Καλημέρα -και καλό μήνα- από την Αθήνα που αυτές τις ημέρες έχει καταπληκτικό καιρό. Ναι μεν ζέστη, με 94-97 βαθμούς αλλά έχει καθαρή ατμόσφαιρα, χωρίς υγρασία και ένα αεράκι να είναι βάλσαμο.

Οπως βάλσαμο στα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι η πρόταση του προέδρου της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Παναγιώτη Μπαλτάκου για διεξαγωγή τελικού σε πόλεις εκτός Ελλάδας που το ελληνικό στοιχείο είναι πολύ έντονο και δη στη Νέα Υόρκη. Ναι, ο «ισχυρός άνδρας» της ΕΠΟ, έφερε ως παράδειγμα τη Νέα Υόρκη μας προκειμένου να διεξαχθεί τελικός Κυπέλλου Ελλάδας ποδοσφαίρου. Μία πρόταση που, ειδικά εμείς εδώ στην εφημερίδα, έχουμε σημαία μας πολλά χρόνια πριν και όχι απλά συμφωνούμε αλλά ευχόμαστε να γίνει πραγματικότητα. Και φυσικά να ακολουθήσουν κι άλλες πόλεις όπως Μόναχο, Στουτγάρδη, Μελβούρνη κ.ά. Οπου υπάρχει Ελληνισμός η Εθνική Ελλάδας και οι ομάδες του ποδοσφαίρου μας επιβάλλεται να έχουν έντονη παρουσία. Ελπίζω ο κ. Μπαλτάκος να κάνει την ίδια πρόταση και για την «γαλανόλευκη» που θα είναι και ό,τι καλύτερο συνολικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αυτή ναι, είναι μία πολύ σημαντική πρόταση και αν γίνει πράξη θα αλλάξει πολλά και προς το καλύτερο στο ποδόσφαιρό μας. Θα είναι κάτι το μοναδικό και θα φέρει μόνο θετικά στοιχεία στις ομάδες, στη χώρα, στην ΕΠΟ, στο ποδόσφαιρο και φυσικά στον Ελληνισμό. Και μάλιστα έτσι όπως έχουν… καταντήσει το θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας οι «δυνάστες» και η Ομοσπονδία είναι μαθηματικά βέβαιο πως ο τελικός θα έχει σίγουρα ομάδες που θεωρούνται «μεγάλες», κάτι που σημαίνει πως στη Νέα Υόρκη -αλλά και οπουδήποτε αλλού στον Κόσμο- το ενδιαφέρον θα είναι τεράστιο, το γήπεδο θα γεμίσει και τα έσοδα δεν θα έχουν καμία σχέση με τα εντός Ελλάδας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι ομογενείς θα αισθανθούν «δεμένοι» με την πατρίδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ομάδες θα αισθανθούν βαθιά στο πετσί και στην ψυχή τους τι σημαίνει ομογενής και Ομογένεια.

Μόνο θετικά στοιχεία έχει μία τέτοια πρόταση σε περίπτωση που γίνει πράξη. Αντιπαλότητα δεν θα υπάρχει, οι ομάδες δεν θα αισθανθούν… τρόμο όταν πανηγυρίζουν ένα γκολ μήπως τους έρθει πέτρα στο κεφάλι και δεν θα ακούσουν οπαδούς να βρίζουν όλο το γενεαλογικό τους δένδρο, ούτε τα θεία. Δεν θα φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους ή στο γήπεδο, δεν θα περιμένουν να πέσει ο καπνός από τα καπνογόνα, ούτε να σβήσει η φωτιά στις εξέδρες. Αντίθετα θα έχουν απεριόριστο σεβασμό, εκτίμηση, αγάπη και λατρεία από όλους τους ομογενείς, ό,τι χρώμα και σήμα υποστηρίζουν. Θα δουν εξέδρες να πανηγυρίζουν και να φωνάζουν τα ονόματα των ομάδων, ομογενείς να τους δείχνουν την αγάπη τους και να τους αποθεώνουν. Και φυσικά όταν όλα τελειώσουν θα τους πουν «να μας ξανάρθετε» και όχι όπως συμβαίνει στις πόλεις της περιφέρειας της Ελλάδας που δεν θέλουν να φιλοξενήσουν τελικό Κυπέλλου Ελλάδας γιατί ξέρουν ότι οι… οπαδοί θα διαλύσουν την πόλη…

Αυτήν την πρόταση περιμένουμε με ανυπομονησία να γίνει και πράξη γιατί ξέρουμε ότι θα γίνουν πραγματικές αλλαγές και όλες προς το καλύτερο στο ελληνικό ποδόσφαιρο και κατ’ επέκταση στην Κοινωνία μας. Και όχι σαν αυτές που θέλει να φέρει ο νέος πρόεδρος της Σούπερ Λίγκα, Βαγγέλης Μαρινάκης στο… ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν αμφισβητώ ότι έχει καλή πρόθεση, αλλά η εμπειρία λέει ότι κανείς «δυνάστης» που ήθελε το καλό του ελληνικού ποδόσφαιρο και να το πάει μπροστά δεν το πήγε. Ολοι οι «δυνάστες» άρχισαν με φανφάρες τέτοιου είδους και κατέληξαν να μάχονται για τον έλεγχο της ΕΠΟ και της Ελληνικής Διαιτησίας. Εκαναν τα πάντα για να πάρουν υπό τον έλεγχό τους τις περισσότερες ομάδες της Σούπερ Λίγκα για να τους στηρίζουν στο πως θα φέρουν στην πλευρά τους ΕΠΟ και ΚΕΔ για να έχουν αυξημένες πιθανότητες κατάκτησης τίτλων. Και φυσικά κανείς τους δεν προσπάθησε να κάνει κάτι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί να περιμένουμε τώρα. Επειδή τα είπε ο κ. Μαρινάκης; Οπως λένε και στα κάλαντα «μας τα είπαν κι άλλοι».