Οι ημέρες αυτές της πεντηκοστής επετείου από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο είναι σίγουρα μέρες αβάσταχτης θλίψης και πένθους γιατί οι Τούρκοι άρπαξαν με το έτσι θέλω ένα ακόμα μεγάλο μέρος του Ελληνισμού, το 37% της ηρωοτόκου και αγιοτόκου μεγαλονήσου Κύπρου, συνεχίζοντας το έγκλημα της γενοκτονίας της Σμύρνης, της Μικράς Ασίας και του Πόντου.

Η σημερινή έκδοση του «Εθνικού Κήρυκα» είναι ένα αφιέρωμα τιμής και μνήμης στους νεκρούς, στους πρόσφυγες και στους απογόνους των αδελφών Ελλήνων Κυπρίων. Όλα τα κείμενα και άρθρα αξιόλογα και επίκαιρα και πιο ιδιαίτερα η συνέντευξη του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ. Γεωργίου, η οποία μόνο ως κατάθεση ψυχής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Ας μου επιτραπεί να εκφράσω και δημοσίως μία εγκάρδια ευχαριστία για την προθυμία με την οποία ανταποκρίθηκε, την προσήνεια και εκτίμησή του προς τον «Εθνικό Κήρυκα», αλλά και για την πρόσκλησή του να επισκεφθώ τα άγια και μαρτυρικά χώματα και σκηνώματα της ελεύθερης και την αιχμάλωτης Κύπρου, πράγμα το οποίο θα γίνει στο εγγύς μέλλον.

Καθώς μιλούσαμε στο τηλέφωνο καταλάβαινα τον πόνο της ψυχής του στο τόνο της φωνής του, καθώς θυμόταν και διηγούταν τα γεγονότα της εισβολής που είναι χαραγμένα στη μνήμη και στην καρδιά του. Ενας ασίγαστος πόνος γιατί «ναυαγοί πάτησαν την όμορφη και ιερή γη του με λερωμένα ποδήματα». Κι αυτός ο πόνος γίνεται νόστος και πόθος της καρδιάς να επιστρέψει η λευτεριά στην Κύπρο.

Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε όλοι με προσοχή τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου και να την κάνουμε ευχή και προσευχή σ’ Εκείνον στου Οποίου τα χέρια είναι το σήμερα και το αύριο.