Η πρόσφατη επιχείρηση της Αστυνομίας στην Πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου αποκάλυψε μια ζοφερή πραγματικότητα με κακοποιούς και μάλιστα σεσημασμένους που βρίσκουν τροφή και στέγη μέσα στα πανεπιστήμια και τις φοιτητικές εστίες, τα οποία χρησιμοποιούν ως ορμητήριο για τις κάθε είδους παράνομες πράξεις τους. Κάθε ημέρα γινόμασταν μάρτυρες και μιας ανατριχιαστικής αποκάλυψης για το πώς τα πανεπιστήμια, χώροι που υποτίθεται υπάρχουν για να προάγεται η γνώση σε υψηλό επίπεδο, είχαν μετατραπεί σε χώρους διακίνησης ναρκωτικών και προστασίας των κάθε είδους παρανόμων.

Με το να επιμένουν τα κόμματα της Αριστεράς ότι όχι μόνο δεν υπάρχει λόγος για την ύπαρξη της πανεπιστημιακής αστυνομίας αλλά ότι η παρουσία της στα ιδρύματα θα επιδρά αρνητικά στο έργο και στους σκοπούς της πανεπιστημιακής κοινότητας, ουσιαστικά είναι σαν να υποστηρίζουν όλη αυτή τη ζοφερή εικόνα και την πραγματικότητα που αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ημέρες. Είναι σαν να υποστηρίζουν δηλαδή τους κακοποιούς και τη δράση τους σε βάρος βέβαια των ίδιων των φοιτητών και των πανεπιστημίων.

Διότι η πανεπιστημιακή κοινότητα, για την οποία κατά τα άλλα κόπτονται, δεν μπορεί να λειτουργήσει απρόσκοπτα και να αποκριθεί στον σύνθετο και απαιτητικό ρόλο της εποχής, όταν μέσα της αναγκάζεται να φιλοξενεί παρείσακτους παραβατικούς που την χρησιμοποιούν ως όμηρο.

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση, και η εκπαίδευση βέβαια γενικά, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να χρησιμοποιείται από κάποιους που θέλουν να κάνουν κομματικά παιχνίδια. Το «αστείο» με τα ελληνικά πανεπιστήμια που στο όνομα της δήθεν «ανεξαρτησίας» τους έχουν αφεθεί στην τύχη τους, έχει παρατραβήξει.

Τα ελληνικά πανεπιστήμια θα πρέπει να αποτελέσουν το βασικό όχημα που θα μεταφέρει την Ελλάδα στη νέα εποχή η οποία ήδη άρχισε. Με την εικόνα όμως που παρουσιάζουν αυτά στην παρούσα φάση, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει. Οι υποστηρικτές της πανεπιστημιακής αυτής ανομίας ας αναλογιστούν τι κακό κάνουν στη χώρα και ας αναθεωρήσουν άμεσα τη στάση τους.