ΑΘΗΝΑ. Ενα ισχυρότατο πλήγμα και μάλιστα εν όψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο αρχηγός του, Αλέξης Τσίπρας με την καταδίκη του Νίκου Παππά από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.

Το μονίμως επικαλούμενο από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα τελευταία χρόνια «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» (το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει σημαία του στις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων ετών με τη Νέα Δημοκρατία, και το οποίο έως ένα βαθμό ίσως είχε απήχηση μέχρι πρότινος στο εκλογικό σώμα), έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την καταδικαστική απόφαση σε βάρος του πρώην Υπουργού για παράβαση καθήκοντος.

Πόσο «ηθικό πλεονέκτημα» μπορεί να έχει ένα κόμμα το οποίο αποδεδειγμένα, με οριστική και αμετάκλητη απόφαση της Δικαιοσύνης, είχε στις τάξεις του υπουργό καταδικασμένο ομοφώνως από το Ειδικό Δικαστήριο;

Το ερώτημα πλέον που θα ετίθετο υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν αν o κ. Παππάς θα πρέπει ή όχι να συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια του κόμματός του για τις προσεχείς εκλογές. Στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δείχνουν να μην μπαίνουν καν στο εν λόγω δίλημμα, αφού οι πρώτες αντιδράσεις από τα στελέχη του κόμματος (όχι πάντως από τον ίδιο τον αρχηγό, Αλέξη Τσίπρα, που παραδόξως δεν έκανε κάποια δήλωση, τουλάχιστον άμεσα) είναι ότι θεωρούν άκρως φυσιολογικό ο κ. Παππάς να είναι κανονικά «παρών» στις προσεχείς εκλογές.

Το μήνυμα που επιδιώκουν να περάσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία με την στάση τους αυτή είναι ότι η δίκη του κ. Παππά ήταν πολιτικά υποκινούμενη και ότι οι χειρισμοί του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών δεν ήταν (κατά τη δική τους εκτίμηση) ποινικά κολάσιμοι.

Είναι βέβαιο δε ότι θα επιχειρηθεί να χρησιμοποιηθεί η υπόθεση υπέρ τους υπό την έννοια ότι ο κ. Παππάς θα εμφανιστεί ως θύμα πολιτικής δίκης, ως ένας «διωκόμενος από το σύστημα Μαξίμου».

Πέρα όμως από τους πολιτικούς τακτικισμούς, η υπόθεση πλήττει αναμφίβολα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, δεδομένης της πολύ στενής σχέσης που είχε ο τελευταίος με τον καταδικασθέντα. Αλλωστε, ανεξάρτητα από την προσωπική τους σχέση, ο κ. Τσίπρας ήταν ο πρωθυπουργός στον οποίο αναφερόταν ο κ. Παππάς όταν χειριζόταν την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, μια υπόθεση της οποίας η σοβαρότητα και η σημασία για την προηγούμενη κυβέρνηση δεν επιτρέπει να θεωρήσει κανείς ότι εξελισσόταν χωρίς ο ίδιος ο πρωθυπουργός να γνωρίζει τι συνέβαινε.

Οταν πάντως η όλη υπόθεση είχε αρχίσει να παίρνει το δρόμο της Δικαιοσύνης (με την παραπομπή του κ. Παππά στο Ειδικό Δικαστήριο) τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και άλλα στελέχη (τα περισσότερα) του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισαν να πάρουν αποστάσεις από τον πρώην υπουργό, κοινώς τον άφησαν μόνο του να βγάλει άκρη.

Τυχόν απομάκρυνση του κ. Παππά από καταλόγους των υποψηφίων του κόμματος ίσως άνοιγε και τον ασκό του Αιόλου για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που είναι γνωστό για τις εύθραυστες πολιτικές του ισορροπίες. Ιδίως σε μια περίοδο λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών (αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτές θα διεξαχθούν στις 9 Απριλίου) στην Κουμουνδούρου δεν θα ήθελαν με τίποτα να έχουν να κάνουν και με τα εσωκομματικά τους προβλήματα, πέρα από το δημοσκοπικό προβάδισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη.