Ενα ψέμα, λέει, όταν το λες πολλές φορές παύει να είναι ψέμα, γίνεται αλήθεια. Γνωστά αυτά. Τα έλεγε ο Ιωσήφ ο Γκέμπελς, το δεξί χέρι του Αδόλφου, ο υπουργός της προπαγάνδας του. Και όμως, παρά το γεγονός ότι πολλοί είναι εκείνοι που δεν θέλουν να ακούνε δήθεν για τους ναζί (κάποιοι μάλιστα σύγχρονοί μας υποτίθεται ότι τους πολεμάνε) στην καθημερινή πρακτική τους τούς τιμάνε δεόντως.

Στην αρχή ακούσαμε τον Μεβλούτ (που τον τραπέζωνε στην Ελλάδα ο φίλος του ο Κοτζιάς) να λέει ότι θα τεθεί θέμα κυριαρχίας των νησιών που είναι στρατιωτικοποιημένα. Είπε δηλαδή ότι τα νησιά επειδή έχουν πάνω τους στρατιώτες δεν είναι ελληνικά – ότι αυτοί οι Τούρκοι θα αμφισβητήσουν την κυριαρχία τους. Μετά το είπε αυτό και άλλος Τούρκος. Και μετά άλλος, και μετά ο Ερντογάν, και μετά το έπιασαν στο στόμα τους τα τουρκικά κανάλια και οι εφημερίδες. Και από την αμφισβήτηση της κυριαρχίας περάσαμε στο ότι τα νησιά που έχουν πάνω τους Ελληνες στρατιώτες δεν είναι ελληνικά, είναι τουρκικά.

Το είπε σήμερα για την Ψέριμο το τουρκικό πρακτορείο Ανατολή (Anadolu επί το πιο τούρκικο, με την ελληνική ρίζα πάντως της λέξης να μην μπορεί να κρυφτεί). Είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι, αύριο, μεθαύριο, παραμεθαύριο. Κάτι όμως πρέπει να κάνουμε απέναντι σε αυτή την προπαγάνδα. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε να λένε ότι τα νησιά είναι τούρκικα.

Εμείς μπορεί να γελάμε γιατί ξέρουμε την αλήθεια, κάποιοι τρίτοι όμως, ουδέτεροι, στο τέλος θα πιστέψουν πράγματι ότι η Ψέριμος και τα άλλα νησιά ανήκουν στον πολυχρονεμένο τον Ταγίπ. Στο τέλος θα αρχίσουν να λένε στον κόσμο ότι τον Παρθενώνα τον έχτισε ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής. Και ο κόσμος δυστυχώς θα τους πιστέψει. Οπως πίστεψε ότι οι Σκοπιανοί είναι… Μακεδόνες.