Η εκδημία, στην αρχή αυτής της εβδομάδας, της Διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα ήταν μια σημαντική εθνική απώλεια, η οποία προξένησε άπειρη θλίψη σε όσους είχαν την τύχη να την γνωρίσουν από κοντά και να εκτιμήσουν πιο βαθειά το τεράστιο έργο της αλλά και την λαμπερή προσωπικότητά της.

Η πορεία της, ίδια με ένα διάττοντα αστέρα, όσο ζούσε, ανέβαινε συνέχεια πιο ψηλά φωτίζοντας και μετουσιώνοντας πολλαπλά με τη σπουδαία προσφορά της την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Τα επιτεύγματά της είναι αμέτρητα, με κορωνίδα τη μεγάλη επέκταση και ριζική ανακαίνιση της Εθνικής Πινακοθήκης της οποίας υπήρξε Διευθύντρια επί πολλές δεκαετίες.

Οι απέραντες γνώσεις της, το τεράστιο συγγραφικό της έργο, το απαράμιλλο χάρισμά της για διδασκαλία και η δυναμική και ακτινοβόλα προσωπικότητά της, φώτισαν και ωφέλησαν πολλές γενιές Ελλήνων και προώθησαν ουσιαστικά το εθνικό πολιτιστικό γίγνεσθαι.

Ηταν ανάμεσα στους λίγους εκείνους ταγούς που, σαν δροσοπηγές που αναβλύζουν στις πλαγιές των βουνών, χάρισαν στο έθνος την καθαρότητα και την ορμή μιας πρωτοπόρας και δυναμικής προσφοράς στην τέχνη και την ελληνική πολιτιστική δημιουργία.

Ταυτόχρονα, η τόσο παραγωγική ζωή της θυμίζει σε όλους μας πόσο σημαντικό είναι ξεχωρίζουμε, να εκτιμούμε εγκαίρως και να υποστηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις προσωπικότητες εκείνες που, όπως η Μαρίνα, έχουν την ικανότητα και τη δύναμη να αξιοποιούν την πολιτιστική μας κληρονομιά, να πολλαπλασιάζουν τη δημιουργικότητά της και να ανοίγουν ακόμη ευρύτερους ορίζοντες για τις γενιές που ακολουθούν.

Φωτοδότες όπως η Μαρίνα Λαμπράκη και άλλοι κορυφαίοι και εκλεκτοί όπως ο Δημήτρης Παντερμαλής, ο Γιώργος Μπαμπινιώτης και άλλοι, που ευτυχώς είναι ακόμη μαζί μας, μπόρεσαν να αναδείξουν τον τεράστιο πολιτιστικό μας πλούτο και με αυτόν ως θεμέλιο να μας καλέσουν να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία και εμπιστοσύνη.

Τιμή σε όσους από αυτούς, τους αληθινούς ευεργέτες, που είναι ακόμη μαζί μας συνεχίζοντας το εθνικό τους έργο, αμέτρητη ευγνωμοσύνη και αναγνώριση στην Μαρίνα Λαμπράκη που μόλις αρχίζει το ταξίδι της στις πλατειές λεωφόρους της συλλογικής μας μνήμης.

Τελειώνοντας, ας θυμηθούμε επίσης ότι η Μαρίνα Λαμπράκη παράλληλα με το μεγάλο της έργο στον κόσμο της τέχνης και του πολιτισμού γενικότερα, ήταν από τα νεανικά της χρόνια και εξαίρετη ποιήτρια.

Ποιος δεν αναπολεί σήμερα το υπέροχο μελοποιημένο ποίημα της «Είναι να απορείς» τραγουδισμένο εξαίσια από τον Κώστα Καράλη;

Σε αποχαιρετούμε λοιπόν Μαρίνα μας εμπνευσμένοι από το δικό σου ποίημα:

«Είναι αλήθεια ν’ απορείς πώς χώρεσε τόση δύναμη, τόσο μεγαλείο, τόσο φως σε ένα θνητό σώμα, το δικό σου…».

Θα μας λείψεις.

Δεν θα σε ξεχάσουμε.