Κύριε Διευθυντά,

Οι τουρκικές κινήσεις και προκλήσεις στο Αιγαίο, οι νέες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα, πρέπει να θεωρούνται κατά κανόνα η πάγια τακτική της Τουρκίας, επειδή δεν μπορείς να εμπιστευτείς τους Τούρκους σε καμία διπλωματική συμφωνία και ενέργεια εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργούνται από τη μη τήρηση των καλών σχέσεων γειτονίας.

Αλλά και επειδή αν επιχειρήσουμε να αναφερθούμε σε μια ιστορική αναδρομή, κυρίως με ό,τι έχει σχέση με την πολιτική επικοινωνία, δημιουργούνται σκοπιμότητες, με την έννοια της ισχύος και της στρατιωτικής δύναμης, που μπορεί να επιβάλει πολλά και διαφορετικά πράγματα ανάμεσα στις σχέσεις των δύο κρατών.

Μετά οι νέες και οι παλιές συνισταμένες που προκύπτουν πάλι από τη δράση των μουσουλμανικών ομάδων σε βάρος της ελληνικής ναυτιλίας, κυρίως στα ανοιχτά της Υεμένης, εκδηλώνουν τη δομή και την ενότητα του αραβικού κόσμου μπροστά σε ζητήματα αλληλεξάρτησης των μουσουλμανικών κρατών, μπροστά στη διεύρυνση του εθνικού ισλαμισμού και επεκτατισμού σε χριστιανικές χώρες, αλλά και της ευρύτητας της ίδιας της ισλαμικής ιδέας.

Με αυτό τον τρόπο αποτυπώνουμε για άλλη μια φορά την ανάπτυξη της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας, ιδιαίτερα όταν η επιθετικότητα αυτή ανασυντάσσεται και ανοικοδομείται με την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος απέναντι της Ελλάδας, αλλάζοντας τις ισορροπίες, χωρίς όμως να μεταβάλλεται η παθητική μας στάση, απέναντι στη στρατηγική της ντε φάκτο αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και στην παραβίαση των ελληνικών συνόρων.

Επειτα οι μεταναστευτικές ροές δεν σταματούν ποτέ, ιδιαίτερα όταν το κράτος έχει ανοίξει τα σύνορα, καθώς η απουσία οποιουδήποτε μέτρου αποτροπής εισόδου των λαθρομεταναστών είναι φανερή και απροκάλυπτη.

Αν όλα αυτά δεν τα κατανοούμε και πιστεύουμε σε μια υγιή σχέση φιλίας και ειρήνης με την Τουρκία, μάλλον δεν δίνουμε σημασία ή δεν λαμβάνουμε υπόψη την πάγια τακτική της Τουρκίας, που έχει σχέση με την επιθετικότητα και με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Ακόμα πιο πολύ με τη διεκδίκηση των νησιών μας, αλλά και με την ίδια την αποστρατικοποίησή τους. Τα προβλήματα αυτά παραμένουν άλυτα και μάλλον θα παραμείνουν σταθερά, αμετάβλητα, και δεμένα με την πάγια τακτική των Τούρκων για πολύ καιρό.

Νίκος Σόκολος

Αθήνα, Ελλάδα