Η Αντιγόνη Πόμμερ είναι συγγραφέας και δασκάλα λογοτεχνικής γραφής. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «24 Γράμματα» το καινούριο βιβλίο της με τον τίτλο «Το Κόκκινο Μπάλωμα», ένα βιβλίο γεμάτο μαγεία, όνειρα και αγάπη. Είχαμε την χαρά να τη συναντήσουμε για να μας μιλήσει για αυτό.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούριο σας βιβλίο από τις εκδόσεις «24 Γράμματα», με τον τίτλο «Το Κόκκινο Μπάλωμα». Θα μας το παρουσιάσετε σύντομα;

Πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού αγοριού, του Αντώνη, που αποφασίζει να γίνει ταχυδακτυλουργός για να αλλάξει τη ζωή του με ένα μαγικό τρόπο. Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο τα φαντάζεται ένα παιδί, όμως ο Αντώνης θα παλέψει για να γίνει διάσημος, για να πετύχει τον στόχο του, έχοντας πάντα στην καρδιά του την Φοίβη, τη μόνη που πίστεψε στις ικανότητές του. Η ζωή θα του την στερήσει και το ταξίδι του θα είναι μοναχικό. Μέσα, όμως, από αυτό το ταξίδι του προς την επιτυχία, θα καταλάβει πως υπάρχει κάτι μαγικό που δεν χρειάζεται κανένα κόλπο για να το δείξεις. Κι αυτό είναι η αγάπη.

Τι υπάρχει πίσω από τον ευφάνταστο τίτλο «Το Κόκκινο Μπάλωμα»;

Υπάρχουν όλα τα ανεξίτηλα σημάδια που κουβαλάμε στη ζωή μας. Αυτά τα σημάδια που όσο κι αν τα μπαλώσουμε θα καθορίζουν το μέλλον μας. Πίσω από το κόκκινο μπάλωμα υπάρχει η εξάρτησή μας από το παρελθόν, η άρνησή μας να αποκοπούμε από αυτό.

Ο ήρωας σας, ο Αντώνης, επιλέγει να μην μιλήσει ξανά, ύστερα από μια τραυματική εμπειρία. Για αυτόν η σιωπή είναι καταφύγιο. Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο ρόλος της σιωπής στη ζωή της Αντιγόνης.

Σιωπή και Αντιγόνη δεν κολλάνε πολύ. Μιλάω πολύ, μιλάω στη σχολή αρκετές ώρες τη μέρα και όταν δεν είμαι στη σχολή, πάντα βρίσκω κάποιο καλό λόγο για να μιλήσω. Μιλάω ασταμάτητα. Ομως υπάρχουν στιγμές, μέρες, ώρες που η σιωπή είναι απαραίτητη. Είναι η ώρα της σκέψης, η ανάγκη της επικοινωνίας με τον εαυτό μου, των αποφάσεων ή των απολογισμών. Η σιωπή είναι θείο δώρο και μάλλον εμένα κανείς δεν μου το χάρισε απλόχερα (γέλια).

Με ποιον από τους χαρακτήρες του βιβλίου έχετε τα λιγότερα κοινά στοιχεία και ποια είναι αυτά;

Με την Καρόλ. Είναι σίγουρο. Ποτέ δεν θα επιδίωκα μια σχέση με έναν άντρα μόνο και μόνο γιατί θα καταξιωνόμουν δίπλα του ή γιατί θα τον χρησιμοποιούσα για να προβάλλομαι κι εγώ. Δεν είμαι ματαιόδοξη ούτε άπληστη.

Ο Αντώνης ονειρεύεται να γίνει μεγάλος ταχυδακτυλουργός, γιατί η «μαγεία» του ταχυδακτυλουργού αποτελεί για αυτόν δρόμο διαφυγής. Πιστεύετε ότι σήμερα, στην εποχή της τεχνολογίας, των τάμπλετ και των κινητών, υπάρχει «μαγεία» στη ζωή των εφήβων; Τι θα μπορούσε να αποτελέσει να αποτελέσει «δημιουργική διαφυγή» για τους νέους ανθρώπους;

Κάθε γενιά έχει τη δική της μαγεία στη ζωή. Εμείς είχαμε το παιχνίδι στις αλάνες, τις βόλτες, τα κρυφά ραντεβού. Σήμερα οι έφηβοι επικοινωνούν με τον δικό τους τρόπο. Μέσα από τους υπολογιστές, τα μηνύματα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ζούνε τη δική τους μαγεία με αυτόν τον τρόπο. Προσωπικά, έχω ανάγκη από τη διαπροσωπική επαφή. Είμαι αρκετά αυθόρμητη και όταν μιλάω με κάποιον, τον αγγίζω, χειρονομώ και η οθόνη ενός υπολογιστή με δυσκολεύει στην επικοινωνία. Η δημιουργική διαφυγή δεν είναι κάτι που θα ανακαλύψουν μόνοι τους. Οι οικογένειες θα κατευθύνουν τα παιδιά τους από μικρά σε διάφορους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας. Ας μην τα ρίχνουμε όλα στις νέες γενιές και στο ίντερνετ.

Ο Αντώνης φοβάται ότι αν μιλήσει, θα συμβεί κάτι κακό. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος της Αντιγόνης και πώς τον αντιμετωπίζει;

Ο θάνατος των δικών μου ανθρώπων. Δεν νομίζω πως τον αντιμετωπίζω. Ημίμετρα. Θετικές σκέψεις και αισιοδοξία ακόμα κι όταν όλα πάνε στραβά.

Διδάσκετε εδώ και χρόνια λογοτεχνική γραφή. Τι θα συμβουλεύατε έναν καινούριο συγγραφέα; Ποια είναι η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία θα μπορούσε να πέσει στο ξεκίνημά του;

Η μεγαλύτερη παγίδα είναι η βιασύνη. Η συγγραφή είναι σαν την μαγειρική. Θέλει υπομονή, τα κατάλληλα υλικά, τις ακριβείς ποσότητες και το ψήσιμο στη σωστή θερμοκρασία. Εκείνο που θα συμβούλευα και τον πιο ταλαντούχο υποψήφιο συγγραφέα είναι να πατάει τα πόδια του στη γη.

Τι μας ετοιμάζετε για τη συνέχεια;

Το επόμενο βιβλίο μου είναι έτοιμο. Το έγραφα στη διάρκεια της καραντίνας. Το μόνο που μπορώ να πω για την ώρα είναι πως πρόκειται για μια παρωδία που θα εκδοθεί το 2022.

Η Αντιγόνη Πόμμερ γεννήθηκε στην Αθήνα, από πατέρα Γερμανό και μητέρα Ελληνίδα. Σπούδασε δημοσιογραφία και προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών. Εργάστηκε ως μεταφράστρια σε διάφορα έντυπα, ενώ στην πορεία εντάχθηκε στο δυναμικό πολυεθνικής διαφημιστικής εταιρείας στο τμήμα πολυμέσων και ίντερνετ. Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, αλλά και στη Βραζιλία που την επισκέφτηκε πολλές φορές. Εχει γράψει πέντε βιβλία με την ακόλουθη σειρά: «Γκρεκίνια» (2003), «Η ζωή μου κύκλους κάνει» (2006), «Ο καθρέφτης του φεγγαριού» (2012), «Αρωμα Λεμόνι» (2015) και «Το κόκκινο μπάλωμα» (2021) και έχει επιμεληθεί αρκετά βιβλία, καθώς και συλλογικά μαθητών της που έχουν βραβευτεί.
Από το 2010, διδάσκει λογοτεχνική γραφή και παραμύθι στην πρώτη πλήρους φοίτησης σχολή δημιουργικής γραφής στην Ελλάδα, TabulaRasa και αναλαμβάνει το coaching σπουδαστών του εργαστηρίου, που επιθυμούν να γράψουν ένα μυθιστόρημα ή ένα παραμύθι, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μιλάει Αγγλικά και Πορτογαλικά.