Κύριε Διευθυντά,

Θα αποφύγω επιμελώς τα πολλά θέματα για να μη γίνω ανιαρός και κουραστικός εις τους αναγνώστας της εφημερίδας «Εθνικός Κήρυξ» αλλά ωφέλιμος και αποδοτικός, τηρώντας το λατινικόν «multum in parvo» ήτοι «Το πολύ εν σμικρώ».

Ο άνθρωπος δεν οφείλει ό,τι είναι εις την ατομικήν του αίγλην και δύναμιν, αλλά εις την συνεργασίαν όλου του περιβάλλοντός του. Και παρ’ όλας τας διαφοράς όταν αυταί παρουσιάζονται η συνεργασία αύτη τονώνει και ανανεώνει τας δυνάμεις του ατόμου και του συνόλου όταν δεν παρεμβάλλεται εις αυτήν το δυσπερίγραπτον πάθος της διχονοίας.

Τα μέσα διά των οποίων ο ανθρώπινος νους αναπτύσσεται και προοδεύει είναι αναμφισβητήτως το βιβλίον, η εφημερίς και το περιοδικόν, τα οποία χρησιμεύουν προς επέκτασιν των οριζόντων του ανθρωπίνου πνεύματος. Είναι ο φωταυγής φάρος, ο οποίος φωτίζει εξίσου την καλύβην του φτωχού και το μέγαρον του πλουσίου. Είναι η πνευματική τροφή των μαζών, ο παιδαγωγός του λαού και ο ηθικοδιδάσκαλος τούτου. Ολα μαζί είναι το κάτοπτρον της κοινωνίας, διότι εξ αυτών δυνάμεων να αντιληφθώμεν τας πνευματικάς τάσεις αυτής, το πνευματικόν επίπεδον του λαού της και γενικώς τον βαθμόν του πολιτισμού της. Τα βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά θεωρούνται και πολύ δικαίως σπουδαιότατοι συντελεσταί της αναπτύξεως του πολιτισμού, διότι αναμφιβόλως είναι δημιουργικαί δυνάμεις ακατάλυτοι, και όλοι, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, εκδόται, συνεργάται και συντελεσταί αυτοί οι οποίοι πολλές φορές γίνονται διαφωτισταί και οδηγηταί των λαών διά μίαν καλυτέραν ζωήν, και με την προσφοράν των συμβάλλουν τα μέγιστα εις την σημερινήν επιτυχίαν. Είναι άξιον πάσης τιμής και σεβασμού και δικαιούνται περισσοτέρους επαίνους.

Θα ήτο ουσιώδης παράλειψις αν εις την επιστολήν μου αυτή δεν αναφέρω ότι κατά την διάρκειαν της συνομιλίας μου με ευγενικές κυρίες και ευγενήν κύριον ησθάνθην την γλυκείαν εκείνην ευφροσύνη ήτις εγέμισεν την ψυχήν μου. Εις τα πρόσωπά τους πρέπει να διακρίνουμε μια αμυδρή αντανάκλαση, μια λεπτή ουσία της φύσης του Θεού μας. Ολοι τους έχουν πνευματικήν λάμψιν, είναι πρότυπον αρετής και φωτεινόν παράδειγμα ηθικού και ψυχικού μεγαλείου. Η ευγένειά τους είναι αγαθόν ανεκτίμητον. Η ψυχήν των και η καρδίαν των είναι πλημμυρισμένη εκ συναισθημάτων ανθρωπισμού και αλτρουισμού. Εδιδάχθην εξ αυτών ότι η υπομονή, ευγένεια και σύνεσις πρέπει να διαπνέωση πάσας ημών τας αποφάσεις και πράξεις εις όλον, τον επί Γης βίον μας.

Μετ’ ευλαβίας καταθέτω ενώπιόν σας τον σεβασμό μου, την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου.

Σας ευχαριστώ

Κωνσταντίνος Ρήγας

Τέναφλαϊ, Νέα Ιερσέη