Κύριε  Διευθυντά,

Από τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια, είδα και άκουσα ότι οι Ευρωπαίοι αναγνώρισαν και ενέκριναν την τουρκική διαφήμιση στο διαδίκτυο, και όχι μόνο, καλώντας τον τουρισμό στο Αιγαίο.

Δεν σας κρύβω πως ένιωσα πικρία και μεγάλη ανησυχία, γιατί έτσι ξεκίνησαν και τα Σκόπια.

Σιγά-σιγά, αγάλια-αγάλια, και στο τέλος πήγαμε στη μοιρασιά. Αυτοί πήρανε το όνομα (Μακεδονία) και εμείς την Ιστορία. Μα Ιστορία χωρίς όνομα; Παπάς χωρίς εκκλησία; Τουλάχιστον η ελληνική παροιμία μάς δικαιώνει. (Αλλοι έχουν το όνομα, και άλλοι έχουν τη χάρη). Το Αιγαίο είναι Ελληνικό, και όταν χρησιμοποιήσεις ένα ξένο όνομα για διαφήμιση προς δικά σου συμφέροντα, ή πρέπει να το πληρώσεις ακριβά, ή τουλάχιστον θα πρέπει να ρωτήσεις αν μπορείς; Μήπως ήτανε Τούρκος ο Αιγέας; Ο Ικαρος; Ο Ομηρος; Ο Πυθαγόρας; Χίλια μήπως, και χίλια γιατί. Γιατί σιωπούμε; Γιατί όταν έγινε τζαμί η Αγιά Σοφιά, το σύμβολο της Ορθοδοξίας, δεν κτύπησαν θλιβερά οι καμπάνες από το πιο μικρό εκκλησάκι μέχρι τη Μητρόπολη των Αθηνών ταυτόχρονα; Γιατί δεν είδαμε διαδηλώσεις, κραυγές απελπισίας, να μας δει και να μας ακούσει παντού όλος ο κόσμος, γιατί; γιατί; Αν χαλούσαμε εμείς ένα τζαμί στην Ελλάδα θα γινότανε χαμός στην Τουρκία. Πολύ φοβάμαι πως άδικα αγοράζουμε αεροπλάνα και βαπόρια που λένε, και άφθονο πολεμικό υλικό που μέχρι τα δισέγγονά μας θα είναι χρεωμένα, και στο τέλος ο πόλεμος θα γίνει πάλι με μολύβι και χαρτί.

Ο Ναξιώτης Λευτέρης Τσάφος

Long Island, NY