Κύριε Διευθυντά,

Μεγάλη Εβδομάδα γύρω μας και όλα αλλάζουν. Από τη Μεγάλη Τετάρτη και μετά πέφτει πένθος παντού, όχι μόνο στο χωριό και στους κατοίκους αλλά και στη φύση. Μαζί με το πένθιμο χτύπημα της καμπάνας οι εργασίες γενικά γίνονται πιο ελαφρές και τα ζώα ξεκουράζονται δεμένα εκεί στον ίσκιο της ελιάς. Οι νοικοκυρές εδώ στο χωριό με την μπροστοποδιά φορεμένη και με τη μαντήλα δεμένη στα κεφάλια τους ετοιμάζουν το Πασχαλινό τραπέζι με τα κόκκινα αυγά, γλυκά και κουλούρια. Επίσης, τα καρβέλια το ψωμί με τα κόκκινα αυγά στη μέση είναι αλήθεια ευλογία Θεού με καλό ανοιξιάτικο καιρό και τα δέντρα γύρω όλα ανθισμένα.

Μεγάλη Πέμπτη και έρχεται η νύχτα που ο κόσμος ο ένας πίσω από τον άλλον πηγαίνουν στην εκκλησία ντυμένοι απλά και χωριάτικα με την οικογένειά τους, πάντα κοντά τα μικρά παιδιά πηγαίνουν στο Ιερό δίπλα στον παπά με τις λαμπάδες αναμμένες κάθε φορά που ακούγεται το «και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς της ακροάσεως του αγίου Ευαγγελίου Κύριον τον Θεόν ημών ικετεύσωμεν».

Στο ιερό Ευαγγέλιο έρχεται μεγάλο ρίγος όταν παιδίσκη ανεγνώρισε τον Πέτρο μαθητή του Ιησού και λέει στους στρατιώτες ότι και αυτός είναι μαθητής του Ιησού του Ναζωραίου και ο Πέτρος αρνήθηκε τρεις φορές με όρκο ότι δεν γνωρίζει αυτόν και τότε άκουσε τον αλέκτωρ λαλήσας τρις και απελθών έκλαυσεν πικρώς.

Πόσο αλήθεια είναι λυπηρό το πάθος του Κυρίου και πόσο αγγίζει την καρδιά μας όταν ψάλλεται το «Εξέδυσαν με τα ιμάτιά μου και ενέδυσαν με χλαμύδα κοκκίνην» λίγο πριν γίνει η Σταύρωση και το τετέλεσται του Κυρίου στο λόφο του Γολγοθά.

Μετά ακολουθεί η Μεγάλη Παρασκευή με τη ζωή εν τάφω και το «Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατόν μου Τέκνον, που έδυ σου το κάλλος».

Μετά έρχεται το Μεγάλο Σάββατο που λίαν πρωί μυροφόρες γυναίκες έδραμον επί το μνήμα με σενδόνια και αρώματα και είδον άγγελον επί τον λίθον καθήμενον και είπε σε αυτές: είπατε προς τους μαθητές αυτού ότι ο Κύριος Ανέστη εκ νεκρών.

Κυριάκος Στρατηγάκης

Γιόνκερς, ΝΥ