ΚΟΛΟΜΠΟΥΣ. ΟΧΑΪΟ. («ΑΡ»). Για τους μαθητές της που χρειάζονται τη μεγαλύτερη υποστήριξη, η Ιντια Στρόθερ (India Strother) σπάνια είναι απλώς «κυρία Στρόθερ» – είναι μια οικογενειακή φιγούρα που αποκαλούν «Μαμά», μια αξιόπιστη οδηγός, καθώς μιλάνε για τα εφηβικά τους χρόνια.

Της ανοίγονται για τη ζωή τους. Για τα ραντεβού. Σχετικά με τους φόβους της εγκυμοσύνης. Για τους καβγάδες τους με τους γονείς τους, για το τραύμα που βιώνουν εκτός σχολείου. Κρατάει μια λίστα στο μυαλό της με όσους κινδυνεύουν να αυτοτραυματιστούν ή να αυτοκτονήσουν και ελέγχει πώς τα πάνε. Είναι απλώς μέρος της δουλειάς τού να είσαι σύμβουλος σε οποιοδήποτε αμερικανικό γυμνάσιο.

Αλλά σε σχολεία κυρίως μαύρων, όπως αυτό στο Κολόμπους του Οχάιο, όπου εργάζεται η Στρόθερ, η ψυχική υγεία των μαθητών ελέγχεται περαιτέρω από τις πιέσεις και τις διακρίσεις που υπομένουν επειδή είναι μαύροι, καθώς και από τη φτώχεια και τη βία σε ορισμένες κοινότητες που έχουν αντιμετωπίσει χρόνια αδιαφορίας.

«Οποτε ασχολείστε με την ψυχική υγεία των Αφροαμερικανών, δεν έχετε να κάνετε με ένα πράγμα», είπε η Στρόθερ. «Είναι πολλά πράγματα. Είναι τραύμα που δεν έχει αντιμετωπιστεί».

Οι ενδείξεις της κρίσης ψυχικής υγείας για τα μαύρα παιδιά ξεκινούν νωρίς και επιμένουν σε όλη τη ζωή. Οι πρώτες συναντήσεις των μαύρων παιδιών με τον ρατσισμό μπορούν να ξεκινήσουν πριν καν φτάσουν στο σχολείο και οι μαύροι έφηβοι αναφέρουν ότι βιώνουν κατά μέσο όρο πέντε περιπτώσεις φυλετικών διακρίσεων την ημέρα. Οι νεαροί μαύροι μαθητές συχνά θεωρούνται λιγότερο αθώοι και μεγαλύτεροι από την ηλικία τους, οδηγώντας σε δυσανάλογα σκληρότερη πειθαρχία στα σχολεία.

Οι μαύροι έφηβοι είναι πολύ λιγότερο πιθανό από τους λευκούς συνομηλίκους τους να αναζητήσουν και να βρουν φροντίδα ψυχικής υγείας. Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι οικογένειες των μαύρων συχνά δυσπιστούν στο ιατρικό σύστημα μετά από γενιές κακομεταχείρισης – από την έλλειψη πρόσβασης στην περίθαλψη μέχρι την υποβολή σε ρατσιστικές πρακτικές και πειραματισμούς, όπως αναφέρει η «Μελέτη Tuskegee». Η χώρα έχει επίσης έλλειψη ειδικών, που κατανοούν τους ρόλους που διαδραματίζουν η φυλετική ταυτότητα και ο ρατσισμός στη διαμόρφωση της ψυχικής υγείας των νέων μαύρων.

Τα δεδομένα της έρευνας και της επιτήρησης της υγείας δείχνουν μια αυξανόμενη κρίση ψυχικής υγείας μεταξύ των μαύρων νέων εδώ και δεκαετίες. Μεταξύ 1991 και 2019, οι μαύροι έφηβοι είχαν την υψηλότερη αύξηση μεταξύ οποιασδήποτε φυλετικής ή εθνικής ομάδας σε απόπειρες αυτοκτονίας – αύξηση σχεδόν 80%.

Περίπου το 53% των μαύρων νέων εμφανίζουν μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης και περίπου το 20% δήλωσαν ότι εκτέθηκαν σε φυλετικά τραύματα συχνά ή πολύ συχνά στη ζωή τους.

Αυτές οι ανισότητες και οι βιωμένες εμπειρίες έχουν συστημικές ρίζες, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων στη στέγαση, την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη, και έχουν οδηγήσει τους μαύρους να βιώνουν υψηλότερα ποσοστά φτώχειας και να είναι υποασφαλισμένοι.

Ωστόσο, η οικονομική σταθερότητα δεν προστατεύει τους μαύρους νέους από τον ρατσισμό στην ψυχική τους υγεία, είπε ο Δρ Αλφιε Μπρέλαντ – Νομπλ (Alfiee Breland-Noble), ψυχολόγος και ιδρυτής του «AAKOMA Project» ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού ψυχικής υγείας που επικεντρώνεται στους έγχρωμους νέους. «Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση προσθέτει ένα άλλο επίπεδο σε αυτό, αλλά δεν είναι αυτό που οδηγεί πολλές από τις συμπεριφορές που βιώνουν οι νέοι μας», είπε. «Είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι κάνουν υποθέσεις για τα μαύρα παιδιά, βασισμένοι καθαρά στα στερεότυπά τους».