Η Σωτηρία Κυρμανίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ζει στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Εχει ένα πολύ πλούσιο συγγραφικό έργο στο χώρο του παιδικού βιβλίου. Τα παραμύθια της έχουν ιδιαίτερη θεματολογία και μάλιστα διαπραγματεύονται φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα όπως είναι η αναπηρία, ο καρκίνος, ο γονεϊκός εγκλεισμός, η απώλεια, ο σεβασμός στην τρίτη ηλικία. Ενα από τα πιο πρόσφατα μάλιστα με τον τίτλο «Η Κορώνα του Βασιλιά» είχε ως θέμα του την πανδημία.

Μέσα από αυτά οι μικροί αναγνώστες ενημερώνονται σωστά και με απλό τρόπο για θέματα που θεωρούνται «δύσκολα» χωρίς να τρομοκρατούνται. Γιατί η κυρία Κυρμανίδου εκτός από συγγραφέας έχει εργαστεί ως κοινωνική λειτουργός σε πλαίσια Ειδικής Αγωγής, αλλά και ως επιμορφώτρια πραγματοποιώντας συμβουλευτική με ομάδες γονέων. Ο εθελοντισμός είναι κομμάτι της καθημερινότητάς της και έχει τιμηθεί για το κοινωνικό και συγγραφικό της έργο.

Πώς ξεκίνησε η συγγραφική σας πορεία στο χώρο του παιδικού βιβλίου και τι σας κέρδισε σε αυτό το λογοτεχνικό είδος;

Ξεκίνησα με την ποίηση. Εχω ήδη 7 ποιητικές συλλογές, με τις πρώτες να έχουν εξαντληθεί. Ως κοινωνική λειτουργός και ζώντας από κοντά τα πολλά προβλήματα στις σχέσεις των ανθρώπων και στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, η παρατήρησή μου ήταν συνεχής, αγωνιώδης και επιτακτική. Ως εκ τούτου, θέλοντας να μιλήσω στα παιδιά για τα δύσκολα κομμάτια της ζωής, επέλεξα το παραμύθι. Δόξα τω Θεώ, έχω εισπράξει πάρα πολύ θετική στάση, κριτικές και αποδοχή. Ολα είναι εγκεκριμένα από το υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, ως εκπαιδευτικά εργαλεία για τις βιβλιοθήκες εκπαιδευτικών και μαθητών και έχουν μετεγγραφεί από το ΚΕΑΤ Θεσσαλονίκης στη γραφή Braille. Πολλά έχουν βραβευτεί και ως κείμενα και ως βιβλία αλλά και ως βιβλία χρονιάς.

Ποια θέματα σας εμπνέουν, ώστε να γίνουν παραμύθια και ποιο κενό στην παιδική λογοτεχνία έρχονται να καλύψουν τα βιβλία σας;

Οπως ήδη έχετε δει και από τα εξώφυλλα, η θεματολογία μου είναι ιδιαίτερη. Ασχολούμαι με θέματα που ίσως πολλοί δεν ασχολούνται, γιατί ο στόχος μου και η διαρκής αγωνία μου είναι η πρόληψη, η σωστή γνώση, χωρίς να φοβίζω, θέλοντας να προβληματίσω μικρούς, αλλά και μεγαλύτερους αναγνώστες.

Εχετε βραβευτεί πολλές φορές για το κοινωνικό και συγγραφικό σας έργο. Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας σας;

Κάθε διάκριση, βράβευση, έχει το δικό της «ειδικό βάρος». Ολες για μένα είναι σημαντικές και ευχαριστώ τους φορείς, αλλά και τις κριτικές επιτροπές που σκύβουν στα δημιουργήματά μου και αποδίδουν αντιστοίχως.

Θα μπορούσα ίσως να ξεχωρίσω, χωρίς να υποβιβάσω άλλου είδους βραβεύσεις, τα δυο βραβεία ΕΥΠΟΙΙΑΣ, που έχω λάβει, το ένα από 3 πολιτιστικούς φορείς της Θεσσαλονίκης και το άλλο από τον ΕΠΟΚ.

Επίσης τρεις φορές με έχει τιμήσει η UNESCO Πειραιώς και Νήσων για το συγγραφικό, εθελοντικό και κοινωνικό μου έργο.

Ποιο από τα παραμύθια σας αγαπήθηκε περισσότερο από το αναγνωστικό κοινό; Θα μας το παρουσιάσετε σύντομα;

Κάθε ένα από τα παραμύθια μου πραγματεύεται κάποιο θέμα και αγαπήθηκαν όλα και πολύ. Κάποια έχουν εξαντληθεί, κάποια έχουν γίνει δεύτερες εκδόσεις και ανατυπώνονται. Κινούνται αυτή τη στιγμή 12 παραμύθια με θεματική διαφορετική το καθένα και στηρίζονται από μικρούς και μεγάλους.

Το τελευταίο μου παραμύθι, που μιλά για τον παιδικό καρκίνο, ήδη παρουσιάστηκε σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και άμεσα πάμε στην Καβάλα.

Σε ποιον από τους ήρωές σας έχετε μία ιδιαίτερη αδυναμία και για ποιους λόγους;

Αγαπώ κάθε ιστορία, κάθε ήρωα από όποια θέση έκφρασης.

Εδώ και χρόνια προσφέρετε σημαντικό εθελοντικό έργο συνεργαζόμενη με φορείς και υπηρεσίες, αλλά και με την τοπική κοινωνία. Ποια είναι η θέση του εθελοντισμού στη ζωή του μέσου Ελληνα σήμερα και πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά την σημασία του;

Είχα ιδρύσει πριν χρόνια στον Δήμο μας, Κοινωνική Υπηρεσία, όπου παρέμεινα για τρία και μισό χρόνια. Εκτοτε, εδώ και χρόνια προσφέρω εθελοντικό έργο, στο ραδιόφωνο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτας, με τρεις εβδομαδιαίες εκπομπές. Στο σύνολό τους αγγίζουν τις χίλιες τετρακόσιες εκπομπές, δωρίζονται και αναμεταδίδονται και σε τοπικό άλλο ραδιόφωνο, αλλά και στο creekradio, στη Φλώριδα της Αμερικής, με μεγάλη επιτυχία. Για τρία χρόνια ήμουν και στην ΕΡΤ Σερρών εθελοντικά με παιδική εκπομπή. Υπάρχουν πολλά άτομα κ. φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο του εθελοντισμού. Ομως με βρίσκει αντίθετη κάθε προσπάθεια καπήλευσης του όρου. Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής, χωρίς δεύτερες σκέψεις ή ωφελιμιστικές επιδιώξεις. Αυτός που προσφέρει, οφείλει να το κάνει καθαρά, στο φως ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Στα παιδιά το παράδειγμά μας εμπνέει. Και οι γονείς, αλλά και οι εκπαιδευτικοί θα εμπνεύσουν τα παιδιά με τη δική τους στάση και πορεία. Με λόγια τίποτε δεν αλλάζει.

Τι ετοιμάζετε στη συνέχεια;

Είμαι στο πριν το «ΤΥΠΩΘΗΤΩ» για άλλα 2 παραμύθια, με ιδιαίτερη θεματολογία. Το ένα μιλά για την απώλεια του παππού και το άλλο για μια δίδυμη κύηση που το ένα παιδάκι, πουλάκι στην ιστορία, δεν καταφέρνει να γεννηθεί. Η ποίηση επίσης είναι παρούσα και είδωμεν…

* Η Σωτηρία Κυρμανίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλωσε και ζει στο Σιδηρόκαστρο από μικρή μέχρι και τώρα.

Εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός σε πλαίσια Ειδικής Αγωγής και είναι συνταξιούχος από το 2010. Διεξήγαγε κοινωνική έρευνα, προκειμένου να αρχίσει τη λειτουργία του το ΚΑΠΗ Σιδηροκάστρου. Με πρωτοβουλία της ιδρύθηκε Κοινωνική Υπηρεσία στον Δήμο Σιδηροκάστρου, όπου προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της επί δυόμισι χρόνια.

Εχει συνεργαστεί με τοπικούς φορείς και συστηματικά με τη ΝΕΛΕ Σερρών ως επιμορφώτρια. Με πρόγραμμα του ΙΔΕΚΕ πραγματοποίησε συμβουλευτική με ομάδες γονέων.

Υπηρέτησε και υπηρετεί εθελοντικά φορείς και υπηρεσίες, άτομα και την τοπική κοινωνία.

Είναι ραδιοφωνική παραγωγός, επί σειρά ετών, εθελοντικά στο «Ράδιο Κιβωτός» της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης (www.imsn.gr ράδιο κιβωτός) με δύο εβδομαδιαίες εκπομπές, «Φυλλομετρώντας και αναπολώντας» και «Συντροφεύοντας».

Για τρεις χρονιές προσέφερε εθελοντικά και στην τοπική ΕΡΤ Σερρών με εκπομπή, αφηγούμενη παραμύθια.

Από το Φθινόπωρο του 2020 η εκπομπή με τα παραμύθια, με τίτλο «Παραμύθι, μύθι, μύθι, το κουκί και το ρεθύθι, φιλοξενείται στο ράδιο Κιβωτός».

Εχει τιμηθεί για το κοινωνικό και συγγραφικό της έργο. Συνεργάσθηκε με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης, κατεύθυνση Κοινωνικής Εργασίας, ως εκπαιδεύτρια φοιτητών.