Απίστευτο αλλά είναι πραγματικότητα, πως πάει πέρασε το καλοκαίρι τόσο γρήγορα. Και ιδού μπήκαμε ήδη στην αρχή του νέου εκκλησιαστικού και ακαδημαϊκού έτους. Καλότυχοι όσοι μπόρεσαν και επισκέφθηκαν την Ελλάδα. Εχω την αίσθηση πως το κάψιμο μεγάλου μέρους της φυσικής ομορφιάς της, έκαναν την επίσκεψή τους αλλιώτικη από εκείνες τις επισκέψεις των περασμένων χρόνων.

Οσοι δεν μπόρεσαν και φέτος να την επισκεφθούν δεν θα πρέπει να αποκαρδιωθούν γιατί κυλά ο χρόνος σαν ποτάμι και το άλλο καλοκαίρι δεν θα αργήσει να έλθει. Ελπίδα και λαχτάρα όλων μας είναι το άλλο καλοκαίρι να είναι καλύτερο από το φετινό που έσβησε σαν ένα άστρο της αυγής.

Η Ελλάδα είναι και θα είναι πάντοτε το «καταφύγιό μας». Ο τόπος και ο τρόπος της αναφοράς του βίου μας, και θα τολμούσα να πω όχι μόνο όσων από ημάς γεννηθήκαμε εκεί, αλλά και των παιδιών μας που γεννήθηκαν εδώ, διότι εκεί είναι οι καταβολές του Πολιτισμού και της Πίστης τους.

Εκεί, στην Ελλάδα βρίσκεται ο νόστος της καρδιάς μας. Είναι εκεί που μας περιμένουν πρόσωπα σεβαστά κι αγαπημένα, αλλά και κάποιοι σταυροί και κάποια μνήματα γονιών και συγγενών μας να σκύψουμε και να εναποθέσουμε δυο λουλούδια, να κάνουμε ένα σταυροκόπημα ψελλίζοντας ο Θεός να σας αναπαύει και να τελέσουμε τα μνημόσυνά τους στην εκκλησιά, λέγοντάς τους κατ’ αυτό τον τρόπο πως δεν τους ξεχνούμε. Μπορεί να έφυγε το φετινό καλοκαίρι, αλλά θα ξαναέλθει και πάλι. Υπομονή, καρτερία, υγεία και ελπίδα.