Κύριε Διευθυντά,

Στις 15 Ιανουαρίου του 1950 το 95,5% των Κυπρίων ψήφισε «Ενωσιν και μόνο Ενωσιν με την αθάνατον μητέραν Ελλάδαν». Αυτή ήταν η έκφραση του προαιώνιου πόθου των Ελλήνων της Κύπρου, του ιερού αυτού σκοπού που δεν μπορεί και δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί όσα χρόνια και αν περάσουν, όσοι σκόπελοι και αν υπάρξουν, όσες και αν είναι οι απειλές του Αττίλα.

Η Κύπρος είναι Ελλάδα. Δεν ενσωματώθηκε στον εθνικό κορμό παρά την καθολική θέληση του λαού της, και τούτο γιατί οι δολοπλοκίες και οι πολιτικές τρικλοποδιές των ξένων και ιδιαίτερα των Εγγλέζων δεν το επέτρεψαν. Προσπάθησαν μάλιστα να την αποξενώσουν, να την εκτρέψουν από την ιστορική της πορεία, τον φυσιολογικό της προορισμό.

Δυστυχώς έχουν γίνει πάμπολλα λάθη, αδέξιοι χειρισμοί τόσο πριν αλλά και μετά την εισβολή που μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα. Είναι οδυνηρό, τραγικό αυτό που βιώνουμε. Αντί για Ενωση που χάριν της έγιναν τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες, η Κύπρος βρίσκεται υπό ημικατοχή με κίνδυνο ολικής κατάληψης από τον Αττίλα.

Το Ενωτικό δημοψήφισμα του 1950, μας υπενθυμίζει οφειλόμενο εθνικό χρέος. Η Κύπρος αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού, ήταν, είναι και θα πρέπει να παραμείνει ελληνική. Ο Ελληνισμός, ενωμένος και αδιάσπαστος, οφείλει να κρατήσει ελληνική την ελεύθερη Κύπρο και να απελευθερώσει την τουρκοκρατούμενη.

Η Κύπρος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την Ελλάδα, αλλά και η Ελλάδα χωρίς την Κύπρο θα είναι μόνιμα ακρωτηριασμένη, μόνιμα αποδυναμωμένη. Η Κύπρος, μεγάλο, εκλεκτό, κομμάτι του Εθνους, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφεθεί μόνη, έρμαιο στις ορέξεις του Αττίλα. Οι Κύπριοι και ο Ελληνισμός θα πρέπει να υπερασπιστούμε την γη των προγόνων μας. Η μάνα Ελλάς, όπως κάθε απλή μάνα, οφείλει να κοιτάζει με προσοχή όλα τα παιδιά της, ιδιαίτερα αυτά που διατρέχουν κίνδυνο. Τη χρονική στιγμή, η Κύπρος αντιμετωπίζει μέγιστο κίνδυνο αφανισμού.

Στις 15 Ιανουαρίου ο λαός της Κύπρου ψήφισε συντριπτικά για την Ενωση. Πριν και μετά το 1950, έγιναν εξεγέρσεις με αποκορύφωμα τον επικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο λαός ζητούσε Επιτακτικά «Ενωσιν και μόνο Ενωσιν», οι αγωνιστές βαδίζοντας στην αγχόνη αναφωνούσαν «Ζήτω η Ελλάς, Ζήτω η Ενωσις». Γι’ αυτό, μάνα Ελλάς την Κύπρο μας μην την ξεχνάς, μάνα Ελλάς σκέπασε και μας!

Με εκτίμηση

Φώτης Χ. Σαββίδης

Μπρονξ, ΝΥ