Η πιο ήσυχη από τις Σποράδες, η Αλόννησος μπορεί να θεωρείται από πολύ κόσμο «ζευγαρονήσι».

Ενας μικρός οικολογικός παράδεισος!

H Αλόννησος ήταν ένα από τα πρώτα νησιά του Αιγαίου που κατοικήθηκαν, όπως μαρτυρούν τα ίχνη του νεολιθικού οικισμού στο ακρωτήριο Κοκκινόκαστρο.

(Δείτε ακόμα: Aποστολή στην…Αλόννησο (1): Οδοιπορικό της Κλέλιας Χαρίση για τον «Ε.Κ.»)

Τα διάφορα χωριά, οι μοναδικές και ποικιλόμορφες παραλίες, η ιστορία και οι δραστηριότητες που έχει στη διάθεσή του ο επισκέπτης σφραγίζουν μία από τις καλύτερες διακοπές που μπορεί να επιλέξει κάποιος… Ο κατάλληλος προορισμός για όσους ενδιαφέρονται για τον φυσιολατρικό, καταδυτικό, θρησκευτικό τουρισμό, τον τουρισμό περιπέτειας και για τους νεόνυμφους. Πολλοί είναι εκείνοι, επίσης, που θα εκπλαγούν από το ενδιαφέρον που θα βρουν για την Ομοιοπαθητική Ιατρική.

Η πρώτη εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης της Αλοννήσου είναι το γραφικό Πατητήρι, λιμάνι και πρωτεύουσα του νησιού, που πήρε το όνομά του από τα πατητήρια του κρασιού, όταν η βασική ασχολία των ντόπιων ήταν η αμπελουργία.

Η ομάδα μας κατευθύνθηκε στη Χώρα (ή Παλιό Χωριό), την παλιά πρωτεύουσα του νησιού, και γνώρισε μία ομάδα είκοσι Ιταλών οι οποίοι ήρθαν αποκλειστικά από την Ιταλία για τη μαγεία της φύσης της Αλοννήσου!

Με το μεσαιωνικό κάστρο να αγναντεύει από ψηλά το πέλαγος, περιπλανηθήκαμε στα φιδωτά πλακόστρωτα σοκάκια του οικισμού με τα πετρόχτιστα σπιτάκια και τις γραφικές αυλές, τις υπέροχες εκκλησιές (του Χριστού, του Αγίου Αθανασίου, του Αγίου Γεωργίου) και τα παραδοσιακά αλώνια.

Δαντελωτές ακτές με σμαραγδένια νερά (Μεγάλος Μουρτιάς, Στενή Βάλα, Μηλιά, Χρυσή Μηλιά, Μαρπούντα κ.ά.) περιμένουν τους τυχερούς ταξιδιώτες που θα επιλέξουν να παραθερίσουν στο νησί.

Αλλωστε, αυτά τα νερά επέλεξαν ως καταφύγιό τους και οι φώκιες monachus monachus, ένα από τα σπάνια και πλέον απειλούμενα θηλαστικά της Μεσογείου.

Αναγνωρίζει κανείς το νησί από το φάρο του, τον ψηλότερο του Αιγαίου, χτισμένο από Γάλλους το 19ο αιώνα.

Η ευαισθησία των ψαράδων και η παρέμβαση της Πολιτείας οδήγησε στη δημιουργία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου-Βορείων Σποράδων, όπου ο επισκέπτης θα ανακαλύψει τον τρόπο διαβίωσης της μεσογειακής φώκιας χωρίς να θέσει σε κίνδυνο το σπουδαίο αυτό θαλάσσιο οικοσύστημα.

Η ημερήσια περιήγηση με πλοιάριο στα ερημονήσια της ευρύτερης περιοχής του θαλάσσιου πάρκου αποτελεί τη βάση του τουρισμού η οποία περιλαμβάνει εκτός από την Αλόννησο έξι ακόμα νησάκια και 22 βραχονησίδες. Πολλά από αυτά έχουν, εκτός από οικολογικό, και αρχαιολογικό ενδιαφέρον:

– Τα Γιούρα, με την τεράστια σπηλιά του Κύκλωπα, όπου βρέθηκαν ίχνη κατοίκησης ήδη από τη Μεσολιθική Εποχή (9η -7η χιλ. π.Χ.), καθώς και ένα σπάνιο είδος αιγάγρου.

– Το Πιπέρι, κέντρο του Θαλάσσιου Πάρκου, όπου η προσέγγιση κάθε σκάφους απαγορεύεται, καθώς εδώ αναπαράγονται οι φώκιες.

– Το Ξηρό ή Περιστέρα με τις υπέροχες αμμουδιές, η Σκάτζουρα με το ονομαστό Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, και η Ψαθούρα, ηφαιστειογενές νησί με ερείπια της αρχαίας πόλης.

– Το νησί της Κυρά-Παναγιάς (ή Πελαγονήσι), το μεγαλύτερο από τα «παρθένα ερημονήσια» των Βορείων Σποράδων, πιθανολογείται σύμφωνα με έρευνες πως κρύβει μία ολόκληρη αρχαία πόλη, την αρχαία Αλόννησο.

Πρόκειται για ένα καταπράσινο νησάκι με πολλές μικρές παραλίες με καταγάλανα νερά και ολόλευκη άμμο αλλά και δυο φυσικά λιμάνια: Τον Πλανήτη και τον Αγιο Πέτρο.

Το 963 μ.Χ. ο Αγιος Αθανάσιος Αθωνίτης αγόρασε από τους Βυζαντινούς άρχοντες το νησί, για να αποτελέσει μετόχι της Μονής της Αγίας Λαύρας προμηθεύοντας τα εκεί μοναστήρια με τρόφιμα όπως μέλι, λάδι, κρέας και σιτάρι.

Ταυτόχρονα ξεκίνησε η εκτροφή κατσικών, πράγμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα που το νησί εκμισθώνεται από τη Μονή της Αγίας Λαύρας σε ντόπιους κτηνοτρόφους για να βόσκουν τα κοπάδια τους.

Στο νοτιοανατολικό κομμάτι του νησιού βρίσκεται και το μοναστήρι της Παναγίας που χτίστηκε το 1100 και κατοικεί ένας και μόνο μοναχός…

Σας υπενθυμίζουμε από το α’ μέρος του αφιερώματός μας πως το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου αποτελεί το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο της Ευρώπης και το πρώτο της Ελλάδας!

Θεωρείται το «σπίτι» της μεσογειακής φώκιας Monachus Monachus, που κολυμπάει στα νερά του αποφεύγοντας τους ανθρώπου , κάτι που υποδηλώνει και το όνομά της.

Οι Αλοννησιώτες, λέει, δεν ήταν πάντα ψαράδες… Οσοι δεν ήταν γεωργοί ήταν, βασικά, πειρατές – το πέλαγός τους προσφέρεται, με τόσα μικρά νησάκια και κρυψώνες, και η πειρατεία άνθιζε εδώ από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα. Αυτή την ιστορία διηγείται το Μουσείο Αλοννήσου, το μοναδικό στην ουσία μουσείο πειρατείας στο Αιγαίο, με εκθέματα που περιλαμβάνουν άγκυρες για ρεσάλτο, πειρατικά τρομπόνια, χειροπέδες για τους σκλάβους στο αμπάρι και άλλα αντικείμενα τα οποία μπορεί κανείς να απαθανατίσει  μόνο σε ταινίες.

Η παράδοση βέβαια, διατηρείται ακμαία και γευστικότατη μέσα από τη περίφημη αλοννησιώτικη τυρόπιτα, την κακαβιά, τα ψητά σύκα με μέλι, την καρυδόπιτα, τα φουσκάκια και τα αμυγδαλωτά τα οποία απολαύσαμε ένα ένα στο Χαγιάτι της Χώρας.

Με κέντρο τη Χώρα, αναβιώνουν κάθε χρόνο παραδοσιακά δρώμενα όπως ο αλοννησιώτικος γάμος (το Δεκαπενταύγουστο), ενώ γίνεται αναπαράσταση του αλωνίσματος τον Ιούλιο μήνα (Αλωνάρη).

Το νησί της Φώκιας, με λίγα λόγια, όπως μας λένε οι κάτοικοί του, είναι το νησί που θα έχεις: Λίγα να σκέφτεσαι, πολλά να θυμάσαι!!!

Θα μας βρείτε στο Instagram: clelia_charissis, ethnikos_kirikas, thenationalherald

Ευχαριστούμε θερμά:

Την SEAJETS

Την Peugeot Hellas

Τον δήμαρχο Αλοννήσου Πέτρο Βαφίνη

Τον φορέα διαχείρισης Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Αλοννήσου

Το Mar Punta Resort Allonisos της Santikos Collection

Το «Χαγιατι» γλυκοπωλείο-πιάνο μπαρ

«Tassia’s cooking»

Την ψαροταβέρνα «Ο Πανούλης»

Την ψαροταβέρνα «Φανάρι»

Alonisos travel & more

Shopandtrade

Saucony Greece

Aristoteli Bitsiani

Mythic collection