x
 

Συνεργάτες

ΘΥΜΑΜΑΙ: Αγωνία ομογενών γερόντων στη Νέα Υόρκη

Σου σπάραζε την καρδιά να βλέπεις γέροντες και γερόντισσες, που αντί να περνούν ήρεμα και ειρηνικά τα όσα χρόνια τους απέμειναν, είχαν εκείνο το βράδυ αγωνία, μήπως ξημέρωνε άσχημη μέρα γι’ αυτούς. Μήπως και τους πάρουν από το όμορφο και αγαπημένο μέρος, όπου έμεναν τόσο καιρό, με καλές συντροφιές συνομηλίκων τους, και αναγκαστούν να πάνε σε κάποιο άλλο ίδρυμα, που δεν θα είναι ίδιο μ’ αυτό που ζούσαν μέχρι τότε.

Την έζησα και την θυμάμαι πάντα εκείνη τη βραδιά, πριν αρκετά χρόνια στη Νέα Υόρκη. Ηταν η ετήσια εορταστική εκδήλωση του Οίκου Ευγηρίας του Αγίου Μιχαήλ από το Γιόνκερς και είχε γίνει στο Μετροπόλιταν Κλαμπ του Μανχάταν.

Και θυμάμαι την επικεφαλής των τροφίμων του ιδρύματος, που με παλλόμενη από τη συγκίνηση φωνή, αλλά και με βουρκωμένα μάτια, είχε παρακαλέσει όλους τους παρόντες να βοηθήσουν να εκπληρωθεί το όνειρο που είχαν οι υπερήλικες του Οίκου Ευγηρίας να μεγαλώσει αυτό, ώστε να μην αναγκαστούν να πάνε σε άλλο ίδρυμα, όταν θα είχαν ανάγκη από περισσότερη περιποίηση, κυρίως για λόγους υγείας.

Παλαιότερη φωτογραφία του εξωτερικού του Οίκου Ευγηρίας του Αγίου Μιχαήλ, στο Γιόνκερς, Ν. Υόρκης.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΡΧΕΙΟ “Ε.Κ.”

Η συγκίνηση της ίδιας, αλλά και όλων όσων ήμασταν στην αίθουσα κορυφώθηκε, όταν πρόσθεσε με την ίδια αγωνία: «Σκεφτόμαστε το μέλλον μας και μας ανησυχεί πολύ όλους εμάς τους γέροντες. Γιατί σκεφτόμαστε ότι εάν έλθουν μέρες που δεν θα είμαστε τόσο καλά, θα μας πάνε σε άλλο ίδρυμα, που δεν θα είναι ίδιο μ’ αυτό…».

Θυμάμαι ότι οι γέροντες εκείνο το βράδυ, είχαν βάλει σε όλα τα τραπέζια, ένα μικρό χάρτινο κουτάκι για τον καθένα που καθόταν. Μέσα υπήρχαν κουλουράκια που είχαν φτιάξει οι ίδιοι οι τρόφιμοι του Οίκου Ευγηρίας, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την υποστήριξη της Ομογένειας.

Η εκπρόσωπος των γερόντων είχε ευχαριστήσει όλους εκείνους που είχαν προσφέρει στο Ιδρυμα γι’ αυτούς. Και θυμάμαι τα γεμάτα ευγνωμοσύνη λόγια της:

«Μέσα σ’ αυτό το σπίτι έχουμε όλα τα αγαθά του Θεού, προπάντων, όμως, έχουμε αγάπη. Πρέπει να ξέρετε ότι οτιδήποτε κάνετε για το Ιδρυμα, το κάνετε για τον καθένα από ‘μας, εδώ στον Αγιο Μιχαήλ. Γι’ αυτό και ‘μείς, για να σας δείξουμε την άπειρη ευγνωμοσύνη μας, φτιάξαμε με τα χέρια μας και με πολλή αγάπη για εσάς, αυτά τα κουλουράκια που θα βρείτε μέσα στο μικρό κουτί, επάνω στο τραπέζι σας και σας τα προσφέρουμε με την ευχή, η γλύκα τους να σας συνοδεύει σε όλη σας τη ζωή».

Ενας από εκείνους που έδειξαν την αγάπη τους στους γέροντες, ήταν και ο Χρήστος Σπυρόπουλος, από τους μεγάλους στο γουνεμπόριο της Ν. Υόρκης, ο οποίος ήταν μάλιστα και το τιμώμενο πρόσωπο εκείνη τη βραδιά.

Θυμάμαι με πόση μετριοφροσύνη και εκτίμηση παρέλαβε την τιμητική διάκριση και μίλησε από καρδιάς. Είχε πει ότι πραγματικά αγάπησε τον Οίκο Ευγηρίας. Του το είχε δείξει ο διευθυντής του ιδρύματος αυτού, επίσκοπος Φασιανής, Αντώνιος, και από τότε τον είχε συγκινήσει. Και είχε εκφράσει τη χαρά του που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση εκείνης της βραδιάς με επιτυχία, ώστε να μπορεί να βοηθηθεί το Ιδρυμα όσο το δυνατόν περισσότερο. Ζήτησε, μάλιστα, να γίνεται κάθε χρόνο κάτι, ώστε «να προσφέρουμε εκείνα που ανήκουν στους υπερήλικές μας», όπως είχε τονίσει.

Στο άκουσμα αυτών των λέξεων, είδα μια ανακούφιση στα πρόσωπα πολλών ηλικιωμένων. Φαντάζομαι ότι σκέφτηκαν πως υπάρχουν συνάνθρωποί τους, που νοιάζονται γι’ αυτούς. Η εκπρόσωπος των τροφίμων του Ιδρύματος, δεν έκρυβε μάλιστα τη χαρά της, στο γεροντικό της πρόσωπο.

Και θυμάμαι ότι την ίδια εκείνη βραδιά, ο επίσκοπος Αντώνιος είχε κάνει έναν θαυμάσιο παραλληλισμό. Είχε πει, ότι στην εκδήλωση είχαν μαζευτεί «οι άγγελοι» του Ιδρύματος, που προστατεύουν και βοηθούν στην προσπάθεια του Οίκου Ευγηρίας. Αφορμή για τον χαρακτηρισμό εκείνο, είχε δώσει το γεγονός ότι το Ιδρυμα γιόρταζε την εορτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Η εκδήλωση εκείνη, όπως και διάφορες άλλες που έγιναν στα χρόνια που ακολούθησαν βοήθησαν το έργο του Ιδρύματος. Επρεπε να φύγει η αγωνία των γερόντων, μήπως και χαθεί το ίδρυμα εκείνο, ή μήπως βρεθούν στην τραγική γι’ αυτούς θέση να το εγκαταλείψουν για να μεταφερθούν κάπου αλλού.

Και είναι αλήθεια, ότι ο πόνος σ’ ένα γεροντικό πρόσωπο, δεν είναι κάτι που αντέχει να βλέπει κανείς.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ναι, ο αποκλεισμός της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου από τα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι στα γήπεδα της Γερμανίας συνιστά μια τεράστια αποτυχία για τα ελληνικά χρώματα.

ΠΙΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ

Αντίλογος

Παρενέβη, διαβάζω, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο δημόσιος υπάλληλος που συνελήφθη για εμπλοκή του στην υπόθεση της 12χρονης στα Σεπόλια.

Εκδηλώσεις

ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ. Μέσα σε ιδιαίτερα συγκινητικό κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18 Ιουνίου η τελετή αποφοίτησης της 8ης τάξης του Ημερήσιου Ελληνικού Σχολείου “Αργύριος Φάντης” στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μπρούκλιν.

Πολιτισμός

Η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας Μαρίνα Πλούμπη, μας χάρισε φέτος ένα παιδικό βιβλίο ξεχωριστό και μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.

ΒΙΝΤΕΟ