ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. («ΝΥΤ»). Το πρώτο καλοκαίρι που θα καταγραφεί να λιώνει σχεδόν όλο τον πλωτό θαλάσσιο πάγο της Αρκτικής θα μπορούσε να συμβεί ήδη από τη δεκαετία του 2030, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη – περίπου μια δεκαετία νωρίτερα από ό,τι προέβλεπαν οι ερευνητές.

Τα ευρήματα από ομότιμους καθηγητές, που δημοσιεύθηκαν την Τρίτη, δείχνουν επίσης ότι αυτό το ορόσημο της κλιματικής αλλαγής θα μπορούσε να υλοποιηθεί ακόμη και αν τα έθνη καταφέρουν να περιορίσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πιο αποφασιστικά από ό,τι κάνουν επί του παρόντος. Προηγούμενες προβλέψεις είχαν δείξει ότι η ισχυρότερη δράση για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη μπορεί να είναι αρκετή για τη διατήρηση του καλοκαιρινού πάγου. Η πιο πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι, όσον αφορά τον θαλάσσιο πάγο της Αρκτικής, μόνο απότομες, δραστικές περικοπές εκπομπών θα μπορούσαν να αντιστρέψουν τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη.

«Είμαστε πολύ γρήγορα έτοιμοι να χάσουμε το κάλυμμα του καλοκαιρινού θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής, βασικά ανεξάρτητα από το τι κάνουμε», δήλωσε ο Ντιρκ Νοτζ (Dirk Notz), κλιματικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου στη Γερμανία και ένας από τους πέντε συγγραφείς της νέας μελέτης. «Περιμέναμε πάρα πολύ καιρό τώρα για να κάνουμε κάτι για την κλιματική αλλαγή για να προστατεύσουμε ακόμα τον εναπομείναντα πάγο».

Καθώς οι θαλάσσιοι πάγοι έχουν μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, οι κοινότητες, τα οικοσυστήματα και οι οικονομίες σε όλη την οροφή του κόσμου αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Ομως οι επιπτώσεις εκτείνονται πολύ πέρα από την περιοχή.

Ο θαλάσσιος πάγος αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία πίσω στο Διάστημα, επομένως όσο λιγότερος πάγος υπάρχει, τόσο πιο γρήγορα θερμαίνεται η Αρκτική. Αυτό κάνει το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας να λιώνει πιο γρήγορα, αυξάνοντας την άνοδο της στάθμης της θάλασσας παγκοσμίως.

Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του Βόρειου Πόλου και του Ισημερινού επηρεάζει επίσης τις καταιγίδες και την ταχύτητα του ανέμου στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, πράγμα που σημαίνει ότι η θέρμανση της Αρκτικής θα μπορούσε να επηρεάσει καιρικά φαινόμενα όπως ακραίες βροχοπτώσεις και κύματα καύσωνα σε εύκρατες περιοχές της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας.

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, ο μακρινός βορράς έχει ήδη θερμανθεί τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο μέσο όρο, ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες αποκαλούν ενίσχυση της Αρκτικής.

«Το αποτέλεσμά μας υποδηλώνει ότι η ενίσχυση της Αρκτικής θα έρχεται πιο γρήγορα και πιο δυνατά», δήλωσε ο Σέουνγκ-Κι Μιν (Seung-Ki Min), κλιματικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας Pohang στη Νότια Κορέα και άλλος συγγραφέας της νέας εργασίας. «Αυτό σημαίνει ότι οι σχετικές επιπτώσεις θα έρθουν επίσης πιο γρήγορα».

Κατά τη διάρκεια κάθε έτους, τα επιφανειακά νερά του Αρκτικού Ωκεανού παγώνουν και λιώνουν με τις εποχές. Η ποσότητα του πάγου αυξάνεται το χειμώνα, κορυφώνεται γύρω στον Μάρτιο και στη συνέχεια μειώνεται προς το ελάχιστο ετήσιο, συνήθως τον Σεπτέμβριο. Τα χαμηλά του Σεπτεμβρίου έχουν πέσει προς τα κάτω από τότε που ξεκίνησαν οι συνεχείς δορυφορικές μετρήσεις το 1979, οδηγώντας τους ερευνητές να προσπαθήσουν να προβλέψουν πότε ο ωκεανός μπορεί να βιώσει το πρώτο καλοκαίρι του που λιώνει αποτελεσματικά όλους τους πλωτούς πάγους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα υπάρχει μηδενικός πάγος στο νερό – παγωμένα μπαλώματα αναμένεται να παραμείνουν σε ορισμένες γωνιές της Αρκτικής για αρκετό καιρό ακόμη. Αντίθετα, το όριο που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες είναι 1 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα πάγου, ή περίπου 386.000 τετραγωνικά μίλια. Αυτό είναι λιγότερο από το 15 τοις εκατό της εποχιακής ελάχιστης κάλυψης πάγου της Αρκτικής στα τέλη της δεκαετίας του 1970.