μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση και επέλεξα την κατεύθυνση των χρηματοοικονομικών, επειδή θεώρησα, ότι ο τομέας αυτός είχε μεγαλύτερη πρόκληση και απαιτούσε πιο έμπρακτες δεξιότητες σε σχέση με τις πιο θεωρητικές προσεγγίσεις της Ουάσιγκτον. Επιπλέον ήθελα να μάθω και κατανοήσω στην πράξη τους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας και, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν υπάρχει καλύτερο σχολείο για αυτό από την Goldman Sachs…

Τι εμπειρίες αποκομίσατε και τι συμπεράσματα βγάλατε από τη στάση σας στην Goldman Sachs;

Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει κανείς την παγκοσμιοποίηση και την ροή του κεφαλαίου. Αυτό που μπορεί να κάνει η πολιτική είναι να δημιουργήσει κατάλληλα εργαλεία και κίνητρα, καθώς και να θέσει τους κανόνες, ώστε από τη δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα να μπορούν να ενισχυθούν κοινωνικές προτεραιότητες. Το να υπάρξει ένα άλλο οικονομικό σύστημα χωρίς χρηματιστήρια, τράπεζες κ.λπ. είναι μάλλον στη σφαίρα της ουτοπίας. Εχει αποδειχθεί το σύστημα το οποίο έχει επικρατήσει τις τελευταίες δεκαετίες παγκοσμίως, που έχει ανεβάσει την ποιότητα ζωής των κατώτερων στρωμάτων περισσότερο από οποιοδήποτε στην παγκόσμια ιστορία. Εννοώ με αυτό την δυνατότητα του κατώτερου τμήματος της κοινωνικής πυραμίδας, να μπορεί να μην πεθαίνει από αρρώστιες και να έχει λιγότερη πείνα σε σχέση με 100 χρόνια πριν. Ζούμε σε καπιταλισμό. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το θέμα είναι να υπάρχουν ίδιοι κανόνες για όλους. Σε αυτό πάσχει η Ελλάδα, στην οποία δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός.

Τι κάνουμε λοιπόν; Πώς δημιουργούμε μία καλύτερη κοινωνία μέσα από τη δραστηριότητα του κεφαλαίου;

Το Μείζον θέμα και στο επιχειρείν και σε όλες τις δραστηριότητες ενός κράτους, είναι η δικαιοσύνη και αυτό είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο είμαι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το να αρχίσεις μία επιχείρηση ως νέος, θυσιάζοντας μισθούς και ευκαιρίες από άλλη δουλειά για να αρχίσεις κάτι δικό σου, παίρνοντας επιχειρηματικά ρίσκα, είναι «ιερό» πράγμα. Αυτό που είναι ανίερο στην Ελλάδα είναι το γεγονός ότι, ενώ εσύ μπορεί να τα έχεις κάνει όλα σωστά, κατά πάσα πιθανότητα θα βρίσκεσαι διαρκώς αντιμέτωπος με ένα σύστημα στο οποίο οι έχοντες διασυνδέσεις και χρήματα μπορεί πολύ απλά να σου στερήσουν αναξιοκρατικά τη δυνατότητα να πετύχεις, ειδικά αν δεν έχεις ένα από αυτά τα δύο… Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα με τις λιγότερες εξαρτήσεις από όλα τα άλλα κόμματα εξουσίας και προέρχεται από τον απλό κόσμο κι όχι από «σαλόνια» εγχώρια ή ξένα. Εξάλλου, το ότι δεν έχει εξαρτήσεις, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι είναι το μόνο κόμμα εξουσίας που δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ σε δάνεια και προμηθευτές.

Εχετε πρόβλημα με τα σαλόνια; Μεγαλώσατε σε αυτά, τα χάσατε για πολλά χρόνια και τα ανακτήσατε με το σπαθί σας…

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με σαλόνια και τα τένις κλαμπ! Να είναι καλά οι άνθρωποι. Και εγώ εκεί μεγάλωσα για ένα διάστημα της ζωής μου. Αλλά εγώ θέλω να υπάρχουν τα σαλόνια και τα τένις κλαμπ και στο Κερατσίνι, όχι μόνο στην Εκάλη. Αυτό σημαίνει ότι θέλω οι νέοι που προέρχονται από κατώτερα οικονομικά στρώματα, αν θελήσουν να αρχίσουν μια επιχείρηση με τα χρήματα που μάζεψαν με θυσίες δουλεύοντας στον ιδιωτικό τομέα, να μπορούν να το κάνουν, χωρίς να έχουν να αντιπαλέψουν διακρίσεις και αθέμιτο ανταγωνισμό. Σας είπα και προηγουμένως ότι στην Ελλάδα δεν λειτουργούν σωστά οι κανόνες της αγοράς. Εχουμε ψευδοκαπιταλισμό, ο οποίος κατά βάση είναι παρασιτικός και κρατικοδίαιτος.

Ποιο είναι το όραμά σας για την Ελλάδα και σε ποια βάση εκσυγχρονισμού θα την υπηρετήσετε μέσα από το κόμμα που επιλέξατε;

Θα μπορούσα να σας πω τι θα ήθελα για την Ελλάδα. Είμαι πολύ νέος στην πολιτική για να έχω όραμα. Θα ήθελα όμως να δω αρχικά ένα καλύτερο πολιτισμό ανάμεσά μας. Θα σας φέρω ένα μικρό παράδειγμα. Είμαι στη σειρά να παραγγείλω έναν καφέ και ακούω κάποιον μεγαλύτερό μου να απευθύνεται στον μπαρίστα με τη φράση «φτιάξε ένα καφέ». Αυτό το θεωρώ προσβολή. Δεν μπορείς να απευθύνεσαι μ’ αυτό τον μειωτικό τρόπο στον άνθρωπο που σου παρέχει μία υπηρεσία. Ασφαλώς θέλω να δω αναπτυξιακή οικονομική κατεύθυνση και δικαιότερη φορολογική πολιτική, αλλά θεωρώ ότι η παιδεία και η καλλιέργεια είναι η βάση για να στηριχτεί η μεταρρύθμιση της χώρας, όχι μόνο η εισαγωγή της τεχνολογίας και η ψηφιοποίηση της Ελλάδας που θα συντελέσει μεν στην τεχνολογική πρόοδο, αλλά όχι και στην πολιτισμική. Θα πρέπει να αντιληφθούμε κάποια στιγμή ότι υπάρχει διαφορετικότητα στον κόσμο και ότι πρέπει να βλέπουμε και με «τα μάτια του άλλου», άρα με μεγαλύτερο σεβασμό και κατανόηση. Δεν χρειάζεται να μας αρέσει «το χρώμα των ματιών» του συνανθρώπου μας. Μπορούμε απλά να είμαστε δεκτικοί και με ανοιχτό μυαλό.

Η προοδευτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει στο πρόγραμμά της να αναπτύξει τις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ;

Η προοδευτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς και θα επιδιώξει την εμβάθυνση και βελτίωση της συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Είναι αυτονόητο ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά μαζί όσον αφορά στην άμυνα της χώρας μας, στην επιρροή σε Αφρική και Μέση Ανατολή, στα κοινωνικά δικαιώματα και βεβαίως στα θέματα της ομογένειας και τον πολιτισμό. Η Ελλάδα δεν είναι στρατιωτική και οικονομική υπερδύναμη όπως η Αμερική. Είναι όμως η κοιτίδα του πολιτισμού και διαθέτει αξιόλογα μυαλά. Αρα πρέπει ΗΠΑ και Ελλάδα να συνεργαστούμε και να βασιστούμε ο ένας στον άλλον, χωρίς όμως να είμαστε δεδομένοι.

Να επανέλθω πάλι στο «Εφοπλιστής και Συριζαίος». Γιατί και πώς «χωρέσατε» μέσα στο κόμμα της προοδευτικής αριστεράς;

Μου έγινε πρόταση από τον Αλέξη Τσίπρα να βοηθήσω με τις γνώσεις και την εμπειρία μου. Το σκέφτηκα σοβαρά και αφού έχω την ευχέρεια και την ανεξαρτησία να προσφέρω, δέχτηκα. Ως αυτοδημιούργητος εφοπλιστής θέλω να βοηθήσω και άλλους νέους να έχουν ευκαιρίες. Εμένα δε μου χάρισε κανένας τίποτα. Αντιθέτως, το ελληνικό σύστημα μού δημιούργησε μόνο προβλήματα. Μπορεί το τωρινό προφίλ μου να φαίνεται σαν ξένο σώμα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σίγουρα δεν είμαι ξένη ψυχή. Η ευνοϊκή οικονομική θέση που έχω σήμερα μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας και ρίσκων, μου δίνει την ανεξαρτησία να μπορώ να προωθήσω μερικά πράγματα να γίνουν καλύτερα και πιο γρήγορα στην πατρίδα.

Καλύτερα και ισότιμα;

Ακριβώς! Κυρίως ισότιμα. Ετσι μόνο θα μπούμε στην τροχιά που οδηγεί στο «καλύτερα» για όλους. Αρχίζεις βάζοντας παραπάνω ισοτιμία στα ρίσκα που παίρνει ο καθένας στην οικονομική ζωή της χώρας. Συγχρόνως προστατεύεις ουσιαστικά και όχι απλώς με κουπόνια τα πιο ευάλωτα στρώματα, ώστε να μπορούν να έχουν την ευκαιρία να ανέβουν οικονομικά αντί να φτωχοποιηθούν περαιτέρω. Αυτά πρέπει να γίνουν συγχρόνως. Πραγματικοί αξιοκρατικοί όροι αγοράς και συγχρόνως ένα κράτος το οποίο παρέχει προστασία στους πιο ευάλωτους και ενισχύει την κοινωνική κινητικότητα. Δεν έχω πρόβλημα να ζω στο καπιταλιστικό σύστημα αλλά θέλω το κράτος να παίζει ενεργό ρόλο στο κομμάτι της ρύθμισης των αγορών και πάρα πολύ ενεργό ρόλο στο κομμάτι της πρόνοιας των ευάλωτων. Αρα αυτό το οποίο με κινητοποιεί, είναι πραγματικά η κοινωνική άνοδος των κατώτερων στρωμάτων, που θέλουν να πάρουν επιχειρηματικό ρίσκο. Το πιο άδικο πράγμα είναι να πηγαίνουν χαμένα το κεφάλαιο και ο χρόνος των ανθρώπων που δεν έκαναν κάτι λάθος. Αυτό είναι χαμένη ζωή, είναι χαμένα όνειρα, χαμένες οικογένειες.