Κύριε Διευθυντά,

Ημέρα Δευτέρα 28^η Οκτωβρίου 1940 και μετά το μεσημέρι εκεί στα χωράφια που όργωναν ξαφνικά χτύπησε η καμπάνα στην εκκλησία και αναστατώθηκε ο κόσμος στο χωριό και συγχρόνως πέρασαν έξι αεροπλάνα μαχητικά πολύ χαμηλά και είπε ο παππούς μου στα παιδιά του εκεί στο χωράφι ότι αυτό δεν είναι καλό χαμπέρι και άφησαν το ζευγάρι τα βόδια μέσα στα οργώματα μαζί με το αλέτρι και έτρεξαν στο χωριό να μάθουν το τι γινόταν και γύρισαν πολύ γρήγορα και είπαν στον πατέρα τους ότι έγινε γενική επιστράτευση και πρέπει να φύγουμε αμέσως.

Εφυγαν τέσσερα αδέλφια τότε όλα μαζί στο κάλεσμα της πατρίδος, τρία από το χωριό και ένας από την Αθήνα που είχε πρακτορείο φορτηγών στην οδό Χίου, για την πρώτη γραμμή για την Κορυτσά, την Πίνδο, τις Σαράντα Εκκλησιές και τα σύνορα.

Φεύγοντας όλοι οι νέοι για τον πόλεμο επόμενο είναι ότι ερημώνουν τα χωριά και σταματούν οι καλλιέργειες χωρίς εμπόριο και προμήθειες στις μεγάλες πόλεις και προπάντων στην Αθήνα και ήλθε φτώχεια και πείνα γενικά στις γειτονιές με τους γερόντους, γυναίκες και μικρά παιδιά. Ο πόλεμος συνεχίζεται και η Ελλάδα δεν γονατίζει και με τα παιδιά της βγαίνει πάντα νικήτρια πιστή στους νόμους και ρήματα της πατρίδος.

Σας ευχαριστώ

Κυριάκος Στρατηγάκης

Γιόνκερς, ΝΥ