ΑΘΗΝΑ. Στις ράγες μπαίνει και πάλι ο σιδηρόδρομος από τις 22 Μαρτίου με ενισχυμένες εγγυήσεις ασφάλειας, όπως την υποχρεωτική παρουσία δύο σταθμαρχών σε κάθε σταθμό, σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας, αρμόδιο για θέματα Υποδομών και Μεταφορών Γιώργο Γεραπετρίτη.

Ακολουθεί η δήλωση του υπουργού Επικρατείας, αρμόδιου για τις μεταφορές και τις υποδομές, Γιώργου Γεραπετρίτη:

«Η επανεκκίνηση του σιδηροδρόμου είναι αναγκαία για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης του κοινού. Επιπλέον, η καθυστέρηση έναρξης της λειτουργίας, έστω και με περιορισμένο αριθμό δρομολογίων, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους κλοπών ή/και δολιοφθορών. Τέλος, υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στις εμπορευματικές μεταφορές προς τα γειτονικά κράτη.

Η επανεκκίνηση ενός σιδηροδρομικού δικτύου ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα διακοπής δρομολογίων απαιτεί σειρά ενεργειών ώστε αυτά να ξεκινήσουν με όρους μέγιστης δυνατής ασφάλειας. Οι ενέργειες αυτές χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: επιθεώρηση υποδομών και έναρξη δρομολογίων.

Α. Επιθεώρηση υποδομών

Οταν διακόπτεται η κυκλοφορία των τρένων, εμφανίζονται προβλήματα στις υποδομές. Ειδικότερα, η σιδηροτροχιά οξειδώνεται και καλύπτεται από σκουριά με αποτέλεσμα να χάνεται η συνεχής επαφή της γραμμής με τους τροχούς των τρένων. Ετσι, δεν ανιχνεύεται η θέση του τρένου από τον σηματοδότη. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να κινηθεί δοκιμαστικά ένα τρένο για να απομακρύνει τη σκουριά. Επιπλέον, στην επιφάνεια των γραμμών μπορεί να υφίστανται εμπόδια που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια διακοπής της κυκλοφορίας, όπως θραύση σιδηροτροχιάς, πέτρες, λάστιχα και φερτά από καθιζήσεις. Οπτικός έλεγχος και ειδικές δρεζίνες θα πρέπει να διατρέξουν το δίκτυο, ώστε να αρθεί κάθε εμπόδιο.

Η επιθεώρηση όλου του δικτύου υπολογίζεται να διαρκέσει περί τις 4 ημέρες.

Β. Έναρξη δρομολογίων

Οταν έχει γίνει καθολική διακοπή δρομολογίων σε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο για ικανό χρονικό διάστημα, μεγαλύτερο των 3 ημερών, η επανεκκίνηση γίνεται σταδιακά και σε βάθος χρόνου μερικών εβδομάδων. Κριτήρια για τον καθορισμό των φάσεων της σταδιακής επανεκκίνησης είναι: κοινωνικές ανάγκες, κυρίως σε δρομολόγια προαστιακού και περιαστικού χαρακτήρα που χρησιμοποιούνται από εργαζόμενους· διεθνείς υποχρεώσεις για λειτουργία εμπορευματικών γραμμών · ανάγκες που συνδέονται με τον τουρισμό και συναφείς δραστηριότητες (πχ δρομολόγια οδοντωτού).