Τις τελευταίες 10 μέρες η Ελλάδα ειδησεογραφικά «ζει» στα όσα φέρονται ότι έγιναν στην «Κιβωτό του Κόσμου». Ενας εθελοντικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού, όπως είναι και το… πλήρες όνομά του και ιδρύθηκε το 1998. Μαρτυρίες από παιδιά, γονείς και καταθέσεις κάνουν λόγο για απαράδεκτα πράγματα που φέρεται να γινόντουσαν. Ο άνθρωπος που έκανε «κουμάντο» ήταν ο ιερέας Αντώνιος και φυσικά η σύζυγός του. Τον ιερέα Αντώνιο Παπανικολάου επί σειρά ετών παρουσίαζαν οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί ως έναν άνθρωπο που κάνει… θεάρεστο έργο. Τώρα όχι απλά τον έχουν κρεμάσει στα μανταλάκια αλλά οι ίδιοι… σταθμοί βρίσκουν λογαριασμούς με πολλά εκατομμύρια, αυτοκινητάρες και πολλά – πολλά άλλα… λούσα και αγαθά.

Αν είναι έτσι θα το κρίνει η Δικαιοσύνη. Ομως αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως η -εκάστοτε- Πολιτεία και η -εκάστοτε- Κυβέρνηση σε τέτοιες ΜΚΟ, σε τέτοιες δομές που ασχολούνται με χορηγίες, με δωρεές, με σπίτια, με λεφτά πολλών – πολλών εκατομμυρίων, δεν κάνουν οικονομικό έλεγχο σε… μηνιαία βάση.

Αλλά και αυτό μπορείς να το αφήσεις γιατί γνωρίζουμε στην Ελλάδα πως οι περισσότερες ΜΚΟ υπάρχουν για να γίνονται κάποιοι πλούσιοι απλά και έξυπνα… Αυτό όμως που είναι τραγικό και απαράδεκτο είναι πώς μπορεί η Κοινωνία και το Κράτος σε τέτοιες δομές που ασχολούνται με παιδιά, με μητέρες, με βοήθεια, με ψυχολογία, με παιδικά και οικογενειακά τραύματα να μην κάνουν «φύλλο και φτερό» κάθε άνθρωπο που δουλεύει εκεί. Από τον ιερέα Αντώνιο Παπανικολάου μέχρι και τον, χρονικά, τελευταίο «υπάλληλο» της δομής αυτής που έπρεπε να περνάει από «κόσκινο». Να ψάχνουν τα πάντα, από την ψυχική του υγεία, το παρελθόν, τις σπουδές του, τα οικονομικά του… Τα πάντα. Από κόσκινο έπρεπε να περνάνε όλοι, ανεξαιρέτως και όσο πιο συχνά γίνεται.

Θα πει κάποιος «μα, ιερέας ήταν ο υπεύθυνος». Στην ερώτηση υπάρχουν δύο απαντήσεις. Την απλή την δίνουν οι ίδιοι οι ιερείς όταν τους ρωτάς π.χ. «παπάς και καταχράστηκε λεφτά;» ή «παπάς και έκανε αυτό το κακό στο παιδί;» και δικαιολογούνται λέγοντας «και οι ιερείς είναι άνθρωποι με ελαττώματα και λάθη». Τη σκληρή απάντηση τη δίνει ο λαός και η πραγματικότητα: Ανθρωποι με τέτοια ελαττώματα και τέτοια λάθη δεν πρέπει να γίνονται ιερείς αλλά και όταν γίνονται πρέπει να υπάρχει συνεχής έλεγχος από την Εκκλησία, την Κοινωνία και το Κράτος.

Το βάζο με το μέλι πρέπει να το προσέχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει το μέλι.