Μισό αιώνα κλείνει οσονούπω το στάτους κβο στην Κύπρο, απότοκο της εισβολής και της τουρκικής διχοτομικής πολιτικής. Και για μια ακόμη φορά, με αφορμή τα πρόσφατα επεισόδια με τις επιθέσεις κατά των ειρηνευτών στην ακριτική Πύλα, είδαμε πόσο επικίνδυνο παραμένει αυτό το στάτους κβο, για την ειρήνη και τη σταθερότητα στο νησί. Ολα κρέμονται από μια κλωστή. Και από τις διαθέσεις της κατοχικής Τουρκίας, η οποία όποτε το θελήσει μπορεί να προκαλέσει κρίση.

Η Τουρκία δεν θέλει λύση που να είναι σύμφωνη με το πλαίσιο που έχουν καθορίσει τα Ηνωμένα Εθνη και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και αυτό διακηρύττει και αποδεικνύει καθημερινά. Η παράταση του αδιεξόδου και η άκαρπη διαρροή του χρόνου, ευνοεί τους σχεδιασμούς της για θεμελίωση των διχοτομικών τετελεσμένων και την οριστικοποίηση της διαίρεσης ανάμεσα στις ελεύθερες περιοχές και τα κατεχόμενα. Η Αγκυρα γνωρίζει ότι η πολιτική της για «κυριαρχική ισότητα» και λύση δύο κρατών, δεν γίνεται και δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα. Η παράταση όμως του αδιεξόδου, συντηρεί το ανάχωμα και παρατείνει το στάτους κβο που «τσιμεντώνεται» ολοένα και περισσότερο με τον εποικισμό των Βαρωσίων και τη λεηλασία και των τελευταίων εναπομεινάντων ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη «σταθμό» του Κυπριακού που περνά από τη Νέα Υόρκη, όπου τις επόμενες μέρες θα γίνουν ξανά επαφές στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης και θα καταβληθεί μια ακόμη προσπάθεια για επανέναρξη των συνομιλιών που διακόπηκαν πριν από έξι χρόνια, τον Ιούλιο του 2017 στο Κραν Μοντανά. Η ταυτόχρονη παρουσία των Χριστοδουλίδη – Τατάρ αλλά και των Μητσοτάκη – Τατάρ στην αμερικανική μεγαλούπολη, θεωρείται μια ευκαιρία από τους εμπλεκομένους για νέο γύρο διαβουλεύσεων και για τους περισσότερο αισιόδοξους, γεννά προσδοκίες για κινητικότητα και εξελίξεις. Ομως, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η τουρκική πλευρά δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή της έστω και για μια τριμερή συνάντηση στη Νέα Υόρκη των κ. Χριστοδουλίδη – Τατάρ με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και με ελάχιστο ζητούμενο τον διορισμό ενός ειδικού απεσταλμένου του κ. Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος θα έχει εντολή να προετοιμάσει το έδαφος για επανέναρξη συνομιλιών.

Η τουρκική πλευρά αρνείται και αυτό το ελάχιστο, γιατί γνωρίζει ότι ένας ειδικός απεσταλμένος του ΓΓ του ΟΗΕ, το πρώτο που θα ζητήσει είναι η εκ νέου δέσμευση των δύο πλευρών στο πλαίσιο της ομοσπονδιακής λύσης που έχει καθορίσει ο διεθνής οργανισμός.

Υπό αυτά τα δεδομένα και τη δεδομένη αρνητικότητα της τουρκικής πλευράς, ο Αντόνιο Γκουτέρες διστάζει να συγκαλέσει μια κοινή συνάντησή του με τους κ. Χριστοδουλίδη – Τατάρ. Ωστόσο, ο επικεφαλής του διεθνούς οργανισμού έχει υποχρέωση να μην μένει αδρανής, γιατί έτσι διευκολύνει την καταστροφική πορεία στην οποία οδηγεί τα πράγματα η τουρκική πλευρά. Εχει και ο ΟΗΕ μεγάλη ευθύνη για το επικίνδυνο στάτους κβο και το παρατεταμένο αδιέξοδο που καθιστά την Κύπρο πηγή αστάθειας σε ένα ήδη διαταραγμένο διεθνές περιβάλλον…