Η Αστυνομία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως, είναι θεσμός του κράτους, δεν είναι κομματικό εργαλείο – τουλάχιστον στα σοβαρά δυτικά κράτη. Φροντίζει για την εφαρμογή των νόμων και διώκει τους παραβάτες τους. Ετσι λειτουργούν οι σοβαρές κοινωνίες από αρχαιοτάτων χρόνων.
Στην Ελλάδα όμως του 21ου αιώνα, κάποιοι, που μάλιστα εκπροσωπούν μεγάλη μερίδα του λαού, φαίνεται πως έχουν στρεβλή εικόνα για το ρόλο και τη λειτουργία της Αστυνομίας. Το περιστατικό που ήρθε στο φως με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργό, Παύλο Πολάκη, να απειλεί αστυνομικούς που απλά έκαναν τη δουλειά τους σε ένα εστιατόριο της Αθήνας (βεβαίωναν μια παράβαση σε σχέση με τα μέτρα κατά της διασποράς του κορωνοϊού) είναι άκρως ενδεικτικό της νοοτροπίας τους και της αντίληψης που έχουν περί των θεσμών.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το ίδιο το κόμμα του κ. Πολάκη, το οποίο κυβέρνησε την Ελλάδα για περίπου 4,5 χρόνια, θα έπρεπε πρώτο να έχει καταδικάσει αυτή τη συμπεριφορά. Αντ’ αυτού, οι απειλές του πρώην υπουργού προς τα αστυνομικά όργανα έγιναν δεκτές από τον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον με ικανοποίηση, αν όχι με ενθουσιασμό, αφού εξυπηρετούν τους αντιπολιτευτικούς σκοπούς του: να εμφανιστεί η κυβέρνηση ως «αυταρχική», που «καταπιέζει τους πολίτες», που «τους καταπατά τις ελευθερίες».
Προφανώς και έχουμε να κάνουμε με διαστρέβλωση της πραγματικότητας από ένα κόμμα που έχει αποφασίσει να χρησιμοποιεί ακόμα και τους θεσμούς για να κάνει αντιπολίτευση. Η βεβαίωση προστίμων είναι κάτι το δυσάρεστο και για αυτόν που δέχεται το πρόστιμο αλλά και για αυτόν που το βεβαιώνει. Μπορείτε όμως να φανταστείτε μια κοινωνία στην οποία δεν θα γίνεται ο έλεγχος της τήρησης των νόμων; Μπορεί πράγματι να λειτουργήσει μια κοινωνία κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ακόμα και ο πολίτης που πειθαρχεί στα όποια μέτρα, υπάρχει περίπτωση να συνεχίσει να υπακούει σε αυτά αν διαπιστώνει ότι γύρω του επικρατεί η ανομία;
Απλά ρητορικά ερωτήματα, αυτονόητα για όσους αποδέχονται τους κανόνες της αστικής Δημοκρατίας. Προφανώς όμως όχι από αυτούς που θέλουν να την εκμεταλλευτούν για ίδιον όφελος.