«Τα περισσότερα από τα Γλυπτά, που αφαιρέθηκαν από τον Λόρδο Ελγιν, βρέθηκαν στα χαλάσματα γύρω από το μνημείο…»! Η αστεία όσο και ξεδιάντροπη αυτή δήλωση ανήκει στον αναπληρωτή διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, Δρα Τζόναθαν Γουίλιαμς, ο οποίος πρόσθεσε μάλιστα ότι τα αντικείμενα δεν αφαιρέθηκαν όλα από τον ναό «όπως έχει υποστηριχθεί».

Και με ύφος αυτοκρατορικού προφανώς παντογνώστη ισχυρίστηκε ότι η επιθυμία της Ελλάδας να δει τον Παρθενώνα ολοκληρωμένο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί, καθώς μεγάλο μέρος του είχε καταστραφεί πολύ πριν φτάσει ο Ελγιν στην Ελλάδα.

Η Ελληνίδα Υπουργός Πολιτισμού δεν τον άφησε να αναπαυθεί στην ατεκμηρίωτη άποψή του. Του ανταπάντησε μέσω «Guardian» ότι «εδώ και χρόνια, οι ελληνικές αρχές και η διεθνής επιστημονική κοινότητα έχουν παρουσιάσει αδιάσειστα επιχειρήματα για τα πραγματικά γεγονότα ως προς την αφαίρεση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ο Λόρδος Ελγιν χρησιμοποίησε παράνομα και άδικα μέσα για να αρπάξει και να εξάγει τα Γλυπτά του Παρθενώνα, χωρίς πραγματική νομική άδεια για κάτι τέτοιο, σε μια κατάφωρη πράξη κατά συρροή κλοπής».

Να λέμε τα πράγματα ως έχουν:

Ο αναίσχυντος και παράλληλα αστείος ισχυρισμός του Βρετανικού Μουσείου δείχνει πόσο πιεσμένη είναι η Διεύθυνσή του και πόσο μεσαιωνική αντίληψη έχει για την Ιστορία, τεχνουργήματα της οποίας δυστυχώς το ίδιο εκθέτει σε πολλές ακατάλληλες αίθουσές του.

Υπάρχουν και γραπτές εξηγήσεις. Οπως υπενθυμίζει η «Guardian», σε αλληλογραφία μεταξύ του Λόρδου Ελγιν και του Τζιοβάνι Μπατίστα Λουζιέρι, του Ιταλού ζωγράφου που είχε αναλάβει την τετραετή επιχείρηση αφαίρεσης των αρχαιοτήτων, ο δεύτερος ζητάει από τον πρώτο να του στείλει πριόνια για μάρμαρο και άλλα μηχανήματα. Μάλιστα, ο Λουζιέρι παραδέχεται ότι χρειάστηκε να γίνει «λίγο βάρβαρος» κατά τη διάρκεια αφαίρεσης μιας μετόπης.

Δυστυχώς για το ίδιο το Μουσείο, η UNESCO το αναγκάζει να καταθέσει τις απόψεις του σε μία διεθνή συγκυρία κατά την οποία διάφοροι θησαυροί και μνημεία επαναπατρίζονται στις χώρες τους.

Κι ευτυχώς για την Ελλάδα, το όραμα της Μελίνας για επαναπατρισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα όλο και πλησιάζει στην υλοποίησή του.

Το ευχόμαστε για να λάμψει το ήδη λαμπερό Μουσείο Ακρόπολης όταν θα τοποθετηθούν τα Γλυπτά που απουσιάζουν από τη ζωοφόρο του Παρθενώνα.

Σε διαφορετική περίπτωση όλος ο κόσμος πλέον θα ξέρει ότι το Βρετανικό Μουσείο δεν είναι τίποτ’ άλλο πέρα από ένας κοινός κλεπταποδόχος πολιτιστικού θησαυρού μίας χώρας συμμάχου και φίλης. Γεγονός, που το μετατρέπει σε ένα ακόμη πιο αποτρόπαιο ινστιτούτο που ασκεί τυμβωρυχία.