H επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, αν και διήρκεσε μόλις δυόμισι μέρες, άλλαξε εντυπώσεις δεκαετιών.

Στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα μπόρεσε, όπως ο ιστορικός του μέλλοντος θα σημειώσει, να μεταδώσει την εικόνα της Ελλάδος του μέλλοντος, να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συμμάχων της και να κάνει περήφανη την Ομογένεια των ΗΠΑ και τους άλλους απόδημους Ελληνες.

Ολα τα παραπάνω σημεία είναι σημαντικά. Ολα αυτά αποτελούν τους κρίκους μιας αλυσίδας που ο ένας συμπληρώνει και ενισχύει τον άλλον.

Θέλω όμως να επικεντρωθώ στο τελευταίο σημείο, την υπερηφάνεια που σήμερα αισθάνονται οι ομογενείς για την Ελλάδα, γιατί θεωρώ ότι έχει πραγματικά μεγάλη σημασία. Εξάλλου, αν δεν το κάνει αυτό ο «Εθνικός Κήρυκας», ποιος άλλος θα το κάνει; Οι συνάδελφοί μας στην Ελλάδα;

Για δεκαετίες τα παιδιά της Ομογένειάς μας είναι μάρτυρες μιας μίζερης Ελλάδας, με χαμηλό επίπεδο εκπροσώπων και προσδοκιών.

Αυτό, όταν δεν βρίσκουν ενίσχυση από το οικογενειακό τους περιβάλλον, τους απογοητεύει, τους κρατάει μακριά από τις ρίζες τους και κατ’ επέκταση και από την Ελλάδα.

Υποστηρίζω για χρόνια ότι το να αισθάνονται περηφάνια τα παιδιά μας για την χώρα της καταγωγής τους αποτελεί ένα απαραίτητο στοιχείο για το μέλλον του Ελληνισμού στο εξωτερικό.

Με την επίσκεψη λοιπόν του Ελληνα Πρωθυπουργού στην Αμερική έγινε ένα πολύ μεγάλο, θετικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή.

Δεν πρέπει όμως να μείνουμε με την ανάμνηση της επίσκεψης. Πρέπει να δοθεί και συνέχεια. Και πρέπει να δίνεται συνέχεια σε τακτή βάση.

Ιδού μερικές σκέψεις στον περιορισμένο χώρο για τις ανάγκες της στήλης:

H επίσκεψη του Πρωθυπουργού απέδειξε, για μια ακόμα φορά, πόσο σημαντική είναι η εκπροσώπηση της Ελλάδος στο εξωτερικό. Παράδειγμα, η πρέσβης της Ελλάδος στη Αμερική κυρία Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Πρόκειται για μία πρέσβη που αναγνωρίζεται για την ικανότητά της, την ευφυΐα της, την εργασιομανία της, για την άμεση πρόσβαση στους προϊσταμένους της στην Αθήνα.

Είναι εκείνη που είχε την ευθύνη της επίσκεψης του Πρωθυπουργού και που, παρά τις αναπάντεχα οργανωτικές αδυναμίες που είχε η αρμόδια υπηρεσία του Λ. Οίκου, διακρίθηκε, απέδωσε τόσο καλά.

Βέβαια, ο γράφων συνεργάστηκε και με λίγους άλλους σπουδαίους πρέσβεις. Με λίγους…

Η μεγάλη συμμετοχή της Ομογένειας, απ’ άκρου εις άκρον της Αμερικής, και διεθνώς στις εκδηλώσεις για τον Πρωθυπουργό, επιβεβαιώνει την ανάγκη για την θεσμοθέτηση συνελεύσεων εκπροσώπων της Ομογένειας και διακεκριμένων μελών της σε διάφορες πόλεις της χώρας και αλλού.

Τη μία φορά σε κάποια πόλη της Αμερικής και αλλού και την άλλη στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και κάποια άλλη μεγάλη επαρχιακή πόλη.

Εννοείται με έξοδα αυτών που θα συμμετέχουν.

Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς τα οφέλη, εθνικά και προσωπικά, για τους συμμετέχοντες σε κάτι τέτοιο.

Καθώς υποχωρεί η συμμετοχή και η επιρροή της Αρχιεπισκοπής στα πολιτικά θέματα, όπως ήταν σαφές κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Πρωθυπουργού -περί αυτού σε προσεχές σχόλιο-, αναδεικνύεται ακόμα πιο επιτακτικά η ανάγκη για την ανάδειξη ισχυρής λαϊκής ηγεσίας.

Κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τέτοιες διαδικασίες.

Από εκεί μέσα ίσως να μπορέσει να ξεπηδήσει μία νέα ηγεσία της Ομογένειας.

Η παρασημοφόρηση Ελλήνων του εξωτερικού και γενικά η με κάποιο τρόπο αναγνώριση των υπηρεσιών τους, πρώτον στις επιτόπου κοινότητες του εξωτερικού και, δεύτερον, στην Ελλάδα, πρέπει να γίνει παράδοση.

Να συστηματοποιηθεί.

Πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδος, από όλα τα κόμματα, αλλά καλά προετοιμασμένοι, θα πρέπει να επισκέπτονται τις Κοινότητες του εξωτερικού σε τακτές προθεσμίες.

Το ίδιο πρέπει να κάνουν και κορυφαίοι πνευματικοί, εκκλησιαστικοί,  μουσικοί, αθλητικοί ηγέτες της Ελλάδας.

Το ίδιο όμως πρέπει να γίνεται και από την πλευρά του απόδημου Ελληνισμού προς την Ελλάδα.

Ας μην χαθεί η ευκαιρία. Ας ενεργήσουμε άμεσα.