Η είδηση που δημοσιεύεται στην παρούσα έκδοση με τίτλο «Οι Τούρκοι απαγόρευσαν τη Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά» ορίζει χωρίς υπερβολή θαρρώ το μέγεθος του δράματος της Ορθοδοξίας του Ελληνισμού, πράγμα το οποίο οφείλει να προβληματίσει τους πάντες και παντού, όσων μέσα στις φλέβες τους ρέει αίμα ελληνικό κι η ψυχή τους πάλλεται από την Πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ομολογώ ότι δεν περίμενα αυτή την ανίερη για να μην πω αισχρή απαγόρευση των Τούρκων να μεταβεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην Παναγία Σουμελά για να τελέσει τη Θεία Λειτουργία στη μεγάλη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου. Είπα ότι δεν το περίμενα διότι θεωρώ το θέμα αυτό ήσσονος σημασίας και αυτονόητα από τα βασικά θρησκευτικά και ανθρώπινα δικαιώματα, να μπορούν οι Ελληνορθόδοξοι να τιμούν την Παναγία στο ιστορικό της κατοικητήριο.

Το ανακοινωθέν του Πατριαρχείου σύντομο με την ουσία του να βρίσκεται στη φράση «καθ’ ότι δεν εδόθη η απαιτουμένη άδεια παρά των αρμοδίων κυβερνητικών αρχών». Αυτό μόνο. Χωρίς καμία εξήγηση προσχηματική έστω γιατί δεν εδόθη η άδεια.

Αυτό ακριβώς είναι το δράμα μας. Δεν φτάνει που οι Τούρκοι πήραν την ιερή γη του Πόντου, της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης, της Μικράς Ασίας τα όσια και ιερά του Γένους μας, καταντήσαμε επαίτες στους κατακτητές μας να μας δώσουν άδεια να τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία στο παλλάδιο της Παναγίας του Πόντου, της οποίας τα μάτια στάζουν δάκρυ πικρό από τον σφαγιασμό και τη βάρβαρη γενοκτονία των Ποντίων αδελφών μας από τους Τούρκους.

Αλήθεια ποιος θα τους σταματήσει ή θα τους ελέγξει αν αύριο, ο μη γένοιτο, απαγορεύσουν να γίνει η Σύνοδος ή εκδηλώσεις στη Σχολή της Χάλκης ή εκλογή Πατριάρχη; Ποιος;