ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Τα κέντρα υποβοηθούμενης διαβίωσης έχουν γίνει μια ελκυστική επιλογή συνταξιοδότησης για εκατοντάδες χιλιάδες ηλικιωμένους που δεν μπορούν πλέον να ζήσουν ανεξάρτητα και υπόσχονται μια χαρούμενη εναλλακτική λύση στη θεσμική αίσθηση ενός οίκου ευγηρίας.

Είστε μπερδεμένοι σχετικά με το τι είναι μια εγκατάσταση υποβοηθούμενης διαβίωσης και πώς διαφέρει από έναν οίκο ευγηρίας; Και τι μπορείτε να περιμένετε να πληρώσετε; Ακολουθεί ένας οδηγός για αυτό το είδος στέγασης για ηλικιωμένους.

Οι εγκαταστάσεις υποβοηθούμενης διαβίωσης καταλαμβάνουν τη μέση λύση της στέγασης για άτομα που δεν μπορούν πλέον να ζήσουν ανεξάρτητα αλλά δεν χρειάζονται την πλήρη ιατρική επίβλεψη που παρέχεται σε οίκο ευγηρίας. Μπορεί να είναι κατάλληλες για όσους έχουν πρόβλημα με τη μετακίνηση, το μπάνιο, το φαγητό ή το ντύσιμο ή που έχουν νόσο του Αλτσχάιμερ ή άλλες μορφές άνοιας.

«Το ‘κλειδί’ είναι να ξεκινήσετε νωρίς», είπε ο Εϊλον Κάσπι (Eilon Caspi), επίκουρος καθηγητής Ερευνας στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ. «Δεν θέλετε να περιμένετε την κρίση και μετά να έχετε 24 ώρες για να πάρετε μια απόφαση».

Οι εγκαταστάσεις υποβοηθούμενης διαβίωσης μπορεί να μοιάζουν με πολυτελή διαμερίσματα ή μέτρια ομαδικά σπίτια, αλλά είναι στελεχωμένα με βοηθούς που μπορούν να βοηθήσουν τους κατοίκους να κάνουν ντους, να σηκωθούν από το κρεβάτι, να φτάσουν στην τραπεζαρία, να πάρουν φάρμακα ή να βοηθήσουν σε άλλες καθημερινές εργασίες και ανάγκες. Συνήθως παρέχονται γεύματα, δραστηριότητες και υπηρεσία καθαρισμού. Ορισμένες εγκαταστάσεις έχουν εκπαιδευμένες νοσοκόμες επί τόπου, αλλά σε πολλές πολιτείες οι εγκαταστάσεις δεν απαιτείται να τις έχουν σε αναμονή ή καθόλου.

Δημοφιλή κτίρια -ή εξειδικευμένες μονάδες εντός τους, όπως αυτές για την άνοια- έχουν λίστες αναμονής.

Το μηνιαίο κόστος διαμονής σε μια εγκατάσταση κυμαίνεται γενικά από $3.000 έως $12.000 ή περισσότερο. Οι χρεώσεις συχνά χωρίζονται σε δύο μέρη: ενοίκιο και σχέδιο φροντίδας. Τα ενοίκια καθορίζονται παρόμοια με τον τρόπο που οι ιδιοκτήτες τα καθορίζουν για διαμερίσματα, με μεγαλύτερες μονάδες σε ακριβότερες περιοχές να έχουν υψηλότερα ενοίκια και πιο πιθανές παραχωρήσεις ενοικίων όταν πολλές μονάδες είναι ακατοίκητες.

Το κόστος των σχεδίων φροντίδας βασίζεται στο πόση βοήθεια πιστεύει ότι θα χρειαστούν οι ηλικιωμένοι, τουλάχιστον όταν μετακομίζουν για πρώτη φορά.

Υπάρχουν αναλυτικές χρεώσεις για συγκεκριμένες υπηρεσίες. Είναι σαν τη διαφορά ανάμεσα σε ένα προκαθορισμένο μενού και ένα μενού à la carte (εκτός από το ότι δεν μπορείτε να επιλέξετε ποια προσέγγιση προτιμάτε σε κάθε εγκατάσταση). Οι μονάδες υποβοηθούμενης διαβίωσης ή οι εγκαταστάσεις που είναι αφιερωμένες σε άτομα με άνοια είναι πιο πιθανό να ορίσουν μια συνολική τιμή, αν και πολλές έχουν βαθμίδες. Βεβαιωθείτε ότι η αξιολόγηση της εγκατάστασης αντικατοπτρίζει αυτό που θα χρειαστεί ο τρόφιμος ή μπορεί να αυξήσει την τιμή εάν παρέχει περισσότερη βοήθεια από την αναμενόμενη. Ελέγξτε εάν τα γεύματα διατίθενται ξεχωριστά.

Οι λογαριασμοί και οι τιμοκατάλογοι των κατοίκων από δώδεκα εγκαταστάσεις προσφέρουν μια γεύση από τις χρεώσεις: $12 για έλεγχο αρτηριακής πίεσης, $50 ανά ένεση (περισσότερα για την ινσουλίνη), $93 το μήνα για να παραγγείλετε φάρμακα από φαρμακείο που δεν χρησιμοποιείται από την εγκατάσταση. $315 το μήνα για καθημερινή βοήθεια με συσκευή εισπνοής. Οι εγκαταστάσεις χρεώνουν επιπλέον για να βοηθήσουν τους ενοίκους να φτάσουν στο ντους, το μπάνιο ή την τραπεζαρία. Να παραδίδουν γεύματα στα δωμάτιά τους, να έχουν το προσωπικό check-in για καθημερινή «διαβεβαίωση» ή απλώς να υπενθυμίζουν στους ενοίκους πότε είναι ώρα να φάνε ή να πάρουν τα φάρμακά τους. Μερικοί χρεώνουν ακόμη και για τη συνήθη χρέωση στην ασφάλιση ενός κατοίκου για περίθαλψη.

Οι εγκαταστάσεις έχουν συχνά μη επαναλαμβανόμενες αρχικές χρεώσεις, όπως τέλη μετακίνησης ή «κοινοτικά τέλη». Θα πρέπει να ρωτήσετε εάν υπάρχουν πρόσθετες χρεώσεις για πράγματα που μπορεί να χρειαστούν ή να χρησιμοποιήσουν οι τρόφιμοι, όπως επισκέψεις σε νοσοκόμα, καλωδιακή τηλεόραση ή άλλα είδη βοήθειας: Τέτοιες χρεώσεις μπορεί να συσσωρευτούν γρήγορα εάν δεν αναφέρονται λεπτομερώς όπως περιλαμβάνονται στο σχέδιο φροντίδας. Αξίζει να ελέγξετε λίγους μήνες μετά τη μετακόμισή σας για να δείτε εάν το σχέδιο φροντίδας είναι περισσότερο από αυτό που χρειάζεται ο ένοικος. Εάν ναι, ζητήστε να μειωθεί η τιμή για να αφαιρέσετε υπηρεσίες που δεν χρησιμοποιούνται.

Εάν θέλετε προβλεψιμότητα στον μηνιαίο λογαριασμό σας, είστε πιο ασφαλείς με μια διευκόλυνση που είναι «all inclusive» ή που χρεώνει ανά επίπεδο ή ομαδικές υπηρεσίες. Αυτό ισχύει επίσης αν χρειάζεστε βοήθεια σε πολλά πράγματα. Εάν δεν χρειάζεστε πολλή βοήθεια, το à la carte μπορεί να είναι καλύτερο. Ορισμένες εγκαταστάσεις διαθέτουν πτέρυγα ανεξάρτητης διαβίωσης ή πρόγραμμα με à la carte τιμολόγηση, το οποίο μπορεί να είναι καλύτερο για όσους χρειάζονται μόνο σποραδική βοήθεια.

Εάν χρειάζεστε περισσότερη βοήθεια όσο περνά ο καιρός, μπορείτε να μεταβείτε στο τμήμα ή το πρόγραμμα υποβοηθούμενης διαβίωσης και να λάβετε ένα πακέτο φροντίδας.

Επειδή όμως το κόστος τους είναι τόσο συντριπτικά υψηλό οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά.

Πηγή: «New York Times»