Κύριε Διευθυντά,

Καλωσορίζουμε εδώ γύρω στις αυλές μας και στα σκαλοπάτια μας τον γηραιό χειμώνα που έχει τις δικές του χάρες με τις μικρές ημέρες και τις μεγάλες ψυχρές νύχτες, με τις βροχές, τα χιονόνερα, τους δυνατούς βοριάδες που φυσούν και τρίζουν τα παράθυρα και οι πόρτες στα σπίτια.

Ολοι οι χωριανοί μαζεμένοι γύρω στα αναμμένα τζάκια στα σπίτια τους δειπνούν ό,τι απλό έχουν και ξεκουράζονται με τα μικρά παιδιά καθισμένα γύρω στο τραπέζι και με το φως της λάμπας ετοιμάζουν και μελετούν την εργασία της αυριανής ημέρας για το σχολείο με τη βοήθεια των μεγαλύτερων αδελφών για καλύτερη μάθηση και συνέχεια στη σχολική τάξη. Εκεί κοντά στο τζάκι ήταν η γιαγιά στην πολυθρόνα που με τη ρόκα της έπλεκε τα μαλλιά σε κουβάρι για κουβέρτες και ζεστά σκεπάσματα και μας έλεγε τακτικά ιστορίες παλιές με τους μυλωνάδες και καλικάντζαρους και παραμύθια με τα κουκιά και τα ρεβύθια.

Ετσι περνούσαμε τον χειμώνα εδώ στην οικογένεια μαζί στη ζεστασιά, χωρίς τεχνολογία μέσα στα χαμηλά σπίτια, με το φως το απλό και το φως το αληθινό που ήταν γύρω μας από το τζάκι μέχρι τα άγια εικονίσματα που δεν ήταν ποτέ σκοτεινά μέρα και νύχτα.

Δεν νομίζω ότι κανένας από εμάς έχει ξεχάσει το μικρό χωριό και τους απλούς χωριανούς, το σχολείο, την εκκλησία και την απλή ζωή εκεί κοντά στη φύση και στους χωματόδρομους που έχει γεννήσει και μεγαλώσει μεγάλους ήρωες και πατριώτες που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα.

Σας ευχαριστώ

Κυριάκος Στρατηγάκης

Γιόνκερς, ΝΥ