Στα τέσσερα χρόνια, παρά λίγους μήνες, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνά την Ελλάδα αντιμετώπισε την μια κρίση μετά την άλλη.

Και δεν επρόκειτο για «συνηθισμένες» κρίσεις. Από αυτές δηλαδή που ο κάθε πρωθυπουργός αντιμετωπίζει αργά ή γρήγορα κατά την διάρκεια της θητείας του.

Μιλάμε για κρίσεις που, αν δεν τις αντιμετώπιζε με επιτυχία, θα μπορούσαν να «βουλιάξουν» τη χώρα. Κρίσεις όπως, για να υπενθυμίσω, μεταξύ άλλων, ο κορωνοϊός και η τουρκική απειλή πολέμου.

Ευτυχώς για την χώρα και το Εθνος πρωθυπουργός την περίοδο αυτή ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τις χειρίστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η εθνική τραγωδία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, όμως, είναι διαφορετική. Ενώ για τον κορωνοϊό και την τουρκική απειλή δεν έφερε καμία ευθύνη, το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί στην προκειμένη περίπτωση, αφού κυβερνά την χώρα για τόσα χρόνια. Το αντίθετο και κανέναν δεν πείθει και θα αποτελούσε στρουθοκαμηλισμό και ασέβεια στην μνήμη των νεκρών.

Από την πρώτη λοιπόν στιγμή της απερίγραπτης τραγωδίας έσπευσε στα Τέμπη, εκεί στον τόπο του θανάτου, όπου ο φωτογραφικός φακός τον «έπιασε» να φαίνεται συντετριμμένος.

Διόρισε αμέσως, πιθανόν τον πιο στενό του συνεργάτη, υπουργό Μεταφορών, κήρυξε την χώρα σε κατάσταση πένθους και φυσικά στην διάρκεια αυτή σιώπησε, αλλά χωρίς να σταματήσει να εργάζεται πυρετωδώς.

Και χθες, Κυριακή, έκανε μια ανακοίνωση μείζονος σημασίας, ανεπανάληπτη για Ελληνα πρωθυπουργό, που καλό θα ήταν να διαβαστεί από τους πάντες.

Αυτό που την ξεχωρίζει, που την κάνει, κατά την γνώμη μου, ιστορικής σημασίας είναι η ανάληψη της ευθύνης για την τραγωδία. Το θάρρος του να συζητήσει ωμά, όσο και απλά, ειλικρινά με τον συμπατριώτη και συμπατριώτισσά του τόσο το γεγονός όσο και τις αιτίες του δυστυχήματος. Το αίσθημα της ευθύνης από το οποίο διακατέχεται.
Ωστόσο, είναι προτιμότερο να την παραθέσω για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας:

«Σήμερα θα ήθελα να γράψω για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Χωρίς ξύλινα λόγια, χωρίς να επαναλαμβάνω τα τετριμμένα. Να κάνω μια προσπάθεια να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου και σε λόγια τα συναισθήματά μου.

Και ξεκινώ με τα αυτονόητα. Ως πρωθυπουργός, οφείλω σε όλους, αλλά πάνω από όλα στους συγγενείς των θυμάτων, μια μεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Τόσο προσωπική, όσο και στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και χρόνια. Γιατί, πράγματι, στην Ελλάδα του 2023, δεν γίνεται δυο τρένα να κινούνται αντίθετα στην ίδια γραμμή και να μην το έχει αντιληφθεί κανείς.

Δεν μπορούμε, δεν θέλουμε και δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο σφάλμα. Αν το έργο της Τηλεδιοίκησης είχε ολοκληρωθεί, αυτό το δυστύχημα θα ήταν πρακτικά αδύνατο να είχε συμβεί. Το γεγονός ότι το Ψηφιακό Σύστημα Ελέγχου θα λειτουργεί πλήρως μέσα στους επόμενους μήνες δεν είναι δικαιολογία. Το αντίθετο. Κάνει τον πόνο μου ακόμα μεγαλύτερο που δεν προφτάσαμε να το ολοκληρώσουμε πριν συμβεί το κακό.

…Θα ζητήσω αμέσως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από φίλες χώρες τη συνδρομή τους σε τεχνογνωσία, ώστε να αποκτήσουμε, επιτέλους, σύγχρονα τρένα. Και θα αγωνιστώ για να έχουμε πρόσθετη κοινοτική χρηματοδότηση προκειμένου να συντηρηθεί και να αναβαθμιστεί γρήγορα το υφιστάμενο δίκτυο.

…Γνωρίζουμε όλοι ότι οι σιδηρόδρομοι της πατρίδας είναι βαθιά προβληματικοί. Είναι ίσως η ακραία έκφραση μιας Ελλάδας που δεν μας ταιριάζει και θέλουμε να την αφήσουμε πίσω.

Ξέρω ότι πολλοί σήμερα θα θυμούνται τη φράση ενός προκατόχου μου ότι ‘αυτή είναι η Ελλάδα’. Ομως όχι, δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, εκεί έξω, που μας δίνει ελπίδα, πίστη και δύναμη.

…Το πρόσωπο της καλύτερης Ελλάδας είδαμε… επίσης στις Ελληνίδες και τους Ελληνες που έσπευσαν ενωμένοι να δώσουν αίμα. Αλλά και στα νέα παιδιά που διαδήλωσαν βουβά και ειρηνικά, κρατώντας ένα κερί και με σύνθημα ‘φταίει η κακιά η (χ)ώρα’. Ενα σύνθημα που η αλήθεια του μας πονά όλους.

Προσωπικά είμαι στην πολιτική για να αλλάξω αυτή την ‘κακιά τη χώρα’, αυτήν την παλαιά Ελλάδα που μας πληγώνει. Γι’ αυτό προσπαθώ, κάθε μέρα. Αλλοτε τα καταφέρνω και άλλοτε όχι. Ξέρω καλά, ωστόσο, πόσο καλύτερη μπορούμε να κάνουμε την πατρίδα μας αν σαρώσουμε τα απομεινάρια του παρελθόντος που μας κρατάνε πίσω. Και για αυτήν την Ελλάδα που μας αξίζει θα συνεχίσω να αγωνίζομαι».