ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Η Κριστίν Μα, γενική μάνατζερ του Anfora, είναι μια νεαρή, τρομερά πολυάσχολη, ευγενική γυναίκα.

Εχουμε συναντηθεί για να μιλήσουμε για ελληνικό κρασί, για παλιές παραδόσεις στην οινοποιεία που γίνονται τρέντυ, το πρόσφατο ταξίδι της στη Ελλάδα – για το οποίο μου μιλάει με πάθος, μα πάνω από όλα για την παρουσίαση στο ελληνικό κρασί που κάνει το Anfora στις 15 Σεπτεμβρίου, μέσα στο πλαίσιο του Wine Class Series , οι οποίες διοργανώνονται μια φορά το μήνα.

Η ιδέα πάνω στην οποία χτίστηκε το Anfora, ήταν να η δημιουργία ενός μέρους με κρασιά από τον «παλιό κόσμο”. Το μέρος πήρε το όνομα του σκόπιμα από τις αρχαίες ελληνικές πήλινες  αμφορές, όπου οι οι αρχαίοι Έλληνες αποθήκευαν και παλαίωναν το κρασί .

Μου μιλά με μεγάλο ενθουσιασμό για το ταξίδι της στην Ελλάδα με τον Αρη Σουλτάνο, από το Εκλεκτικόν και το καινούριο της αγαπημένο κρασί, το πορτοκαλί.

“Ξεκινήσαμε από την Καβάλα, στη βόρεια Ελλάδα, μέχρι την Αθήνα και από εκεί στην Πελοπόννησο. Δεν καταφέραμε να πάμε σε πολλά νησιά αλλά σκοπεύω να γυρίσω στην Ελλάδα σύντομα”.

Ο σκοπός του ταξιδιού σου στην Ελλάδα;

Με τον Αρη ψάξαμε να βρούμε κρασί με όσο το δυνατόν μικρότερη παρέμβαση από τους εμπόρους, οργανικής και βιοδυναμικής παραγωγής με ελάχιστους έως καθόλου σουλφίτες. Ήταν εκπληκτική εμπειρία να βλέπει κανείς πόσα διαφορετικά είδη παραγωγής κρασιού υπάρχουν στην Ελλάδα .

Εξω από τη Νεμέα για παράδειγμα , τη μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής κρασιού , μπορεί κανείς να βρει πιο παραδοσιακά αμπέλια, ή έξω από την Πάτρα όπου ο παραγωγός που μας καλοδέχτηκε χρησιμοποιεί βιοδυναμική γεωργική μέθοδο .

-Τι σημαίνει βιοδυναμική μέθοδος ;

Είναι μια μέθοδος που δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα απο το Ρούντολφ Στάινερ. Είναι ένας ολιστικός τρόπος για τη φροντίδα του σταφυλιού, που απορρίπτει τα συνθετικά λιπάσματα. Η ιδέα πίσω από αυτή τη θεωρία είναι ότι το κτήμα, ο αμπελώνας είναι ένα κλειστό σύστημα. Ότι χρειάζεσαι προέρχεται από την ίδια τη φάρμα. Αν θέλεις λίπασμα θα χρησιμοποιήσεις τη μανούρα που παράγει η αγελάδα σου. Δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου αμπελώνα με τόσο πλούσια βλάστηση.

-Σύμφωνα με την εμπειρία σου, θα υπάρξει προθυμία να ακολουθηθούν αυτές οι μέθοδοι;

Ναι, σε πολλά επίπεδα. Σε επίπεδο παραγωγού, βρίσκεις πολλούς νέους που κληρονομούν οικογενειακά κτήματα ή που μπαίνουν τώρα στην δουλειά, οι οποίοι αποφασίζουν ότι θέλουν κάνουν κάτι οργανικό και βιοδυναμικό, το οποίο δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στη γη και στο περιβάλλον. Σε επίπεδο καταναλωτή επίσης, οι μιλένιαλς όλο και πιο πολύ πίνουν κρασί και ως γενιά ενδιαφέρονται από που έρχεται αυτό το κρασί. Τους ενδιαφέρει η ιστορία για την παραγωγή του κρασιού και δε θέλουν όλα τα χημικά επιπρόσθετα. Αν βέβαια είναι απλώς μια καινούρια μόδα ή μια καινούρια παράδοση, ο χρόνος θα δείξει.

-Τι πρέπει να περιμένει κανείς όταν έρχεται στο Anfora;

Είμαστε κυρίως wine bar, έχουμε κοκτέιλ και φουλ μπαρ. Η θεμελιώδης αξία μας όμως είναι το κρασί.

-Πως αποφασίσατε να ξαναεπισκεφθείτε την παραδοσιακή οινοποιεία της Ελλάδας ;

Το ελληνικό κρασί έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πολλοί ακόμα δεν ξέρουν πολλά γι αυτό. Ενα λόγος είναι η γλώσσα. Η ελληνική γλώσσα προκαλεί δέος .Πάλεψα πολύ μέχρι να καταφέρω να προφέρω το Αγιωργίτικο σωστά (γέλια).

Η Κριστίν Μα, γενική μάνατζερ του Anfora. Φωτογραφία: Βασίλης Βούλτσος

Από την άλλη υπάρχει πληθώρα ποικιλίας κρασιού. Και πολλά διαφορετικά είδη τερουάρ. Αυτό από μόνο του δημιουργεί πολλά διαφορετικά μικροκλίματα και επομένως διαφορετικά στυλ κρασιού.

Υπάρχει πολύ καλό κρασί που δημιουργείται στην Ελλάδα , στις πίσω αυλές ανθρώπων δίχως να φτάνει ποτέ στην αγορά – μια παράδοση στην οινοποιεία που προφανώς υπήρχε από πάντα στην Ελλάδα.

Θέλει να μοιραστεί μαζί μου μια ιστορία από τη Λήμνο, όπου και συνεργάστηκε με έναν ντόπιο παραγωγό, το Μανώλη. «Ο Μανώλης μας εξήγησε τι έχει κάνει η ελληνική κρίση της οικονομίας για το νησί του, πόσοι πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν με χρέη και να περνούν δύσκολα. Η κρίση τον ώθησε να επαναξιολογήσει για το πως παράγει κρασί, να πάρει τη δουλειά του πιο σοβαρά και να ανεβάσει το επίπεδο  στο στυλ της παραγωγής. Εχει πλέον μια προσωπική σχέση με τα αμπέλια του. Τα φροντίζει σαν να ήταν παιδιά του. Το βρίσκω εκπληκτικό ότι οι οι εμπορικές αποφάσεις που μπορεί να παίρνω εγώ στη Νέα Υόρκη, μπορούν να επηρεάσουν τόσο θετικά κάποιον που φτιάχνει κρασί με τα ίδια του τα χέρια σε μια γωνιά της Ελλάδας. Παύει το κρασί να είναι μόνο μέσο χαλάρωσης αλλά γίνεται εργαλείο οικονομικής ενδυνάμωσης. Είναι σημαντικό να βρεις αυτούς τους παραγωγούς και να χτίσεις σχέσεις μαζί τους.”

-Είναι το κρασί εκτός από οικονομικό εγχείρημα και πολιτιστικό;

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη Νέα Υόρκη η στις Ηνωμένες Πολιτείες που θα δοκίμαζαν το προϊόν,το οποίο ακόμα κι αν δεν λειτουργούσε γι αυτούς θα το αγόραζαν για να στηρίξουν τον παραγωγό ή για να πειραματιστούν. Είναι συναρπαστικό το να μπορείς να χτίσεις γέφυρες που ενώνουν τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά. Η καινούρια γενιά των μιλένιαλς δε θέλει να πίνει μόνο το καμπερνέ σοβινιόν των γονιών τους. Ειδικά στη Νέα Υόρκη, θέλουν μάθουν πιο πολλά για καινούρια κρασιά όπως π χ ο Ροδίτης. Το να μπορούμε να τα φέρουμε και να τα δείξουμε όλα αυτά στο κοινό μας δίνει μεγάλη χαρά.

-Τι θα έπρεπε να περιμένει το κοινό για τις 15 Σεπτεμβρίου;

Θα ανακαλύψουν κάτι καινούριο. Για μένα η αφηγηματικοτητα γύρω από το ελληνικό κρασί είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Οι Έλληνες ιστορικά ήταν αυτοί που σύστησαν την οινοποιεία στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ήταν οι πρώτοι που έφεραν αμπέλια στη Μασσαλία, ενώ σήμερα συσχετίσουμε την υψηλή παραγωγή κρασιού με τη Γαλλία.

Απόψη από το Anfora. Φωτογραφία: Βασίλης Βούλτσος

Αλλά η μοντέρνα ελληνική παραγωγή κρασιού έχει περάσει πολλές δυσκολίες. Ευτυχώς σήμερα όλο και πιο πολλοί παραγωγοί,προσπαθούν να ξεφύγουν από τα στερεότυπα και τις δυτικές επιρροές ώστε να δείξουν στον κόσμο κάτι πιο ενδιαφέρον, αυτό που έκαναν παλιά. Κι αυτό ακριβώς θέλουμε να δείξουμε κι εμείς, οτι το κρασί της Ελλάδας δεν είναι μόνο ενδιαφέρον αλλά και σχετικό με τις απαιτήσεις του κοινού στη Νέα Υόρκη.

-Τί κρασιά θα δείξετε εκείνη τη μέρα;

Ενα Ασύρτικο από την ενδοχώρα, από έναν καινούριο οινοπαραγωγό. Το πορτοκαλί Σάνταμεριάνα από τον παραγωγό Sant’or και πολλά ακόμα.

-Μίλησε μου για το μενού σας.

Για πολύ καιρό τώρα συμπεριλαμβάνει κυρίως σαρκουτερί και τυριά . Το κρασί απαιτεί φαγητό όμως οπότε προσπαθούμε να επεκταθούμε.

-Πώς αποφασίζεις ποια κρασιά θα συμπεριλάβεις στο μενού σας.

Προσωπικά προτιμώ κρασιά με πολυεπίπεδη υφή. Αλλά επιχειρηματικά πρέπει να έχει λίγο απ’ όλα για όλους. Γι αυτό το λόγο ενώ δε μου αρέσει το μπορντό, πάντα κρατάω ένα μπορντό στη λίστα.

-Ποιά κρασιά θα παρουσιάσετε μετά;

Τα βορειοδυτικα Ιταλικά κρασιά από το Πιεμόντε, Λιγουρία και την Οξιτανική κοιλάδα. Το event γίνεται σε συνεργασία με τον προμηθευτή μας σε τυριά και σαρκουτερί, οπότε θα έχει να κάνει με το συνδυασμό γεύσεων από αυτήν τη υπέροχη περιοχή.

Η ελπίδα της Κριστιν Μα  για το Class Series, είναι να συνεχίσουν να προτείνουν  κρασιά, από όλες τις γωνιές του κόσμου, στη Νέα Υόρκη που το κοινό δεν έχει προσέξει ακόμα.