ΚΟΝΙ ΑΪΛΑΝΤ. Τη μνήμη των ιδιοκτητών του διάσημου παραθαλάσσιου πάρκου ψυχαγωγίας στο Κόνι Αϊλαντ, Κωνσταντίνου και Θεοδώρας Βουρδέρη, τίμησε το Κέντρο Ιστορικών Εργων της πόλης σε συνεργασία με το Τμήμα Πολιτιστικών Εκδηλώσεων της Νέας Υόρκης και το Διοικητικό Συμβούλιο, την Κυριακή 22 Μαΐου.

Στο εορταστικό πρόγραμμα συμμετείχε ο Λαογραφικός Ομιλος Ελλήνων Αμερικής (Greek American Folklore Society), με τους μουσικούς Γιάννη Μαντά, Γιώργο Εξαρχάκη και Ευαγγελία Μακροπούλου, μαγεύοντας το κοινό που παρακολούθησε το πρόγραμμα.

Ο Διονύσης Βουρδέρης, ευχαρίστησε μέσω «Εθνικού Κήρυκα» τις αρμόδιες αρχές για την τιμητική εκδήλωση και μίλησε στην εφημερίδα για την ιστορία της οικογένειας και την απόκτηση του ιστορικού Λούνα Παρκ, που θεωρείται διατηρητέο από το 1983.

«Ο μπαμπάς μου από πλανόδιος πωλητής χοτ-ντογκ στους δρόμους του Μανχάταν, έξω από τα πανεπιστήμια, κατάφερε με τη σκληρή δουλειά, την επιμονή και μεθοδικότητα που τον διέκρινε να αγοράσει μαζί τη μητέρα μου ένα από τα διασημότερα αξιοθέατα της Νέας Υόρκης.

Ο πατέρας μου ήρθε στην Αμερική από το Αίγιο το 1938 μαζί με τον αδελφό του Μαρίνο, ο οποίος ίδρυσε την γνωστή αλυσίδα «Marinos Italian Ices.

Η μητέρα μου γεννήθηκε στην Αμερική.

Τη δεκαετία του ‘50 έρχονταν κάθε Σαββατοκύριακο στην περιοχή με την μητέρα μου και περνούσαν την ημέρα τους στη θάλασσα. Τον μάγευε το Λούνα Παρκ και ειδικά ο τροχός.

‘Κάποτε θα πουλήσω τις δύο ρόδες του καροτσιού μου και θα αγοράσω αυτόν το τεράστιο τροχό και θα στον κάνω δώρο’ έλεγε διαρκώς στην μητέρα μου και εκείνη αστειευόμενη του έλεγε να σταματήσει να ονειρεύεται για πράγματα που είναι αδύνατον να γίνουν και να συνεχίσει τη δουλειά του ως πλανόδιος πωλητής.

Εκείνος όμως με το πείσμα που τον διέκρινε τα κατάφερε με τα χρόνια και αγόρασε όχι μόνο τον τροχό αλλά ολόκληρο το Λούνα Παρκ.

Στην αρχή του 1970 αγόρασαν ένα μικρό παραθαλάσσιο μαγαζί και πουλούσαν χοτ-ντογκ. Χρόνο με το χρόνο αγόραζαν και κάτι, με τον τροχό που αγόρασε το 1983 να είναι το μεγάλο καμάρι και επίτευγμα του πατέρα μου.

Τα πρώτα χρόνια όλη μας η οικογένεια δούλευε εδώ. Εγώ, ο αδελφός μου Στέφανος και οι αδελφές μας Αριστέα και Ελένη, περάσαμε εδώ τα παιδικά μας χρόνια βοηθώντας από όλες τις θέσεις. Τώρα οι αδελφές μου έχουν παντρευτεί, μετακόμισαν στο Λονγκ Αϊλαντ και μείναμε εγώ με τον αδελφό μου και τα παιδιά μας στη διαχείριση.

Ο πατέρας μου πέθανε το 1994 και η μητέρα μου το 2018 και σήμερα τιμούμε τη μνήμη τους και ταυτόχρονα τα 100 χρόνια ίδρυσης του Λούνα Παρκ.

Επέτειος που έκλεισε ήταν το 2020, όμως λόγω της πανδημίας τα γιορτάζουμε φέτος.

Πέρυσι αγοράσαμε το διπλανό οικόπεδο που ήταν εγκαταλελειμμένο και βάλαμε νέα σύγχρονα παιχνίδια. Η χαρά και η διασκέδαση του κόσμου είναι τόσο μεγάλη που και εμείς χαιρόμαστε να επενδύουμε ξανά και ξανά σε ένα χώρο που τόσο αγαπάμε».

Ο Ντίνος Βουρδέρης είπε ότι το να έρχεται κάθε πρωί στη δουλειά τον γεμίζει με χαρά και υπερηφάνεια καθώς συνεχίζει το έργο του παππού και της γιαγιάς του.

Ο διευθυντής του Κέντρου Ιστορικών Εργων του Κόνι Αϊλαντ, Charles Denson, συνεχάρη και ευχαρίστησε μέσω της εφημερίδας την οικογένεια Βουρδέρη για τη μεγάλη τους προσφορά και ευχήθηκε να συνεχίσουν για πολλές ακόμη δεκαετίες.

Και πρόσθεσε: «Είναι γνωστό ότι οι Ελληνες είναι από τα πιο δημιουργικά μέλη της Νέας Υόρκης.

Είναι άνθρωποι με όραμα, φιλοδοξίες και προοδεύουν σε όλους τους τομείς.

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος όταν έκανε πρόταση γάμου στη σύζυγό του Θεοδώρα της είπε ‘πες το ναι, παντρέψου με και εγώ μια μέρα που θα έχω λεφτά θα σου αγοράσω το μεγαλύτερο δαχτυλίδι’, υπόσχεση που κράτησε και της δώρισε τον τροχό, συμβολικά ένα από τα πιο όμορφα δαχτυλίδια του κόσμου».

Η υπεύθυνη του Λαογραφικού Ομίλου Ελλήνων Αμερικής, Βάγια Αλαγιάννη, ευχαρίστησε την οικογένεια Βουρδέρη για την πρόσκληση και αναφέρθηκε στο πολιτιστικό έργο που επιτελείται από τα 80 και πλέον χορευτικά μέλη.