Καλημέρα από την Αθήνα που αρχίζει σιγά – σιγά και αισθάνεται τον Ιανουάριο. Ο πρωινός ήλιος είναι σταθερός και ζεστός, αλλά η θερμοκρασία πέφτει στα επίπεδα του 53-56 βαθμών. Ολοκληρώθηκε η φάση των «16» του Κυπέλλου Ελλάδας με κάθε επιτυχία για τις… μεγάλες ομάδες. «Αιώνιοι», «Δικέφαλοι» και ο Αρης χωρίς… ιδρώτα πήραν τις προκρίσεις που ήθελαν για τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Εκεί που σίγουρα δύο από τους Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός και Αρη θα μας αφήσουν αφού κληρώθηκαν μεταξύ τους. Ομως δεν είναι το ενδιαφέρον αυτό και ούτε είναι ενδιαφέρον αυτό. Το Κύπελλο ουσιαστικά έχει σημασία μόνο όταν κληρώνονται μεταξύ τους οι «μεγάλοι», κάτι που όμως, πλέον, γίνεται από τη φάση των «8» και μετά. Μέχρι τότε είναι… προστατευόμενο είδος για την εκάστοτε ΕΠΟ. Η Ομοσπονδία δεν θέλει και δεν ρισκάρει με τίποτα να χαθεί μία «μεγάλη» ομάδα νωρίτερα και -για κάποιο λόγο- δεν βγαίνουν και τα ζευγάρια έτσι. Εχει φτιάξει έτσι τους… κανόνες της που όταν «μπαίνουν» οι «μεγάλοι» τα παιχνίδια είναι διπλά και φυσικά -με κάποιον μαγικό τρόπο- δεν κληρώνονται από τους «16». Ετσι, μπορούν να «καθαρίζουν» με σκορ – πρόκρισης τα πρώτα ματς και στις ρεβάνς να κάνουν συντήρηση δυνάμεων. Ομως έτσι δεν έχει ενδιαφέρον και ο θεσμός του Κυπέλλου στις πρώτες του φάσεις. Το μόνο ενδιαφέρον που υπάρχει περιορίζεται σε τοπικό για κάθε πόλη ή νομό με βάση τις ομάδες που μετέχουν.

Παλιότερα υπήρχαν οι όμιλοι όπου συμμετείχαν και οι «μεγάλοι». Τότε το θετικό της… υπόθεσης ήταν ότι ομάδες από μικρότερες κατηγορίες θα είχαν τα έσοδα από ένα παιχνίδι με «μεγάλο» στην έδρα τους. Αλλά τώρα πια δεν υπάρχει ούτε αυτό. Και το χειρότερο στη σημερινή άκρως προστατευόμενο φορμάτ Κυπέλλου για τους «μεγάλους» είναι ότι τα παιχνίδια στους «16» είναι διπλά. Πως μπορεί π.χ. η ΑΕΚ να χάσει μία πρόκριση από την Κηφισιά σε διπλά παιχνίδια ή ο ΠΑΟΚ από την Καλαμάτα ή η Λαμία από την Καλλιθέα. Αδύνατο. Και το πρώτο παιχνίδι να χάσει θα μπορεί στην έδρα της η «μεγάλη» με τους βασικούς να το… καθαρίσει. Αν όμως είναι μονό παιχνίδι στην έδρα του υποδεέστερου στην κατηγορία ο «μεγάλος» θα αναγκαστεί να παίξει με πολλούς βασικούς ποδοσφαιριστές, γιατί δεν μπορεί να το ρισκάρει, η μικρότερη ομάδα θα βάλει αρκετά έσοδα στο ταμείο της από το παιχνίδι και η πόλη που θα φιλοξενήσει τον «μεγάλο» θα έχει τα δικά της οφέλη από τους παίκτες και τους φιλάθλους του.

Χώρια που μπορεί σε μονό παιχνίδι να γίνει η έκπληξη και να αποκλειστεί ο «μεγάλος» με πολύ σημαντικά κέρδη για το ενδιαφέρον της διοργάνωσης, για την υποδεέστερη ομάδα που θα προκριθεί, για την πόλη της και κυρίως για τα παιδιά της πόλης που θα δουν τα ινδάλματά τους και θα αποκτήσουν επιπλέον κίνητρο για να τους μοιάσουν.

Ολα αυτά όμως μιλάνε για το «κοινό καλό». Δύο λέξεις που δεν θέλουν να τις ακούν όχι μόνο οι «μεγάλοι» αλλά ούτε στην ΕΠΟ. Το «κοινό καλό» για τους «δυνάστες» είναι οι λέξεις «δικό μου καλό». Δεν ενδιαφέρονται ούτε για το ενδιαφέρον της διοργάνωσης, ούτε για υποδεέστερες ομάδες, ούτε για έσοδα μικρότερων ομάδων και των πόλεών τους. Το μόνο που θέλουν είναι προκρίσεις με… μηδέν κόστος και όσο το δυνατό ευκολότερες προκρίσεις. Το ίδιο θέλει και η ΕΠΟ που έχει χάσει πλέον το ρόλο της και δεν εξυπηρετεί ως οφείλει σαν Ελληνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου τα συμφέροντα του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά τα συμφέροντα των «δυναστών».

Ο θεσμός του Κυπέλλου στην Ελλάδα δεν είναι όπως σε άλλες χώρες, μία διοργάνωση εκπλήξεων, αλλά των… εξυπηρετήσεων.