ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το φάρμακο «Gleevec» για τον καρκίνο έγινε γενόσημο το 2016 και μπορεί να αγοραστεί σήμερα για μόλις 55 δολάρια το μήνα. Αλλά τα ασφαλιστικά προγράμματα πολλών ασθενών πληρώνουν περισσότερο από 100 φορές περισσότερο από αυτό.

Η «CVS Health» και η «Cigna» μπορούν να χρεώνουν $6.600 το μήνα ή περισσότερο για συνταγές «Gleevec», σύμφωνα με ανάλυση των δεδομένων τιμολόγησης της εφημερίδας «Wall Street Journal». Είναι σε θέση να το κάνουν αυτό γιατί καθορίζουν τις τιμές με φαρμακεία, τα οποία μερικές φορές κατέχουν οι ασφαλιστικές.

Μόλις εξαντληθεί το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ενός ακριβού φαρμάκου και πωληθούν αντίγραφα σε χαμηλότερη τιμή, υπόσχονται σημαντικές εξοικονομήσεις. Αλλά ορισμένα γενόσημα φάρμακα -για τον καρκίνο, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες περίπλοκες ασθένειες- εξακολουθούν να κοστίζουν χιλιάδες δολάρια μηνιαίως.

Σε μια επιλογή από αυτά τα λεγόμενα εξειδικευμένα γενόσημα φάρμακα, οι τιμές του «Cigna» και του «CVS» ήταν τουλάχιστον 24 φορές υψηλότερες κατά μέσο όρο από ό,τι περίπου χρεώνουν οι κατασκευαστές των φαρμάκων, διαπίστωσε το περιοδικό. Οι τιμές στην «UnitedHealth Group», η οποία διαθέτει επίσης μια μεγάλη εταιρεία ασφάλισης υγείας, ήταν 3,5 φορές περισσότερες, σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων που συγκέντρωσε η «46brooklyn Research», μια μη κερδοσκοπική ομάδα ανάλυσης τιμών φαρμάκων.

«Κάποιος στη μέση αυτής της συναλλαγής κερδίζει πολλά χρήματα και το κάνει εις βάρος των καταναλωτών», δήλωσε η Στέισι Ντουζετζίνα (Stacie Dusetzina), καθηγήτρια Πολιτικής Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Vanderbilt που μελετά το κόστος φαρμάκων.

Οι υψηλές τιμές υπονομεύουν τα οφέλη των γενόσημων φαρμάκων -πυλώνα των προσπαθειών για τον έλεγχο των αυξανόμενων δαπανών υγειονομικής περίθαλψης των Αμερικανών- ενώ συγκεντρώνουν ασθενείς, πολλοί με σταθερό εισόδημα και ασφαλισμένους από το Medicare, με σημαντικές εκπτώσεις στις πληρωμές ή άλλων εξόδων.

Ο λόγος, λένε ερευνητές Υγείας και αξιωματούχοι του κλάδου, είναι ότι οι ίδιες οι εταιρείες που υποτίθεται ότι κρατούν ένα ανώτατο όριο στις δαπάνες για φάρμακα μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους αυξάνοντας τις τιμές. Αλλες εταιρείες στην αλυσίδα προμήθειας φαρμάκων δεν θα τους σταματήσουν, επειδή η ενοποίηση έχει σαρώσει πολλές από τις επιχειρήσεις υπό την ίδια μητρική εταιρεία.

Οι «Cigna», «CVS» και «UnitedHealth» δήλωσαν ότι οι τιμές που χρεώνουν για φάρμακα ποικίλλουν ανάλογα με το φαρμακείο και την τοποθεσία και ότι οι περισσότεροι ασθενείς καταλήγουν να πληρώνουν λιγότερο από την τσέπη τους μέσω της ασφάλισής τους από ό,τι θα αγόραζαν τα φάρμακα μετρητοίς σε χαμηλότερες τιμές που προσφέρονται από φαρμακεία χαμηλού κόστους. Οι εταιρείες κατέχουν τους τρεις μεγαλύτερους διαχειριστές παροχών φαρμακείων στις Η.Π.Α. Τα PBM διαχειρίζονται τις δαπάνες φαρμάκων για τους εργοδότες καθώς και κυβερνητικά προγράμματα.

Στο όνομα της συγκράτησης του κόστους φαρμάκων, τα PBM αποφασίζουν για ποια φάρμακα θα πληρώσει το πρόγραμμα υγείας ενός ασθενούς και πόσο θα πρέπει να συνεισφέρει στο κόστος, με τη μορφή δαπανών, όπως εκπτώσεις και συνασφάλιση. Τα PBM συχνά κατευθύνουν τους ασθενείς να λάβουν φθηνότερες, γενόσημες εκδόσεις ακριβών επώνυμων φαρμάκων για να περιορίσουν τις δαπάνες.

Τα γενόσημα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο των αμερικανικών προσπαθειών για την αντιμετώπιση του υψηλού κόστους φαρμάκων. Μόλις λήξουν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τα επώνυμα φάρμακα, οι κατασκευαστές γενόσημων μπορούν να προχωρήσουν. Ο ανταγωνισμός συνήθως προκαλεί πτώση των τιμών. Ωστόσο, οι τιμές δεν πέφτουν πάντα όταν τα PBM έχουν τα δικά τους φαρμακεία

Τα PBM προσπαθούν να πληρώσουν όσο το δυνατόν λιγότερο για φάρμακα που διανέμονται μέσω ανεξάρτητων φαρμακείων λιανικής. Αλλά όταν τα δικά τους φαρμακεία χορηγούν συνταγές, τα PBM επωφελούνται από τις υψηλότερες τιμές. «Το κίνητρο υπάρχει για τα PBM και τα εξειδικευμένα φαρμακεία να διατηρήσουν τις τιμές όσο το δυνατόν υψηλότερες», δήλωσε η Σάνον Αμπρόζ (Shannon Ambrose), συνιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος στην «Archimedes», μια εταιρεία που ανταγωνίζεται τα PBM για τη διαχείριση των δαπανών για ειδικά φάρμακα.

Πηγή: «WSJ»