Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι νιώθουν υπνηλία μετά την κατανάλωση ενός γεύματος την Ημέρα των Ευχαριστιών. Η γαλοπούλα συχνά κατηγορείται επειδή περιέχει τρυπτοφάνη, ένα αμινοξύ που μπορεί να έχει υπνωτική δράση. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι οι πλούσιες σε υδατάνθρακες πίτες και τα επιδόρπια είναι που επιτρέπουν στην τρυπτοφάνη να εισχωρήσει στον εγκέφαλο. Με άλλα λόγια, η κατανάλωση γαλοπούλας χωρίς τα γλυκά θα μπορούσε να αποτρέψει τον λήθαργο μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών.

Ας δώσουμε ακόμα μια επιλογή. Αυτή η εποχή είναι ιδανική για να εξισορροπήσει το βάρος μας και να δυναμώσουν οι πνεύμονες και το παχύ έντερο σύμφωνα με την Κινέζικη Ιατρική και γι’ αυτό πρέπει να προτιμάμε  πλούσιες και ζεστές τροφές, όπως καρύδια, κάστανα, ψάρι, σούπες και φυσικά έλαια, λαχανικά ρίζας, γλυκοπατάτες, καρότα, παντζάρια, σκόρδο και κρεμμύδι καθώς και θερμαντικές τροφές όπως το πιπέρι καγιέν, το τζίντζερ, το κάρι, το πιπέρι και τη μουστάρδα. Τα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι επίσης ιδανικά και τα πλούσια φρούτα, όπως η μπανάνα και το μάγκο. Μπορούμε να αντέξουμε τέτοια τιμωρία; Να μην φάμε γλυκά τέτοια μέρα;

Ολα αυτά είναι πολύ ωραία, αλλά αν δεν συνδυάσουμε την καλοθρεμμένη μας γαλοπούλα, με γλυκίσματα και καλό κρασί, η εποχή αυτή της ευγνωμοσύνης, όπως την έχουμε στο μυαλό μας, η αγάπη, η ζεστασιά και η θαλπωρή θα χάσουν το νόημά τους.

Σίγουρα το Thankgiving δεν είναι το ίδιο με αυτό που γιόρταζαν πριν 400 χρόνια. Η ζάχαρη είναι άπλετη στα σπίτι μας, εν αντιθέσει με τους προσκυνητές που δεν είχαν φούρνο και η προσφορά ζάχαρης του Mayflower είχε μειωθεί μέχρι το φθινόπωρο του 1621, οπότε το γεύμα τους δεν περιείχε πίτες, κέικ ή άλλα επιδόρπια, τα οποία είναι χαρακτηριστικό των σύγχρονων εορτασμών. Αν και το πρώτο Thanksgiving του 1621 δεν είχε γλυκίσματα το συναίσθημα ήταν σίγουρα παρόν σε αυτόν τον ιστορικό εορτασμό, που καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκε η παράδοση στους επόμενους αιώνες.

Ας δούμε τι μας προτείνουν δυο εξέχουσες κυρίες της ζαχαροπλαστικής η Ρεγγίνα Κατωπόδη, από την Νέα Υόρκη, η Εφη Φουράκη, από το San Rafael και ένας μοναδικός οινογνώστης, ο Σαμ Κατέχης, για την ημέρα αυτή που άλλοι χαίρονται και άλλοι θρηνούν.

Οι μνήμες των κακών που συνδέονται με την γιορτή δεν μπορούν να απαλειφθούν από την ψυχή των απογόνων των Ιθαγενών Ινδιάνων, εμείς όμως ως Ελληνες που έχουμε διαφορετική ιστορία και κουλτούρα, μπορούμε να γιορτάσουμε το σημαντικό κοινό κομμάτι και των δύο πολιτισμών, την ευγνωμοσύνη τους στον δικό τους Θεό ή πνεύμα ο καθένας, για την γη και την προσφορά της και να μην λησμονούμε, πως η έννοια της απονομής ευχαριστιών ήταν και παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της κοσμοθεωρίας των Ιθαγενών, οι οποίοι δίδαξαν τους πρώτους αποίκους, που πεινούσαν όταν έφτασαν στο Πλύμουθ, πώς να καλλιεργούν καλαμπόκι και άλλα λαχανικά, πώς να μαγειρεύουν το καλαμπόκι και τα κράνμπερι και πώς να κυριαρχούν στο κυνήγι και το ψάρεμα.