Το ακούμε συχνά από τους νεώτερους τα τελευταία χρόνια. Ακούμε ότι η Αμερική δεν είναι αυτή που ήταν. Κι αυτό που συνήθως εννοούν είναι ότι δεν είναι το ίδιο από απόψεως οικονομικών ευκαιριών. Οτι π.χ. ενώ κάποτε κι εμείς ακόμα οι μετανάστες μπορούσαμε να αγοράσουμε ένα σπίτι, οι γεννημένοι Αμερικανοί, ακόμα και οι απόφοιτοι κολεγίων, το θεωρούν τώρα ως ένα άπιαστο όνειρο.
Ως προς αυτό, δεν θα συμφωνήσω. Ο κάθε ένας -εφόσον είναι υγιής- μπορεί, αν το θέλει, να δημιουργήσει, με σκληρή δουλειά, τις δικές του μικρές ή μεγάλες ευκαιρίες. Η τακτική της άρνησης, δεν οδηγεί πουθενά.
Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ του τώρα και του πριν φαίνεται ότι υπάρχει, και μάλιστα σε εκπληκτικά μεγάλο βαθμό, αλλά εκεί που δεν το περιμέναμε. Υπάρχει στις αρχές και τις αξίες που δημιούργησαν και χαρακτήρισαν την Αμερική.
Αναφέρομαι σε μια χθεσινή δημοσκόπηση της «Wall Street Journal», η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή και διαφορετική από ό,τι αναμέναμε.
Για παράδειγμα, από τα πιο εντυπωσιακά, αλλά και ανησυχητικά, στοιχεία είναι ότι μόνο το 38% των Αμερικανών θεωρούν τον πατριωτισμό ως «πολύ σημαντικό», σε σύγκριση με το 70% το 1998. Τεράστια διαφορά.
Ενα άλλο επίσης εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι μόνο το 39% θεωρεί την θρησκεία ως «πολύ σημαντική» στη ζωή τους σε σχέση με το 62% το 1998. Επίσης τεράστια διαφορά.
Α, αυτό που αυξήθηκε συγκριτικά ως «πολύ σημαντικό» στη ζωή των Αμερικανών είναι το χρήμα, από το 31% που ήταν το 1998 στο 43% τώρα.
Αλλά και πάλι, τα ποσοστά αυτά είναι χαμηλότερα από την γενικότερη εικόνα που μπορεί να έχει κανείς για τους κατοίκους της χώρας.
Τι σημαίνουν αυτά τα στοιχεία;
Σημαίνουν κυρίως ότι και τα λόγια και οι πράξεις έχουν συνέπειες. Οτι η βαθιά κοινωνική και πολιτική πόλωση, οι πόλεμοι χωρίς σαφείς στόχους και αποτέλεσμα, η βία, οι αλλεπάλληλες κρίσεις και η έλλειψη εμπιστοσύνης στην Οικονομία, το ένα μετά το άλλο σκάνδαλο στις διάφορες εκκλησίες, με χειρότερη την Καθολική, οδηγούν τον κόσμο στον κυνισμό, στην εγωπάθεια, στην αδιαφορία.
Αρα και στην πτώση του δείκτη των αρχών και αξιών.
Εχει σημασία αυτό για το μέλλον της χώρας; Πολύ μεγάλη. Και είναι σε βάρος όλων: πλουσίων, φτωχών, λευκών, μαύρων, μεταναστών και γηγενών.
Ολους εμάς που από τον έναν, γινόμαστε το σύνολο.