Πέρασαν από τότε περισσότερα από τριάντα χρόνια και όμως το θυμάμαι σαν να ήταν χθες.

Ηταν παραμονές του Thanksgiving όταν τα φορτηγά που μετέφεραν, σε κομμάτια, το ολοκαίνουργιο πιεστήριό μας, έφτασαν μετά από μια τεράστια διαδρομή από το Τέξας, όπου κατασκευάστηκε, στο χώρο του «Εθνικού Κήρυκα», που είχαμε διαμορφώσει για να τοποθετηθεί τότε, στην Crescent Street, στο Long Island City.

Εκεί τα περιμέναμε όλοι μας, με πρώτο και καλύτερο τον αείμνηστο πατέρα μου Ηρακλή, που τον έτρωγε η αγωνία πότε θα φτάσουν.

Λίγες μέρες αργότερα, αφού συναρμολογήθηκαν τα διάφορα κομμάτια και άρχισε να λειτουργεί το πιεστήριο, παρά τα συνηθισμένα ανεπάντεχα αρχικά προβλήματα, αισθάνθηκα μία τεράστια ασφάλεια για το μέλλον της εφημερίδας.

Ο «Εθνικός Κήρυκας» πατούσε στην μακρά ιστορία και τους ώμους των πιστών αναγνωστών του και συνεργατών του. Πατούσε, όμως, επίσης πια γερά στο έδαφος, είχε το δικό του πιεστήριο. Δεν εξαρτιόταν από άλλους. Μπορούσε να τυπώσει ό,τι ώρα ήθελε, με το μάτι στραμμένο στους συνδρομητές μας, και όσες σελίδες ήθελε, με ανώτερο όριο τις 24 σελίδες τη φορά.

Ο «Ε.Κ.» με το νέο του ταχυπιεστήριο, πίστευα, ότι εξασφαλίζει και ένα εξίσου, αν όχι λαμπρότερο, μέλλον.

Τα ίδια αισθήματα, την ίδια σιγουριά, έχω και σήμερα βλέποντας τις νέες ιστοσελίδες μας -ελληνική και αγγλική- να ανεβαίνουν «ζωντανές», μετά από μήνες μεγάλου μόχθου και σοβαρής επένδυσης.

Αισθάνομαι ότι εξασφαλίζουμε το μέλλον μας ως δημοσιογραφικός οργανισμός που υπηρετεί, πρωτίστως, την Ομογένεια.

Οχι ότι οι προηγούμενες ιστοσελίδες ήταν άσχημες. Δεν ήταν. Γι’ αυτό και οφείλω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Δημήτρη Τσίχλη.

Ομως οι ζωντανοί οργανισμοί, για να παραμένουν ζωντανοί, οφείλουν να παρακολουθούν από πολύ κοντά τις τεχνολογικές εξελίξεις. Αν δεν τις ακολουθούν τότε μένουν στο περιθώριο. Και αργά ή γρήγορα πεθαίνουν.

Ο «Εθνικός Κήρυκας» γνωρίζει τις επαναστατικές τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής μας. Γνωρίζει ότι όλο και περισσότερο ο κόσμος ενημερώνεται διαμέσου του Διαδικτύου. Γι’ αυτό και ξεκίνησε προ δεκαετίας τις ηλεκτρονικές του εκδόσεις, οι οποίες προσελκύουν ένα διεθνές κοινό Ελλήνων, με εκρηκτικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ τα περιθώρια είναι ακόμα τεράστια.

Οχι, δεν διαγράφω καθόλου την έντυπη έκδοσή μας. Αντίθετα, πιστεύω ότι έχει πολλές δεκαετίες ζωής ακόμη.

Αν είστε π.χ. σαν κι εμένα, εγώ ξεκινώ την ημέρα μου διαβάζοντας τρεις εφημερίδες με τον τρόπο που έχω συνηθίσει, στο χαρτί. Διαφορετικά αισθάνομαι ότι δεν έχω ενημερωθεί σωστά.

Κι όμως, κατά την διάρκεια της ημέρας παρακολουθώ πολύ συχνά τις ιστοσελίδες των ίδιων εφημερίδων που διαβάζω στο χαρτί για να ενημερώνομαι για τις τελευταίες ειδήσεις.

Βέβαια, δεν μετρά μόνον ο τρόπος διανομής της εφημερίδας, όσο καλός κι αν είναι.

Πάνω απ’ όλα είναι η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση. Ιστοσελίδες υπάρχουν αμέτρητες πια. Αυτές όμως που ξεχωρίζουν, αυτές στις οποίες τρέχει ο κόσμος για να ενημερωθεί, είναι οι έγκυρες ιστοσελίδες και συνήθως είναι αυτές των έγκυρων έντυπων εκδόσεων.

Είμαι δε, ιδιαίτερα περήφανος γιατί οι νέες μας ιστοσελίδες αποτελούν καρπό αγάπης, αγώνα και αγωνίας μηνών των παιδιών μου, της Βανέσσας και του Ηρακλή, που έχουν αναλάβει τα τελευταία δυο χρόνια τα ηνία του δημοσιογραφικού μας οργανισμού. Πάντα, βέβαια, σε στενή συνεργασία με την ομάδα των εξωτερικών τεχνικών που τις έστησαν και των ταλαντούχων, αφοσιωμένων συνεργατών μας που διαχειρίζονται τις ιστοσελίδες μας και ολόκληρη την ομάδα του «Εθνικού Κήρυκα», όπου κι αν βρίσκονται.

Εκφράζω σε όλους τα θερμά μου συγχαρητήρια, την χαρά και υπερηφάνεια μου για το επίτευγμά τους.

Δεν θα μπορούσα να ένιωθα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη για το μέλλον αυτής της ιστορικής εφημερίδας, στην οποία έχω αφιερώσω την καριέρα μου.