Παρενέβη, διαβάζω, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο δημόσιος υπάλληλος που συνελήφθη για εμπλοκή του στην υπόθεση της 12χρονης στα Σεπόλια. Κατ’ αρχάς να πούμε μπράβο για τα άμεσα αντανακλαστικά του Υπουργού. Ομως εδώ υπάρχει ένα θέμα σοβαρό. Θα πρέπει να παρεμβαίνει ο εκάστοτε υπουργός κάθε φορά σε τέτοιου είδους υποθέσεις; Δεν θα πρέπει αυτή η αυτονόητη διαδικασία να είναι αυτοματοποιημένη και να προβλέπεται από τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα; Αν δεν γίνεται (που από ό,τι κατάλαβα δεν γίνεται) είναι καιρός να αρχίσει να γίνεται. Διότι οι υπουργοί υπάρχουν για άλλη δουλειά, όχι για αυτήν.

Οι «απελευθερωτές»

Διαβάζω ότι Ρώσοι στρατιώτες πυροβόλησαν και σκότωσαν έναν Ουκρανό μουσικό στο σπίτι του, επειδή αρνήθηκε να συμμετάσχει σε συναυλία στην κατεχόμενη Χερσώνα, σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού στο Κίεβο. Ο μαέστρος Γιούρι Κερπατένκο αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μια συναυλία, μέσω της οποίας οι κατακτητές ήθελαν να επιδείξουν τη λεγόμενη «βελτίωση της ειρηνικής ζωής στη Χερσώνα», ανέφερε το υπουργείο σε ανάρτηση στη σελίδα του στο Facebook. Στη συναυλία της 1ης Οκτωβρίου προοριζόταν να συμμετάσχει η ορχήστρα μουσικής δωματίου Gileya, της οποίας ο Κερπατένκο ήταν ο πρώτος μαέστρος, αλλά «αρνήθηκε κατηγορηματικά να συνεργαστεί με τους κατακτητές», ανέφερε η ανακοίνωση. Αυτά, απλά για να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι σκοπός του Βλαδίμηρου του Πούτιν ήταν να απελευθερώσει τους Ουκρανούς, να τους απαλλάξει από τους ναζί, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.