ΝΑΪΡΟΜΠΙ. ΚΕΝΥΑ. («ΝΥΤ»). Ο Κόσμος δεν αντιμετώπισε ποτέ μία παρόμοια κατάσταση πείνας, λένε οι ειδικοί. Θα μπορούσε να διπλασιάσει τον αριθμό των ατόμων που αντιμετωπίζουν μεγάλη πείνα στα 265 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.

Τα παραδείγματα πολλά και προειδοποιούν:

Στην μεγαλύτερη παραγκούπολη στο Ναϊρόμπι, πρωτεύουσα της Κένυας, απελπισμένοι άνθρωποι αφηνίασαν τόσο στη διάρκεια μιας πρόσφατης διανομής αλευριού και μαγειρικού ελαίου, που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα δύο νεκρούς και δύο τραυματίες.

Στην Ινδία, χιλιάδες εργαζόμενοι παρατάσσονται στην ουρά δύο φορές την ημέρα για ψωμί και τηγανητά λαχανικά για να ηρεμήσουν την πείνα τους.

Και σε όλη την Κολομβία, τα φτωχά νοικοκυριά κρεμούν κόκκινα ρούχα και σημαίες από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια τους ως ένδειξη ότι πεινούν.

«Δεν έχουμε καθόλου χρήματα και τώρα πρέπει να επιβιώσουμε», είπε η Πολίν Καρούσι (Pauline Karushi), η οποία έχασε τη δουλειά της σε κοσμηματοπωλείο στο Ναϊρόμπι, και ζει σε δύο δωμάτια με το παιδί της και τέσσερις άλλους συγγενείς. «Αυτό σημαίνει ότι δεν τρώμε πολύ».

Η πανδημία κορωνοϊού έχει φέρει πείνα σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον Κόσμο. Τα εθνικά μέτρα περιορισμού και τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης στεγνώνουν την εργασία και τα εισοδήματα, και είναι πιθανό να διαταράξουν την γεωργική παραγωγή και τον εφοδιασμό – αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους να ανησυχούν πώς θα έχουν αρκετό φαγητό στη διάθεσή τους.

Ο κορωνοϊός μερικές φορές έχει αποκληθεί ως ισοσταθμιστής επειδή αρρωσταίνει πλούσιους και φτωχούς, αλλά όταν πρόκειται για φαγητό, οι ομοιότητες τελειώνουν. Είναι φτωχοί, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων τμημάτων φτωχότερων εθνών που ήδη πεινούν και επομένως αντιμετωπίζουν την προοπτική λιμοκτονίας.

«Ο κορωνοϊός δεν υπήρξε ποτέ ένας ισοσταθμιστής», δήλωσε η Ασα Τζαφάρ (Asha Jaffar), εθελόντρια που έφερε φαγητό σε οικογένειες στην παραγκούπολη του Ναϊρόμπι της Κιμπέρα μετά το θανατηφόρο πανικό. «Ηταν μεγάλη αποκάλυψη, τράβηξε την κουρτίνα στο κοινωνικό χάσμα και φανέρωσε πόσο βαθιά άνιση είναι αυτή η χώρα», είπε αναφερόμενη στο επεισόδιο με τους δύο νεκρούς.

Ηδη, 135 εκατ. άνθρωποι αντιμετώπιζαν οξείες ελλείψεις σε τρόφιμα, αλλά τώρα με την πανδημία, 130 εκατ. περισσότεροι θα μπορούσαν να πεινάσουν μέσα στο 2020, δήλωσε ο Αρίφ Χουσαϊν (Arif Husain), επικεφαλής οικονομολόγος στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων, των Ηνωμένων Εθνών. Συνολικά, περίπου 265 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να ωθηθούν στο χείλος του λιμού μέχρι το τέλος του έτους.

«Δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν», είπε ο κ. Χουσαϊν. «Δεν ήταν μια όμορφη εικόνα από την αρχή, αλλά αυτό το καθιστά πραγματικά άνευ προηγουμένου και αχαρτογράφητο έδαφος».

Ο Κόσμος έχει βιώσει σοβαρές κρίσεις πείνας στο παρελθόν, αλλά αυτές ήταν περιφερειακές και προκλήθηκαν από τον έναν ή τον άλλο παράγοντα – ακραίες καιρικές συνθήκες, οικονομική ύφεση, πολέμους ή πολιτική αστάθεια.

Αυτή η κρίση πείνας, λένε οι ειδικοί, είναι παγκόσμια και προκαλείται από πλήθος παραγόντων που συνδέονται με την πανδημία του κορωνοϊού και την επακόλουθη διακοπή της οικονομικής τάξης: την ξαφνική απώλεια εισοδήματος για αμέτρητα εκατομμύρια που ζούσαν ήδη από τη δουλειά τους, την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου, τις εκτεταμένες ελλείψεις σκληρού νομίσματος από τον τουρισμό, τους εργαζόμενους στο εξωτερικό που δεν έχουν συνάλλαγμα για να στείλουν σπίτι και επίσης, τα συνεχιζόμενα προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή, η βία, οι μετακινήσεις πληθυσμών και οι ανθρωπιστικές καταστροφές.

Ηδη, από την Ονδούρα έως τη Νότια Αφρική και μέχρι την Ινδία, διαδηλώσεις και λεηλασίες ξέσπασαν εν μέσω απογοητεύσεων από παύση της Οικονομίας και ανησυχιών για την πείνα. Με τα σχολεία κλειστά, πάνω από 368 εκατομμύρια παιδιά έχουν χάσει τα θρεπτικά γεύματα και σάντουιτς που συνήθως λαμβάνουν στο σχολείο.

Προς το παρόν, δεν υπάρχει έλλειψη τροφής παγκοσμίως, ή μαζική πείνα από την πανδημία. Ωστόσο, τα υλικοτεχνικά προβλήματα στη φύτευση, τη συγκομιδή και τη μεταφορά τροφίμων θα αφήσουν τις φτωχές χώρες εκτεθειμένες τους επόμενους μήνες, ειδικά αυτές που εξαρτώνται από τις εισαγωγές, δήλωσε ο Johan Swinnen, γενικός διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνας για την Πολιτική Τροφίμων στην Ουάσιγκτον.